Afscheid ~ vervolg Spotlight (voltooid)

15

"Veel plezier dames en niet teveel geld uitgeven eh?" Schreeuwde Zian de meiden nog na. Zoals gister was afgesproken zouden de meiden gaan shoppen. De jongens zouden dan iets voor hunzelf gaan doen.

"Kom deze kant op" met een drankje in de hand liepen de meiden richting de winkeltjes. Al snel liepen ze het eerste winkeltje in.

Denise was rustig tussen de kleding aan het neuzelen toen ze zich omdraaide en Isabelle in een heel mooi jurkje zag staan.

"Oh wauw, die staat je zo mooi" met een grote glimlach liep Denise op Isabelle af.

"Ja? Zou ik hem kopen?"

"Ik zeg doen" knikte Denise hevig.
-
"Hoe zit het eigenlijk met jou en Jeff?" Ondertussen waren de meiden al in een andere winkel aan het rondneuzen en was Isabelle tot nu toe de enigste die wat gekocht had.

"Ik weet het niet, hij doet zo raar" zuchtte Denise, ondertussen spitte ze een rekje door opzoek naar haar maat. Ze twijfelde, moest ze Isabelle vertellen van Jeffrey zijn idee? Maar voordat Denise een beslissing had gemaakt praatte Isabelle weer verder.

"Ja jullie zien er ook niet meer zo verliefd uit als in Nederland moet ik eerlijk zeggen, maar misschien is hij gewoon bang"

"Bang waarvoor? Dat ik er met één of andere Spanjaard vandoor ga? Hij heeft de meisjes aan zijn voeten liggen"

"Ik bedoelde meer om straks weer afscheid van je te nemen" gniffelde Isabelle. "Hoe zit het trouwens met de Spanjaarden? Zijn ze een beetje knap?"

"Niet mijn type" lachte Denise "ik wou dat ik met jullie meekon naar Nederland, wat vind je trouwens van dit shirtje?"

"Echt heel leuk, maar ik en ik denk iedereen in Nederland wou dat je met ons meekon"

"Beloof me dat je snel weer komt?"

"Ik kan niks beloven schat" sip keek ze Denise aan.
-
"Ik heb genoeg winkels gezien" met drie grote tassen liep Isabelle de winkel uit.

"Ik ook, maar een ijsje kan er wel in"

"Oehhh jaa" lachend liepen de meiden een ijstentje in.

"Van alle ijstentjes die ik gehad heb hebben ze hier het lekkerste ijs"

"En hoeveel heb je er gehad?"

"Vier"

"Van de vijftig? Lekkerding ben je toch ook" gniffelde Isabelle, ze gaf Denise een corrigerende tik op haar bovenarm.

Met het ijsje in hun hand liepen ze naar een terrasje waar Jeffrey en Zian naartoe zouden komen om weer gezamenlijk naar de villa te gaan.

"Volgens mij zitten ze daar met een ijsje" lachte Isabelle. Ze wees naar één van de tafeltjes waar inderdaad de twee jongens zaten.

"Zullen we terug lopen?" Stelde Denise voor, ze stond voor de jongens en keek ze allebei even kort aan.

"Prima" Jeffrey stond op en al snel volgde ook Zian zijn voorbeeld.

"Hebben jullie een leuke dag gehad dames?"

"Ik ben goed geslaagd dus ja" Isabelle hield haar tassen grinnikend omhoog.

"Jullie?" Denise stelde de vraag meer naar Jeffrey, maar in plaats dat Jeffrey antwoordde nam Zian het woord.

"Wij hebben een hele gezellige dag gehad, beetje over het strand gelopen, op een terrasje gezeten. Heerlijk relaxen"

"Klinkt inderdaad heerlijk relaxed"
-
Na een heerlijk en gezonde avondmaal wat door Vajèn gekookt was zaten ze met z'n drieën buiten in de laatste zonnestralen. Isabelle was aan het douchen en Viktor en Vajèn waren naar de buren.

"Zian? Kun je me insmeren met after sun?" Isabelle stak haar hoofd om het hoekje en keek Zian even aan.

"Natuurlijk schat, ik kom eraan"

"Hou het netjes" lachte Jeffrey nog toen Zian om het hoekje verdween. Je hoorde nog net dat Zian moest lachen waardoor ook Jeffrey en Denise moesten lachen.

"Heb je het hier een beetje naar je zin?" Echt alleen waren de twee nog niet geweest dit weekendje dus het was een tikkeltje ongemakkelijk. Eigenlijk was het het hele weekend al ongemakkelijk.

"Ja hoor, ik vermaak me wel" glimlachte hij, voor de eerste keer dit weekend keek hij glimlachend in Denise haar ogen. Zijn glimlach was zo aanstekelijk dat ook Denise begon te glimlachen.

"Dat is mooi"

Maar nu Denise en Jeffrey alleen waren moest Denise haar kans grijpen om het te vragen. "Jeff?" Begon ze voorzichtig, ze vond het moeilijk om dit onderwerp aan te snijden, maar ze moest het doen om duidelijkheid te krijgen.

"Ja?"

"Ehm ik" Denise zuchtte even en sloot haar ogen. "Waaromdoejezoafstandelijk?"

"Wat zeg je? Praat eens wat langzamer, wat is er?"

"Waarom doe je zo afstandelijk?" Zuchtte Denise terwijl ze naar de grond keek.

"Denies" zuchtte hij, aan alles kon je zien dat hij het moeilijk vond. "Ik twijfel... aan ons, daarom wil ik dat je mee gaat naar Nederland."