De gouden harten

21. Meerzee

Nu dat we wisten dat er nog andere goudenhartenkinderen waren, zijn onze kansen tegen Epior nog groter. 'Ik heb het best idee ooit!', riep ik luid, ' We sporen al die mensen op, daarna trainen we hier en dan schakelen we Epior voor eens en voor altijd uit.'. Louis klapte in zijn handen en zei:' Bravo! Je zal misschien toch een goeie strijder zijn.'. Ik keek hem boos aan, maar begon dan toch te lachen. ' We moeten dit de anderen vertellen!', riep ik en ik trok hem recht. Op snel tempo renden we naar de kamers van de anderen. Lise deed de deur nog klaarwakker op terwijl Loena al in haar pyjama en slaapoogjes de deur open deed. Peter lag ook al in zijn bed, maar vanaf we naast zijn bed stonden en hij Loena zag, sprong hij vlug uit zijn bed. Iedereen zat nu op Peter's en mijn bed en wachtte op het nieuws. Louis begon:' We hebben iets ontdekt, iets heel belangrijk: Er zijn nog veel meer goudenhartenkinderen. Sommige zijn misschien geen kind meer, maar ze zijn er nog wel. We sporen ze allemaal op en laten ze hier trainen en verder hun krachten ontdekken. Als ze goed getraint zijn gaan we ten strijde. Natuurlijk hebben we ook gewone mensen met of zonder gave nodig, maar de goudenhartenkinderen zijn een sterke aanvulling van ons leger! Daarbij, vele van die kinderen weten waarschijnlijk niet eens dat ze zo zijn dus zijn een gemakkelijk doelwit voor Epior als hij er achter zou komen.'. Iedereen stemde meteen in. ' Morgen beginnen we. We beginnen met ze allemaal op te sporen. Dus morgen om 8u 30 naar de bib.', zei ik. Peter ging bijna protesteren tegen het vroege uur maar kon er nog net iets ander van maken: Kan het niet wat later .... zomer worden. Het was een random zin die ons allemaal deed lachen. Peter werd helemaal rood en kroop vlug weg onder zijn deken.

Rond 8 u kwam ik wakker van het geklop op het raam. Een beetje moe liep ik naar het raam en zag dat het Loena was die haar vleugels had uitgeslagen. Ik deed het raam open en vroeg:' Wat doe je hierboven?' ' O , ik maak altijd een ochtendvluchtje, maar omdat we vandaag vroeg beginnen dacht ik: Laat ik die twee koninklijke slaapkoppen eens wakker maken'. Ik lachte en trok haar naar binnen. Ondertussen was Peter ook wakker gekomen en op weg naar de badkamer. Precies om 8u 30 waren we verzameld aan de ingang van de bibliotheek. We namen direct het boek' legende: de gouden haren' en begonnen te zoeken.

Hier bestond niet zoiets als Facebook of internet dus moesten we dikke boeken doorlezen over alle bewoners. Het was een groot werk en het ging enorm traag. We hadden gelukkig 1 voordeel: met het ronde platform kon je de naam zeggen en zo de boeken vinden waarin de naam voorkomt. Maar meestal zijn die boeken meer dan 1000 pagina's lang en word de naam niet vermeld in het register of inhoudstafel. Na 5 uur zoeken hadden we al 2 goudenhartenkinderen kunnen opsporen. 1 ervan, Melanie Howmate, woont op aarde en een ander, Thomas Woods, in Amania. We besloten om even te pauzeren en naar buiten te gaan. Peter vroeg een van de koks om een picknick klaar te maken om van het mooie weer te genieten. Onder het eten kwamen we al vlug terug bij het onderwerp van de bib. We besloten om vanaf dat we 7 goudenhartenkinderen gelokaliseerd hebben, het opzoekwerk over te laten aan de betrouwbaarste mensen die we kennen en zelf al opzoek te gaan naar de kinderen. We weten alle 5 maar al te goed waaraan we begonnen waren. Na bijna 2 uur lui op het gras gelegen te hebben dwongen we onszelf om weer te gaan zoeken in de bib. De volgende dagen bestonden uit: zoeken, eten, slapen en nog eens zoeken. Na 3 dagen hadden we eindelijk 7 goudenhartenkinderen gelokaliseerd.

'Oma, Opa?', zei ik poeslief, ' We moeten je iets vertellen.'. We stonden alle 5 op een rij en keken elkaar zenuwachtig aan. Tot nu had niemand nog geweten waarom we zoveel tijd doorbrachten in de bibliotheek en dat was misschien toch beter. Maar we moesten mensen hebben die onze taak overnamen. 'Je hebt misschien al gemerkt dat we de laatste tijd veel in de bib rondhangen.', begon ik, ' We zijn namelijk met een geheime missie bezig en we hebben jullie nodig om die te volbrengen en ook toestemming te vragen om op missie te vertrekken.' Ik pauzeerde even om naar de gezichten van oma en opa te kijken. Ze keken niet echt kwaad, eerder geïnteresseerd. ' We zijn een zoektocht gestart naar andere goudenhartenkinderen.', vervolgde ik, ' En voor je het vraagt, ja, er zijn nog andere, veel anderen. Er was 1 ding dat niet letterlijk mocht geïnterpreteerd worden uit de legende, namelijk dat prins gedoe. De man moest geen prins zijn maar moest zich gewoon hoffelijk en galant gedragen zoals een goede prins zou doen. Zo zijn er meer goudenhartenkinderen dan iedereen inclusief Epior zou denken.' , ik wachtte weer even voor het geval dat oma er iets tussen wou vragen. Het enige wat ze zei was:' Vertel verder.'. Ik deed was ze vroeg en ging verder met ons verhaal. ' Dus, na 3 dagen intensief zoeken hebben we er al 7 gevonden, maar er zijn er meer. We hebben alleen de tijd niet om eerst alle goudenhartenkinderen te lokaliseren en dat er pas op uit te gaan om hen te zoeken en overtuigen om... O ja, bijna vergeten te melden. Ons doel is om zoveel mogelijk goudenhartenkinderen hier te krijgen en hen te trainen en zo een ijzersterk leger te hebben EN zo houden we ook die mensen uit de handen van Epior, want als wij die info kunnen vinden, kan hij dat zeker ook. Als hij nog steeds zo fanatiek zoekt naar goudenhartenkinderen zal hij wel ooit op dat boek stuiten en alle informatie tegen ons gebruiken. Wij zijn deze keer een stap voor!', ik sloot mijn 'toespraak' af met een vuistgebaar in de lucht en de anderen deden het na. Oma en opa waren even stil en keken ons aan met een grijns op hun gezicht. Ze sprongen beiden recht en maakten hetzelfde gebaar. ' Dus, jullie doen mee?', vroeg ik stil. ' Ja, wat dacht je anders!', zeiden ze in koor.

Het eerste goudenhartenkind die we gaan zoeken is Thomas Woods. Hij leeft in Amania, op het eiland Tifina. Tifina ligt ergens in het zuiden van de Meerzee. Het is een grote zee met diepe en ondiepe waters. Je kan er alleen komen per boot, door de lucht is het te gevaarlijk. Er waait wel elke dag een ander wolkenweb ( een grote wolk die wezens die voorbij vliegen vast houd tot de wolk zijn kracht verliest en als je weet dat zo'n wolk minimum 5 dagen bestaat is het geen pretje om er in te blijven voor zo lang) voorbij. De boottocht is ook geen ontspanning 's uitje. Om er te komen moeten we de bodemloze gracht voorbij. Dit is een 100 km brede strook die van noord naar zuid gaat. De gevaren aan de bodemloze gracht zijn zeker niet te onderschatten. Er zijn onvoorspelbare stromingen en draaikolken en sommige legendes vertellen ons zelf dat er meerdere monsters onder het zeeoppervlak leven. Omdat de goudenharten ook een legende was, nemen we alle legendes heel serieus.
We weten dat Tifina ongeveer 5 km² groot is en maar 2 dorpen heeft, Omano en Alexi. De moeilijkste opdracht was dus om er heelhuids te komen.
Na oma en opa alles uit te leggen over ons zoeksysteem in de bib gingen we alles klaar maken voor het vertrek van morgen. We kregen een eerste klas jacht van het paleis en alle spullen die we nodig hadden voor de reis. De overtocht was 5000 km en het jacht kon 250 km/uur varen op topsnelheid dus ongeveer 24 uur varen want we kunnen niet altijd op topsnelheid. We pakten allemaal vlug onze spullen klaar om te vertrekken.

Ik hoop dat je het mooi vindt. Ik weet dat ik al lang niet meer heb geschreven en dat vind ik ook heel erg jammer maar nu heb ik wel weer geschreven. Ik hoop ook dat je het een leuke wending in het verhaal vind. De volgende keer dat ik weer zal schijven zal waarschijnlijk volgende week dinsdag zij of misschien vroeger. Ik zal geen beloftes meer maken want ik kan mij er toch niet aan houden.

Dit is de eerste keer dat ik om een comment vraag en dit is mijn vraag: NAMEN I NEED NAMES!!! Ik heb namen nodig voor de andere goudenhartenkinderen. Het liefst engelsklinkende namen. Als je een weet zet het gerust in de reacties en ook wat je van mijn boek vind tot hier en als je een naam zet in de reacties en ik vind hem goed mag je rekenen dat ik je de credits ervoor geef.

Nog als laatste wil ik PotterHeadK4Ever bedanken om mijn cover te ontwerpen. Ze heeft al heel veel mooie covers gemaakt voor andere mensen en dus ook voor mij. Het was niet moeilijk om een cover te ' bestellen'. Ik moest gewoon een bericht sturen en een beetje vertellen over mijn verhaal en ze maakt een cover heel snel en mooi. Als ik er iets niet mooi aan vond mocht ik het zeggen en zei ging het veranderen.

Zo dit was alles. Ik weet dat het een beetje veel was dat ik nog te vertellen had maar nu is het klaar.