You

Chapter 16

Marcus' POV

I don't know what to tell mom and dad.

Doon muna ako sa dorm ng The Treasures dumiretso. Naguguluhan ako kaya gusto ko munang mapag-isa.

I really hate this feeling but honestly, I think...I begin to like her.

So easy huh?

I know and if you ask me why? It's unexplainable.

But that doesn't mean that I'm already falling for her.

It's just... from the very first time I saw her cry because of Kristoff, I already told myself that this girl will never cry for the same reason again and again.

I wanted to make her feel happy and loved.

I stayed in our dorm for another 2 days and I came up with a big decision.

AAMIN NA AKO.

Pinatawag ko ang buong banda kasama na si manager. Sa kanila ko balak unang aminin ang lahat.

"Uhm guys... I just want to apologize sa lahat ng nagawa kong kasalanan sa inyo."

"Bakit bro? Anong meron?" tanong ni Simon.

"Oo nga, para saan ang sorry?" sabat naman ni Justin.

"It's about the wedding last October." Dagdag ko.

"Anong meron sa wedding? May nagawa ka bang mali non?" tanong ni Johnny.

"Actually, palabas lang talaga ang lahat. Hindi totoo yung kasal namin ni Louise." Paliwanag ko pero natawa lang sila.

"Hay nako! Ang aga mo kasi nag-asawa kaya kung anu ano na pumapasok sa isip mo ngayon. Nako kayo na bahala dyan sa kaibigan niyo. May lakad pa ko." Sabi ni manager na parang wala lang sa kanya yung pag-amin ko.

"Pero manager!"

"Anong sabi mo bro?" tanong ni Martin tas natawa na naman sila "Iba ka."

"Anong iba ako? Totoo yung sinasabi kong palabas lang ang lahat samen ni Louise."

"Miss mo lang siya eh." Sabat ulit ni Martin. Miss daw? Hmp.

"Alam mo bro, lakas ng tama mo sa kanya noh? Kung anu ano na naiisip mo para lang wag naming mahalata na mahal mo si Louise." Sabi ni Johnny. MAHAL? Nafall palang, mahal na agad?

"Teka nga-" sabi ko tas pinutol ni Justin yung sasabihin ko.