Dit verhaal gaat over Dounia. Ze leeft haar hele leven met een grote angst en een duister geheim. Maar er komen mensen in haar leven die haar het leven makkelijker maken, maar ook oude bekenden duiken op....
Zijn lach klonk nog na in mijn oren. Hij...
We zitten nu allemaal in de woonkamer van Zakaria. Raisa die de hele tijd dicht bij Zakaria is, kijkt me glimlachend aan als ze ziet dat ik naar haar kijk. Ik glimlach terug. Fouad komt naast me zitten met popcorn. "Hier", zegt hij tegen me. "Dat duurde lang", zeg ik zogezegd geiriteerd. Ik durf gewoon niet toe te geven dat dit best leuk is. Als ik word gebeld, neem ik als een blinde aap op. Maar als ik de stem hoor, heb ik spijt. "Hallo, schatje, me gemist?"vraagt zijn akelige stem. Ik hang direct op. Vanwaar heeft hij mijn nummer? Nasser heeft mijn nummer niet, dus van hem kan hij het niet hebben. Kennen ze elkaar eigenlijk wel? "Wie was dat?"wilt Raisa weten. "Ik moet gaan", verzin ik snel en loop naar de gang om mijn jas aan te doen. Zakaria komt achter me aan. "Ga je nu al gaan? Meestal blijf je langer", zegt hij. "Zakaria, doe de drama weg, je ziet me maandag wel", zeg ik. Dan loop ik zijn huis uit.
Onderweg komen er weer herinneringen. Mooie, slechte, het maakt niet uit. Ze zijn er en niemand kan ze van me afpakken.
Flashback:
"Doe nou de deur open", hoorde ik mijn moeder zeggen. Giechelend bleef ik staan voor de spiegel. "Nee, ik ben nog niet klaar", zei ik. Ik had een manier gevonden om de deur op slot te doen. Toen ik zeker wist dat ik klaar was, liep ik naar de deur. Toen ik de deur opendeed, keek mijn moeder me lachend aan. "Wat een mooie vlechtjes", zei ze trots. "Jaa, zelf gedaan", zei ik met een glimlach. Mijn moeder tilde me op en gaf me een dikke kus op mijn wang. "Je wordt ook zo groot", zei ze een beetje droevig. "Als je wilt, mama, stop ik wel met groeien. Dan kun je me altijd optillen", zei ik lachend. Mijn moeder gaf me nog een kus en zette me dan terug op de grond.
Einde flashback.
Wat een mooie tijden. Op mijn gsm zie ik dat ik geen berichten heb. Van niemand, wat eigenlijk best een opluchting is. Als Nasser uit het niets verschijnt, schrik ik. "Je geeft me geen enkele kans, hé", zegt hij. "Nasser, je zei dat als ik je een date zou gunnen, dat je me met rust zou laten", zeg ik. Echt, ik ben niet voor mijn lol op date met hem gegaan. "Ik weet het, maar het lijkt alsof je iedereen wilt buitensluiten", zegt hij. Ik zucht. "Wat wil je van me?"vraag ik vermoeid. "Een kans", antwoordt hij. "Een echte kans", vervolgt hij. "Ik kan er echt niks aandoen dat onze date shit was", zeg ik. Nasser lacht. Hij is best knap. Altijd mooi baardje, zijn mooie bruine haren altijd mooi in model en dan zijn kleren. Hij was een beetje gespierd, wat me echt wel bevalt. Maar ik heb niks met jongens. Misschien probeer ik er zo veel mogelijk mensen buiten te sluiten. Misschien omdat ik gewoon bang ben om weer van iemand te houden. Ik weet echt niet waar het aan ligt. "Ik geef je een kans, maar laat me nu gewoon naar huis gaan", zeg ik vermoeid. Nasser grijnst. "Dankjee, morgen?"vraagt hij. "Goed, beslama", zeg ik snel en loop recht langs hem heen.
"Waar was je??"vraagt Wiam als ik de woonkamer binnen stap. Ik ga voor de tv zitten. "Ik was even bij Zakaria", zeg ik. Het boeit me echt niet wat ze van me gaat denken. Ik ga altijd langs bij Zakaria. Daar kan niemand iets aan veranderen. Omdat ik besef dat ik in slaap ga vallen op de bank, loop ik naar mijn kamer. Ik bid en daarna ga ik liggen op mijn bed. Ik zie deze keer wel berichten als ik op mijn gsm kijk.
Zakaria: Maandag kom ik niet naar school
Ik: wrm niet?
Zakaria: Ik heb geen zin
Ik: niet liegen, zeg eerlijk
Zakaria: nee, echt ik heb echt geen zin
Ik: ewa je ziet maar
Zakaria: wacht, kleine vraagje
ik: dat is?
Zakaria: denk je dat Raisa gevoelens voor me heeft?
Daar ga ik dus echt niet op antwoorden. Omdat Zakaria dat merkt, moet hij me weer zoals altijd bellen. "Waarom bel je?"vraag ik. "Je antwoordde niet", zegt Zakaria. "Pff, Zakaria, ik weet niet of ze je leuk vind en het is toch haraam om wat te beginnen", vertel ik hem. "Oh, maar jij mag wel op date gaan?"vraagt Zakaria. Oké, daar heeft hij wel een punt in. "Ik ga nu ophangen, vraag aan Raisa zelf of ze gevoelens voor je heeft", zeg ik en dan hang ik op.
"Goedemorgen, lelijk eend", zegt een stem boven me. Direct heb ik spijt dat ik mijn deur niet op slot heb gedaan. Wiam kijkt me aan samen met haar gemene vriendinnen. "Wat doen jullie?"vraag ik boos. "Mijn kamer uit!" "Rustig, we gaan al", zeggen ze lachend en dan lopen ze weg. Wat moet dat zelfs voorstellen?? Vandaag heb ik opnieuw date met Nasser. Pff, wat moet ik aantrekken. Hij zei iets elegants. Ik kijk in mijn kast. Uiteindelijk besluit ik om het te doen met wat ik heb.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik twijfel over die twee outfits. Uiteindelijk pak ik de tweede, met dat wit. Ik heb natuurlijk uitstraling nodig van engel. Als de vriendinnen van Wiam me zien, kunnen ze hun ogen niet geloven. Ja, ik ben het maar. Soms zijn mensen verbaasd en ik vraag me af waarom. Ik ben niet zo mooi, maar als ik mijn best doen dan ja, kan ik echt een schoonheid zijn. "Weer de hoer uithangen? Met wie ga je deze keer op date?"vraagt Wiam met een jaloerse blik. Ik negeer het en loop het huis uit. Nasser wacht op me.
