Chapter 23

1.1K 64 1
                                    

Nasser:

Wat ben ik een idoot!!! Nu is ze weg. Tazz. Snel loop ik naar de zaal. Daar ga ik zitten bij de mannen, pff babyfeest, wat saai. Het is zo na middernacht en dan besluit ik om naar huis te gaan. Morgen weer werken. Vroeg opstaan. Misschien als ik met Raisa naar de school van Dounia ga, dat ik daar mijn verontschuldigingen kan aanbieden. Dat ik haar wel geloof enzo. Pff, oké, dat zal ik dan doen zeker. Thuis ga ik slapen, want heb weinig tijd enzo. Volgende ochtend maak ik een heerlijk ontbijt. Dounia spookt in mijn hoofd. Waarom zou ze zo'n stomme verhaal over Bilal liegen?? Misschien is het echt, maar het klinkt gewoon zo... ver gezocht. Mijn moeder is blijkbaar ook opgestaan. "Mijn zoon, wanneer breng je dat meisje eens naar hier?"vraagt ze doelend op Dounia. "Jaa, ik vraag me eens af wanneer ze eindelijk mijn schoonzus word", zegt Raisa opgewekt. Ze straalt. Vraag me af waarom. Als ze maar geen relatie heeft, want dan kill ik hun beide!! "Ik moet haar eeerst spreken", zeg ik. Verder wil ik er niet over praten.

Ik stel voor aan Raisa om haar naar school te brengen. "Isgoed", zegt Raisa en hupelt naar de auto. Daar rijden we weg. Bij de school van hun aangekomen, ben ik verbaasd Dounia niet te zien. Normaal is ze er altijd veel te vroeg. "Waar is Dounia?"vraag ik. Raisa haalt haar schouders op. "Zullen we aan Zaka vragen? Ze zijn best goed bevriend", zegt Raisa en ik knik. Samen lopen we op Zakaria af. Hij is niet zo blij me te zien, maar dat heb ik wel gemerkt. Diep vanbinnen vraag ik me af of hij wat voelt voor mijn meisje. "Weet jij soms waar Dounia is?"vraag ik. Zakaria haalt zijn schouders op. "Waarom zou ik weten waar ze is?"vraagt hij. Oké, met hem komen we niet ver. "We wachten wel op haar", zegt Raisa aan me die merkt dat ik paniekaanval ga krijgen. Ik zoek een plek en ga zitten. Wachtend staar ik voor me uit.

De bel gaat bijna en Dounia is nergens te bekennen. Maar dan zie ik Wiam. Is dat niet haar nicht? Ik loop op hun af. Sommige meisjes kijken me vriendelijk aan. Maar volgens Dounia zijn ze gemeen en echte bitchess. Wie zo doet tegen Dounia, is geen vriend van mij. "Waar is Dounia?"vraag ik aan Wiam. Wiam haalt haar schouders op. "Hoe moet ik dat weten? We dachten allemaal dat ze bij jou was of bij Zakaria", zegt Wiam. Watt??? Ze is niet thuis gekomen?? In paniek ga ik naar Raisa. "Zusje, ik wil dat je rustig blijft, maar ik geloof dat Dounia is vermist", zeg ik kalm, ook al voel ik me niet kalm. Dan loop ik naar mijn auto, richting mijn werk. Als Dounia vermist is, dann betekent dat maar één ding: Bilal. Ik heb het niet willen geloven, maar wat als alles wat Dounia heeft gezegd echt waar is. Op het werk zie ik Bilal nergens. Waar is die mongooll??? Ik loop naar alle agenten en zelfs naar degene die de leiding heeft en vertel hun alles. "Wat weten jullie over die slachtpartij, drie jaar geleden?"vraag ik hun allemaal. Iedereen weet wel iets te zeggen. "Jaa, Bilal zat ook op die boot", zegt een ander agent die de dossier vast heeft. "Okéé, laten wie die bastaard eens opzoeken", zeg ik en pak mijn pistool. De andere agenten komen me achterna. Op weg naar Bilal, het wordt tijd dat hij eens gepakt word!

Het GeheimWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu