Het Geheim

Chapter 13

Dounia:

"Oké, wie wilt er chips?"vraagt Nasser als hij terug is. Ik en Raisa kijken op. "Ik dacht dat je naar je dreries ging", zegt Raisa. Jaa, daar heeft ze een punt in. "EWAA, moest wat kopen toch, anders zou toch heshma zijn enzo", zegt Nasser en ploft naast me neer. Hij wilt zijn arm rond mij slaan, maar ik sla zijn arm weg. "Wat ben je bezig?"vraag ik lachend. "Jij... bent mijn meisje", zegt Nasser. Ik rol met mijn ogen. "Je beseft toch wel dat je me nooit gaat krijgen", zeg ik alsof ik shen drukke agenda heb. "Kijk", begint Nasser, "Je zegt nu wel zo, maar wacht maarrr later." Ik lach. Ik heb het hier echt naar mijn zin. We brengen de tijd door met Nasser en dan moet hij er weer vandoor. "Nachtdienst", zegt Nasser. Is het al zo laat? "Ik denk dat ik naar huis moet", zeg ik. "Neeeee, blijf anders slapen!!"zeurt Raisa. Ik weet niet. "Ja, mijn kamer is vrij, ik beloof dat ik op de grond ga slapen als ik terug kom", zegt Nasser en ondertussen trekt hij zijn wenkbrauwen op en neer. "Moet dat aantrekkelijk voorstellen of...?"vraag ik doelend op zijn wenkbrauwen. "AUUBBB Dounia, ik smeek het je", zegt Raisa. Ik zucht en stuur een bericht naar mijn tante dat ik blijf slapen bij Raisa. Ze vindt het goed.

Nasser is officieel weg. "Zullen we eens goed praten?"vraagt Raisa. Ik knik. "Denk je nu echt dat je heel wat bent?? Je bent gewoon een hoer, iedereen weet dat! Wacht maar, ik maak je wel kapot wanneer ik de kans heb, maar nu heb ik geduld", zegt Raisa opeens. Mijn mond staat open. Dan lacht ze. "Jij gelooft echt alles", zegt ze giechelend. Weyeww, is dit weer een grap?? "Maar ik wil je wel spreken over iets belangrijks", zegt Raisa. "Als het maar niet over je broer gaat", waarschuw ik haar. Ze schudt lachend haar hoofd. "Het gaat over Zakaria", geeft ze toe. Opeens worden mijn ogen groot. ZAKARIAAAA!!! Ik ging naar hem toe gaan. "Shit! Ik moet hem bellen"zeg ik dringend. Raisa kijkt me vreemd aan.

"Ik zou normaal naar hem toe gaan en ik was het helemaal vergeten", zeg ik. "Jullie hebben precies wel een goede band", zegt Raisa. "Juist ja", zeg ik sarcastisch. "Waarom vraag je dat?"wil ik weten. Ergens was ik jaloers op haar, omdat ik bang was dat ze mijn beste vriend zou afpakken. Nou beste vriend gaat een beetje te ver, maar jullie begrijpen wat ik bedoel. "Ik vind hem echt leuk, Dounia", zegt ze. Ik kijk haar met grote ogen aan. "Maar echt leuk of...?"vraag ik voor de zekerheid. "Echt", zegt ze oprecht. Ik weet niett wat ik moet zeggen. Ze is zo oprecht. "Als je wilt.. kan ik je helpen scoren", zeg ik. Raisa kijkt me hoopvol aan. "Serieus?? omgg, ik hou van je!!"zegt ze en omhelst me. Ik glimlach. Oké, nu zit ik in de shit. Ik weet dat Zakaria niett naar me gaat luisteren. Maar ergens, hij gaf haar een hand en mij nooit. Dat moet toch iets betekenen?

Zakaria:

Ik heb Dounia nooit een hand gegeven. Zelfs maar niet aangeraakt. Ik weet dat het haraam is en ik wil niet dat ze door mij naar de hel gaat. Ik probeer haar zo veel mogelijk van het slechte weg te houden, zodat ze niet veel pijn gaat lijden. Want haar pijn is ook mijn pijn, al heeft ze het niet door.