Het Geheim

Chapter 8

Dounia:

Bij de bushalte is het stil. Zakaria stelt geen vragen meer. En Nasser zie ik niet meer terug. Ik stap de bus in en omdat Zakaria met de fiets is, neemt hij afscheid van me. Mijn hoofd zit echt te vol. Ik wil wel ergens naar buiten gaan, maar ik ben bang. Sneu hé? Pff, Wiam komt opeens naast me zitten in de bus. "Vriendin gemaakt", zegt ze. ik negeer haar. Wat kan haar het schelen? Zij is degene die mij niet meer als vriendin wou. Thuis doe ik mijn kleren uit. Het is vrijdag. Gewoon lekker luieren. "Ik ga naar de winkel!!!"roept Wiam. Niemand reageert. Mijn tante en oom maken zich klaar om weg te gaan. Ze gaan een weekend weg. Ik zit nog steeds opgesloten in mijn kamer. Mijn pyjama wordt stilaan nat door mijn tranen. Telkens weer moet ik huilen. Waarom? Nu begin ik echt medelijden te krijgen met mezelf.

Als de bel gaat, wil ik niet open doen. Wiam had beter haar sleutels mee moeten nemen. Dan hoor ik de bel dertig keer over gaan en geiriteerd loop ik naar de deur. Ik heb bijna niks aan. Alleen mijn pyjama tot mijn knieen en dat is het. Geen legging, niks. Heb het een beetje warm. Als ik de deur open, schrik ik. "Had je me niet eerst kunnen bellen?"vraag ik boos aan Zakaria. "Ik ben hier niet alleen", zegt hij. Wat praat hij nu. "Je kunt je beter omkleden", zegt Zakaria en kijkt naar mijn benen. Beschaamd sluit ik de deur voor zijn neus dicht en ren naar mijn kamer. Daar zoek ik iets in mijn kleerkast.

Daar doe ik het mee en loop terug naar de deur. In plaats van Zakaria zie ik Nasser. Hij heeft zijn uniform niet aan, maar een mooi outfit.

"Wat doe jij hier?"vraag ik. "Ik heb een date van je te goed", zegt Nasser lachend. Fijn, zieliger dan hij bestaat niet! "Waarom doe je zoveel moeite?"wil ik weten. "Ik zie aan je dat je bijzonder bent", zegt hij simpelweg. "Ja, ik heb die film ook gezien. Toch zo lief van die gast om dat tegen Ariella te zeggen", zeg ik. Nasser lacht betrapt. Ik sluit de deur achter me en als ik om me heen kijk, zie ik Zakaria op zijn fiets, wegfietsen. "Kom je? Mijn auto staat daar geparkeerd", zegt Nasser. ik kijk hem aan en knik. Samen met hem loop ik naar zijn auto. Ik stap zijn auto in en dan rijd hij weg. Onderweg probeert hij leuke muziekje op te zeggen, maar droog kijk ik hem aan. "Nee, niet leuk?"vraagt hij en zet het uit. Als we aankomen in de bioscoop, kijk ik hem vragend aan. "Je neemt me hier naartoe?"vraag ik. Nasser lacht. "Er is een film uitgekomen die ik met jou moest zien", zegt hij.

De film is saai. Als Nasser me vraagt wat ik er van vind, ga ik er echt niet over liegen. Ik kijk naar Nasser die gefacineerd is door de film. Wat ziet hij eigenlijk in deze film?? Het is niet spannend, niet leuk, geen actie, geen liefde. Gewoon onzin. De film is gedaan en Nasser kijkt me glimlachend aan. "Wat vond je ervan?"vraagt hij. De manier waarop hij naar me kijkt, is gewoon zo... onbeschrijfelijk. Als ik door heb dat hij van plan is om me te kussen, draai ik mijn hoofd weg en zeg emotieloos: "Ik denk dat ik nog nooit zo'n vreselijke film heb gezien." Nasser begrijpt de hint en kijkt lachend, teleurgesteld de andere kant op. "Tijd om wat te gaan eten", zegt hij dan. Onderweg wordt hij gebeld. Hij neemt op en aan zijn gezicht te zien is het dringend. "Mijn werk", legt hij uit. "Kom je mee?"vraagt hij. Is hij gek ofzo???!! "Nee, sorry, ben moe", zeg ik en daar scheiden onze wegen.

Thuis bel ik Zakaria op. "Waarom heb je Nasser naar me toe gebracht?"vraag ik. Hoe durft hij zoiets te doen? "Omdat ik geen keus had", antwoordt hij. "Maar hoe was het?" "Vreselijk, hij wou me kussen", zeg ik droog. "Wattt??!"roept Zakaria. Ik weet niet of hij ervan moet lachen, maar het klinkt alsof hij het grappig vind. "Wat is er?"vraagt er opeens een meisjesstem. Het lijkt alsof mijn hart stopt met kloppen. Is dat... "Raisa?"vraag ik. Opeens wordt de gsm afgepakt. "Dounia? Heeyy, leuk je te spreken", zegt ze. Wat doet ze bij Zakaria? "Ik ben bij Zaka", zegt ze lachend. Oh, ze heeft zelfs koosnaam. "Fouad is hier ook, hij vraagt naar je", zegt Raisa lachend. Ze is echt lief, waarom doe ik zo en denk ik zo over haar? Pfff. Zakaria pakt weer de gsm af. "Mag ik langskomen?"vraag ik voorzichtig. "Als je wilt", zegt Zakaria. "Ben dan onderweg", zeg ik en we hangen weer op

Bij zijn huis zie ik Zakaria uit het raam. Op het moment dat ik wil aanbellen, zie ik Raisa. Ze zitten te dansen?? Zakaria staat niet normaal gevaarlijk dicht bij haar. Bij mij is hij nooit zo, pff. Ik bel aan. Fouad doet de deur open. "Dankje!! Ik hield het echt niet uit bij die tortelduifjes", zegt Fouad. Wauuw, hij doet gelijk ze zijn Koppel. Ik stap de woonkamer binnen en zie dat ze niet meer dansen. Zakaria gunt me niet eens een blik. "Zullen we stoppen met oefenen?"vraagt Zakaria aan Raisa. Ze knikt. Raisa kijkt naar me en glimlacht. Ze loopt op me af en omhelst me. Lachend omhels ik haar terug. Over haar schouder zie ik Zakaria. Hij kijkt me met zijn donkere ogen aan. Hij zegt en doet niks, hij kijkt alleen gevoelloos.