De gouden harten

22. D. Engelen

even iets om te zeggen: Ik heb een paar dingen gewijzigd in het vorige deel dus misschien moet je dat nog eens lezen. Het is niet veel dus normaal zou je het moeten kunnen volgen zonder het vorige te lezen maar als je wilt go ahead.

pov Louis

' Wat moeten we nu doen?!', riep Epior bang. De man met het zwarte haar ijsbeerde zenuwachtig door de kamer. 'We sluiten een deal', zei de man,' we laten ze het kasteel doorzoeken zolang ze willen, ze krijgen een grondplan en onze wachters moeten ze overal rondleiden, door alle kerkers en cellen.'. Epior knikte en wreef met zijn vingers over zijn kin. ' Dat zou kunnen werken, ja, maar geven we dan niet te veel info prijs?' ' Nee. Kijk, hier is het plan; we geven ze deze deal en laten ze de rest van de dag het paleis onderzoeken, wanneer ze slapen laten we een giftig gas los en voilà. Opgeruimd staat netjes. Dan hebben we er nooit meer last van.'. Epior knikte. ' Ja, dat doen we.'

Zo vlug als ik kon liep ik de kamer uit en zocht de anderen. Epior heeft Peter en Violet niet. Al vlug had ik Loena gevonden en vertelde haar meteen het nieuws. Eerst geloofde ze me niet maar wanneer ik haar over het plan van Epior vertelde wel. Samen gingen we opzoek naar de anderen. Algauw vonden we de anderen en verzamelden alle troepen. We bevalen iedereen om hun wapens neer te leggen en te verzamelen. Ik verhef mijn stem en probeer zelfzeker te klinken: ' We staken het vuren omdat we hebben vernomen dat wat we zoeken niet hier is.'. Iedereen draait zich om en liep naar de grote verwoeste poort. Alle tegenstanders keken vol verbazing toe.

Ik kon wel door de grond zakken van schaamte. Ik heb ze in een strijd geleid die er niet moest zijn. Gelukkig nam niemand het me kwalijk want iedereen dacht hetzelfde.

Eindelijk waren we weer in het paleis. Ik ging direct naar de bibliotheek en zocht naar een verklaring voor het rare dromen van Violet in de hoop iets te ontdekken in verband met haar verdwijning.
Na vele boeken doorgelezen te hebben en alle symptomen naast elkaar gelegd te hebben wist ik het.

pov Violet

Ik kneep in mijn arm om te checken of ik droomde of niet. Ik had echt het gevoel alsof alles was 'daarnet' gebeurd was echt was. Ik keek naar de klok en zag dat het al 18u was. Vlug spong ik uit mijn bed en trok anderen kleren aan. Ik sprong in de lift en vloog naar beneden. Vanaf de deuren open gingen rende ik uit de lift, richting Louis' kamer. Ik klopte maar er kwam geen antwoord dus ging ik maar naar oma en opa's kamer. Toen ze me zagen omhelsden ze me zo stevig dat mijn ribben bijna braken. ' Waar was je?', vroeg oma. ' Ik was gewoon aan het slapen.' Oma keek me raar aan. 'Waar zit die Louis?', zei ze boos. Ze trok me bij mijn arm mee en liep in de richting van Louis' kamer. Hij was er nog altijd niet dus gingen we naar Lises kamer. Ze schrok zich een bult toen ze mij zag. Zij zei ons dat Louis in de bibliotheek was. Samen gingen we op pad. Ik wist dat er een bibliotheek was maar zelf was ik er nog nooit eerder geweest. Ook al houd ik zo veel van boeken ik had altijd boeken gekregen van oma dus moest ik niet naar de bib. De bibliotheek was enorm, het platfond was wel20 meter hoog en de vorm was rond. De boekenrekken strekten zich uit van aan de vloer tot boven. Ik zag Louis zitten op zo'n 15 meter hoogte op een platvorm die zweefde. Mijn oma riep hem heel luid waardoor hij bijna van het platvorm af viel. Hij zweefde naar beneden en schrok ook hard toen hij mij naast oma zag staan. 'Wat?, Hoe?, Jij?', stotterde hij. Ik snapte niet waarom iedereen zo verbaasd was om mij te zien. Na even met zijn mond vol tanden te hebben gestaan zei Louis eindelijk:' Waar was je?'. ' Ik was gewoon aan het slapen en wat is er allemaal gebeurd?'. Ik keek vragend naar oma die zei:' Louis is rond 11u komen gaan kijken want je sliep nog maar toen hij beneden kwam zei hij dat je weg was. We zijn direct ten strijde gegaan en Epior aangevallen. Gelukkig heeft Louis Epior afgeluisterd en hoorden we dat jij er niet was. We zijn meteen weer vertrokken en toen was jij hier.'
Ik kon mijn oren niet geloven. Was ik weg geweest? 'Maar goed het beste is dat je veilig bent.', zei oma tenslotte.
Oma en opa wandelden terug weg en ik bleef achter samen met Lise en Louis. 'Was ik echt weg?', vroeg ik Louis en Lise. 'Ja, je bed was leeg en je was nergens anders te bekennen.', antwoorde Louis.
Ik vond het allemaal heel erg vreemd. 'Wat doe je hier?', vroeg ik Louis. ' Ik doe onderzoek naar die dromen van je, weet je nog?' ' Heb je al iets ontdekt?' ' Ik kan nog niets met zekerheid zeggen maar ik heb een vermoeden. Als je je verwond in je droom dan heb je die wonde ook als je wakker bent toch?' ' Ja', antwoorde ik. ' Wel Ik denk dat je niet droomt maar teleporteert naar een andere plek. Je doet die dingen dus echt.'
Dit was een klap in mijn gezicht. Dit betekend dat Adam echt slecht is, dat Peter echt gevangen zit bij Adam.

Ik vertelde Lise en Louis over mijn 'droom' die werkelijkheid bleek te zijn. Ze waren allebei in shock en konden het eerst niet geloven. ' Je hebt gelijk, zei Louis, Adam was hier niet de hele dag. Maar waarom zou hij jullie willen ontvoeren?' ' Ik weet het niet', zei ik, 'Misschien kan dit je helpen, ik volgde het bordje ' D. Engelen', wat zou het betekenen?'. Ik dacht dat het een detail was maar wanneer ik dit zei werden hun gezichten lijkbleek. ' D. Engelen?', zei Lise verbaasd. 'Voor wat staat D. Engelen?', vroeg ik. ' D. Engelen of wel Duisteren engelen zijn de slechte engelen.', zei Louis.

'Duizenden jaren geleden ontstond er ruzie tussen de Witte engelen. Een kleine groep wilde meer macht over de mensen en wilde de mensheid tot hun slaven maken. De andere Witte engelen stonden dit niet toe en verbanden die groep, die nu de Duistere engelen heten, weg uit het engelen rijk. De Duistere engelen werden razend en vestigden zich op de aarde waar ze een universiteit oprichten. Nietsvermoedende studenten stappen het gebouw binnen en worden meteen gehersenspoeld en werken voor hun. Je hebt geluk dat je er terug weg bent geraakt.'

Het was even stil tot dat Louis over iets anders begon. 'Dus je teleportatie. We zouden het moeten controleren zodat je niet zomaar overal heen teleporteert. 'Mee eens', zei ik.

Bedankt om te lezen en normaal zal het volgende hoofdstuk morgen of overmorgen zijn. Sorry als het niet zo is want ik weet niet of ik genoeg tijd zal hebben want ik steek heel veel tijd in een hoofdstuk. Normaal als het een hoofdstuk van deze lengte is ongeveer 3 uur.
Als het morgen of overmorgen niet is dan zal het na het weekend zijn omdat ik op weekend ben met mijn dansgroep😊.
Dus laat een reactie achter als je het leuk vind of tips hebt want dat lees ik graag. 😘😘😘