Part 16.3 The Dinner Date

5.8K 111 4
                                    

KING ACE'S POV

"Just stay there." Sabi ko sa kanya habang pinapaupo siya sa isang sofa. -____- Magluluto pa ako. Syempre, pasikat ng konti. Manliligaw nga diba. "What are you going to do?" 
Sabi niya sakin. "Going to cook our lasagna." Mukha naman siyang na-shock. Hmm. Sabi na nakaka-impress talaga pag pogi ang nagluluto eh. Huh. :> 

"Dont take too long." Medyo pagabi na. Hindi na ako sumagot at pumunta na ako sa kitchen. Hmm, lasagna. Kaya ko to.

ZAB'S POV

Dahil bored na ako ng sobrang sobra, naglibot libot muna ako dito sa restaurant. There are lots of pictures around the restaurant. Puro black roses from different angles and different shots. Weird. Why are there blood in the roses? Creepy. -_____-

Dahil parang wala namang matatagpuan dito sa restaurant, umakyat na muna ako. But I was shocked na wala nang tables and chairs. It is a hallway leading to a room. I followed the hall and nararamdaman kong bawat pagkyapak ko, sumasakit ang ulo ko. Parang memories are slowly coming back to me. Hawak ko na ang doorknob. But visions are running in my mind. Sobrang sakit ng nararamadaman ko. Napaupo na ako. Ugh. Di ko na kaya.. Ang sakit!!

"Ace.." Sabi ko. Nsan na ba siya. Nandidilim ang paningin ko. ANo to?!

Nandito ako sa isang.. bundok? I can see people. Ay, dalawa lang sila dun. Magka-akbay at ang saya saya. Tinatanaw nila ang mga nasa baba. 

"Queen, lets build our house here then?" Ewan ko, pero sumakit ang puso ko bigla. Ramdam ko ang sinseridad nung lalaki dun sa pagkausap niya sa babae. 

"Here? Id love that!" Sabi nung babae. But I dont know, parang ang lungkot ng boses niya. Parang may tinatago.

"Thankyou Huney, let's make that dream come true." Sabi nung guy. Naluluha na ako. pero biglang may humila sa akin! Di ko makita. Di ako makagalaw. Di ko alam kung bakit di ko kayang kontrolin ang katawan ko. Hindi ko pa naman nakita yung mukha nung nag-uusap kanina. Nasan na ba ako?!

"San natin siya dadalhin?!" Sabi nung may hawak sakin. Hindi ko makita ang mukha niya. Nasa likod ko siya, Hawak niya ang bibig ko. Bakit ang hina ko?! "Iuwi natin sa Pilipinas. She will not be found there." Sabi naman nung isang matapang ang boses. Sinubukan kong kumawala pero walang nangyayari. Hawak lang nila ako ng mahigpit. Ramdam ko ang paghigpit ng hawak nila sakin. "You dont belong here, princess. You need to get out of here." Bulong ng pamilyar na boses. Pakiramdam ko kilala ko sila. Pakiramdam ko, alam ko kung sino sila. ARGH!! 

*BOOOOOOOOOM*

May pumutok na baril. Sino ang natamaan. Bakit wala akong maramdaman. Hinawakan ko ang ulo ko. Basa? Tiningnan ko. Puro dugo! May dugo ang kamay ko.. Bigla nalang naging pula ang nakikita ko. Bakit..

"ANO BANG GINAGAWA MO?!" Sigaw ng babae sa likod ko.

"TRAYDOR ANG BABAENG YAN! PATAYIN NA YAN!" Sino ba.. ang mga to.. Bakit sila ganito..

"SOFIA! SOFIA!" Minulat ko ang mata ko. Wala nang dugo? Wala nang may hawak sakin. Ang mukha ni King na lamang ang nakikita ko. Napayakap ako sa kanya. Hindi ko na kaya pa. Ang sakit ng ulo ko kanina. Ano yung mga nakita ko? Saan galing yun? Sino ang mga taong yun..

Black Rose PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon