Μέχρι το τέλος...

Κεφαλαιο 17

Λιζας POV*

Σήμερα θα μιλήσω με τον Λευτερη στο σχολασμα. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση. Κοντευω να τρελαθω. Δεν κοιμηθηκα όλο το βράδυ, γιατί σκεφτόμουν τι μπορεί να του έκανα. Αλλά δεν γίνεται άλλο. Θα του μιλήσω!

***

- Λιζα! Περίμενε! Δεν είπαμε για αύριο, μου λέει η Ναταλια καθώς τρέχει να με προλάβει. Δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Πρέπει να προλαβω τον άλλον.

- Α! Ναι. Εε... Τα λέμε από το τηλέφωνο. Βιαζομαι γειαα, της λέω καθώς απομακρυνομαι.

Βγαινω από το σχολείο και κοιταω γύρω μου σαν χαμένη. Εντοπιζω το αυτοκίνητο του και πάω να τον περιμενω.

Φτάνει μετά από πέντε λεπτά και μπαίνει μέσα. Εγώ ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και κάθομαι αναπαυτικά στο κάθισμα.

- Τι κάνεις εδώ; με ρωτάει σαστισμένος.

- Ηρθα να μιλήσουμε, του λέω κοιτώντας τον στα μάτια.

- Τι να πούμε; Έγινε κάτι; με ρωτησε αποφεύγοντας το βλέμμα μου.

Άλλο ένα σημάδι πως λέει ψέματα.

- Εσύ τι λες; Έγινε;

- Όχι. Δεν νομίζω να έγινε κάτι. Αλλά αφού θες να μιλήσουμε πάμε κάπου αλλού. Όχι εδώ, είπε κι έβαλε μπροστά τη μηχανή.

Σταμάτησε μετά από δέκα λεπτά σε ένα απομακρυσμένο μέρος, που δεν υπήρχε κανένας άλλος εκτός από εμάς.

Γυριζω και τον κοιταω ξανά. Όμως εκείνος κοιτάει το τιμόνι.

- Λευτερη! Σου έχω κάνει κάτι;

- Όχι! μου απαντάει γρηγορα.

- Τότε γιατί με αποφεύγεις; Χτες που σε πήρα τηλέφωνο, κατάλαβα πως δεν κοιμοσουν. Απλά δεν ήθελες να μου μιλήσεις. Έτσι δεν είναι;

- Ναι, απάντησε πάλι μονολεκτικά χωρίς να με κοιτάει.

- Γιατί;! ρωταω ενώ μου έρχεται να βάλω τα κλάματα.

Δεν απαντάει. Αυτή η παύση κάνει τον θυμό μου να φουντώνει ακόμα πιο πολύ.

- ΣΕ ΡΩΤΑΩ! ΓΙΑΤΙ!!;; του είπα φωνάζοντας.

- Λιζα! Δεν έγινε κατι! Απλά ειμαι πολύ πιεσμένος τον τελευταίο καιρό. Αυτή η κατάσταση μεταξύ μας, δε με βοηθάει, μου λεει με μία ανάσα, κι εγώ νιώθω τον κόσμο γύρω μου να χάνεται.

- Δηλαδή; Θες να χωρίσουμε;

Λευτερης POV*

- Δηλαδή; Θες να χωρίσουμε; με ρωτάει κοιτώντας με, ενώ εγώ δεν έχω το θάρρος να την κοιτάξω. Ακούγεται όμως οτι θέλει να βάλει τα κλάματα. Όχι! Δεν θα αντεξω να τη δω έτσι εξ αιτίας μου.