Awit Ng Kabataan (One-shots collection)

Paasa Much! (KathNiel)

Kathryn as Eunice

Daniel as Stephen

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

EUNICE POV.

Nandito ako ngayon nakaupo at naghihintay sa pagdating ng teacher namin, first week palang ng klase kaya medyo tahimik pa, may mga nag-iingay na pero hindi naman gaano kalakas. Boring nga eh, yung best friend ko kase naka upo sa likuran at ayaw niyang makipag palit sa katabi ko para makapag kwentuhan kami, namimiss ko na kaya siya. Ang baha haba ng summer eh

"Uyyy! Eunice" kalabit saakin ng nasa likuran ko, finally! May kumausap narin saakin.

"Oh, bakit?"

"Diba si Stephen yung nasa labas ng bintana"

"Huh? Yung 4th year?"

"Oo! Ayun oh, naka tingin sya sayooo! Yiiiee" oo nga pala 3rd year na kami. Mas matanda si Stephen ng isang taon pa. Pero saakin daw sya nakatingin, bakit?

Tinignan ko si Stephen sa bintana, saakin nga sya nakatingtin.

Kumaway sya sakin at ngumiti.

dug. dug. dug

Ano yun? May kakaibang tumunog sa may dibdib ko.

Nginitian ko nalang sya nun, nag ba-bye naman sya at tuluyan na naglakad palayo sa classroom.

Nagtinginan naman saakin yung mga kaklase ko, tapos nagbulung bulungan. Yung iba naka ngiti yung iba naman.

"Uyy! Eunice ahh" sabi nung nasa unahan ko.

"Close pala kayo ni Stephen! Uyyy!" sabi naman nung nasa may likuran,

"Ano ba kayo, hindi naman! Magkaibigan lang kami nyan!" Umoo nalamang sila, may iba na sinasabi dine-deny ko daw si Stephen. Hahaha! Mga baliw.

Nang matapos ang klase namin, kaagad akong dumiretso sa canteen, nagugutom na kase talaga ako eh. Hindi ako nakapag breakfast kaninang umaga tapos ang haba pa ng klase namin. Haay! Buhay estudyante nga naman.

Nang makapag order na ako, ay humanap na din ako ng lamesa, medyo kaunti palang din naman yung nasa canteen kase yung iba may klaase pa, maaga kase kaming pinalabas nung teacher namin, wala pa naman daw kasing masyadong gagawin.

Umupo ako dun sa malapit lang sa pintuan para kung sakaling tapos na ako, edi gora agad! Konti lang ang lalakarin. Kakagatan ko na sana yung sandwich na binili ko ng may humawak sa mga mata ko. Tae naman oh!

"Hulaan mo" nagboses babae sya, pero alam kong lalaki to.

"Arrgghh! Ste-stephen?"

"Ang sungit naman neto! Pero ako ngaaa!" binitawan nya na yung mata ko. Ngumiti naman sya at umupo sa harapan ko.

"Anong trip mo?" tanong ko sakanya.

"Siguro ang panoorin kang kumain, tapos ihatid ka sa classroom mo, tapos uhm .. hintrayin ang uwian mo at ihatid ka pauwi sa inyo .. tapos ganun ulit kinabukasan"

"Huh? Bakit. anong meron?"

"Wala naman"

"Huh? Tigilan mo nga akong Stephen!"

"Bakit naman? 

"Kase, ako nanaman trip mo!"

"Hindi kita trip, seryoso ako dun"

"Aguy! Tigilan mo nga ako diyan!"

"Promise, Eunice."

"Oo na, bumili ka na nga din dun ng kakainin mo! Nao-OP ako eh"