17-Baelfire

611 47 4
                                    

Ik raak met mijn hand zacht die van Cyrill aan waarna hij zijn vingers kruist in de mijne. 

Zijn huis is groot en modern. Een mooie voortuin en een padje sierd de weg naar de voordeur. De voortuin staat vol bloemen die fleur geven in het leven. Dit huis straalt rust en vrede uit.

Cyrill maakt aanstelling om naar de deur te lopen waarop ik volg. Hij belt aan. "Sleutels vergeten." zegt hij en gllimlacht. De deur zwaait open en twee mensen verschijnen in het deurkader. Ik veronderstel dat het zijn ouders zijn.

"Ma, pa, dit is Morgan mijn vriendin." Van Cyrill flitsen de vier ogen naar mij. Zijn moeder knikt goedkeurend en ook zijn vader vind het niet mis. "Jullie mogen me wel Mo noemen hoor." zeg ik zacht. Cyrill draait zich naar me toe. "Mo dit is mijn vader, Greg, en mijn moeder, Marry." Marry komt dichterbij en geeft me een warmhartige knuffel. "Kom er toch in liefje." 

Ze is net als mijn moeder, aardig, lief en ze straalt warmte uit. 

Als de deur achter ons gesloten word heb ik zicht op een gigantische trap. Een hal die zo groot is als ons keukentje en veranda samen. We lopen door naar de woonkamer, waar een grote L-vormige zetel de grote ruimte vormt. 

Als we met zen vieren in de zetel rustig wat zitten te praten hoor ik een hard gerommel de trap af komen. De ouders moeten even lachen. Ik kijk even lachend rond. "Dat is mijn broertje die met zijn matras de trap onveilig maakt." Ik moet even lachen om de gedachte dat ik vroeger hetzelfde deed. "Ik wist niet dat je nog een broertje had." zeg ik op een veraste manier. "Hij heeft nog een tweeling broer." zegt zijn moeder trots. "Een tweeling broer?" vraag ik en trek mijn wenkbrauwen op. 

Nog voor iemand op mijn vraag kan antwoorde komt een klein jongentje, ik schat 6 jaar, de woonkamer binnen lopen. "Bae, rustig jongen." zegt Greg. Het jongentje loopt om de zetel en loopt door naar de schoot van zijn vader. "Dit is Baelfire." zegt zijn moeder.(Uitgesproken als belfire) "Onze jongstje zoon. We hebben alleen jongens." en ze lacht. "Wat een speciale naam." "Mijn overgrootvader had deze naam ook en ik vond hem zo mooi klinken dat ik ook een zoon wou die zo hete. Jammer genoeg paste de naam niet in een tweeling dus moest het de tweede zwangerschap voor dit kleintje gebruikt worden." Ik knik en glimlach. De uitleg van zijn vader klonk geweldig en speels.

"Waar is de wc?" Vraag ik. "Oh, in de hal onder de trap door, de eerste deur links." Ik volg de instructies van Cyrill's moeder en loop de zetel om terug naar de hal. In de hal loop ik, zoals gezegt, onder de trap door. Maar daar kom ik heel wat anders tegen dan ik verwacht had. Ik loop tegen een persoon aan en verlies mijn evenwicht. 

"Hahahaa." lach ik mezelf uit. Ik krijg een hand toegerijkt en trek mezelf op. "Het spijt me." hoor ik de warme jongenss stem zeggen. Als ik recht sta zie ik iets dat ik dubbel zo min zag aankomen. Ik stond oog in oog met...

Mo.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu