Μέχρι το τέλος...

Κεφαλαιο 4

Τρομαγμενη γυριζω και βλεπω τον... Δεν το πιστευω!

Το συμπαν, αποφασισε να με καταστρεψει!!!

- Γεια σας κυριε Καραμανο!

- Γεια σου Λιζα! Πως κι ετσι μονη σου;

- Ε... να, ακυρωθηκε ενα... ραντεβου και...

Γιατι του τα λες ολα αυτα;;; Θες να μαθουν ολοι οτι σε εστησαν; Και ποσο μαλλον αυτος;!

- Βασικα, το ακυρωσα, γιατι θα βαριομουν με... με τον... Μιχαλη!

- Α! Ενταξει.

- Εσεις; Πως απο τα μερη μας;

- Εγω μενω εδω πιο κατω. Στην Ηρακλείτου.

- Αληθεια!!;; Κι εγω!! Απεναντι απο τον OTE!

- Κι εγω εκει μενω. Στην πολυκατοικια με αριθμο 7!

- Αα! Εγω μενω στο 9. Ειμαστε γειτονες δηλαδη;

- Απ' ο,τι φαινεται...

Λεει, και τα ματια του πεφτουν φευγαλεα στα ποδια μου.

- Ωραια. Να σας αφησω να πατε στη δουλεια σας λοιπον.

- Σπιτι θα πηγαινα. Θελεις να παμε καπου να φαμε;

- Εμεις;;!! Οι... οι δυο;!

- Ναι. Αν... αν δεν υπαρχει προβλημα.

Πηγαινε ρε ζωον!! Τι το σκεφτεσαι;;;

Οχι! Δεν θα πας! Ειναι καθηγητης σου. Ειναι περιεργο και αβολο!

- Παρεπιπτοντως, γοητευμενος, ειπε ενω μου εδωσε ενα φιλι στο πισω μερος της παλαμης.
Εισαι πανεμορφη σημερα.

Κοιταξε κατω!! Αυτο σημαινει οτι ντρεπεται! Τι γλυκουλιιι... Εννοειται πως θα παω.

- Ναι! Ενταξει.

- Ωραια! Περιμενε πεντε λεπτα σε παρακαλω να παω στο σπιτι να αλλαξω, γιατι ερχομαι απο το γυμναστηριο, και ειμαι πισω...

- Περιμενω οσο θελετε, ειπα, ενω αυτος γυρισε την πλατη κι εφυγε.

Παρατηρησα το σωμα του... Εχει πολυ ωραιο... γκουχου γκουχου! Ειναι ωραιος. Πολυ ωραιος!

Το κινητο μου κουδουνιζει.

"Που εισαι; Εφτασα."

Ο Μιχαλης! Δεν το πιστευω οτι εφτασε 20:18 και πιστευε πως θα τον περιμενα.

"Ειμαι με εναν φιλο μου για φαγητο. Εσυ ατυχησες σημερα."

"Μα τι λες; Αφου ειχαμε κανονισει"