Afscheid ~ vervolg Spotlight (voltooid)

2

Samen met Ziva liep Denise haar vaste ochtend route. S'ochtends was het een heerlijke temperatuur in Spanje om te joggen. Daarom had Denise haar sportkleren aangetrokken. Ze ging wel eens vaker met Ziva kleine stukjes rennen. Denise mocht natuurlijk niet teveel aankomen en Ziva kon nog geen lange stukken rennen omdat ze nog een pup was.

Toen Denise weer thuis was nam ze plaats achter haar laptop die op de eettafel stond. Ze klapte hem open en ging naar google en typte 'Viktor Fischer' in. Denise zocht wel eens vaker haar familie op op het internet en dan vooral foto's. Hoe ouder Kasper werd hoe meer hij op Viktor begon te lijken. Op wie Denise zelf leek vond ze moeilijk te zeggen. Veel mensen om haar heen zeiden altijd dat Denise echt een mengelmoes van de twee is.
-
"Hey" er ontstond een glimlach op Denise haar gezicht toen ze Jeffrey in beeld zag komen op haar iPad.

"Hallo schoonheid, hoe gaat het?"

"Prima, met jou?"

"Ook wel goed" knikte hij.

"Hoe is het in Nederland?"

"Koud en leeg zonder jou, hoe is Spanje?"

"Warm, maar saai. Ik mis je zo"

"Ik mis jou ook" zuchtte hij "wanneer kom je naar Nederland?"

"Ik weet het niet, ik train veel en tijdens feestdagen moet ik bij m'n ouders blijven"

"Vakanties?"

"Heb ik niet" een zucht verliet Denise haar mond. "Kun jij niet een keer naar Spanje komen?"

"Ik weet het niet, vast wel een keer"

Weet je nog die zoen onze eerste zoen
We kregen geen genoeg bleven het over doen
Het lijkt verleden tijd we zijn elkaar nu kwijt
Maar iets in mij zegt: het is niet voorbij

"Maaaaam, sorry m'n moeder moet soms even Nederland hier in huis halen" zuchtte Denise. Ze stond op en liep haar slaapkamer uit.

Weet dat ik van je hou als ik voor je sta
Dan laat ik pas echt zien dat ik voor je ga
Als je dit niet voelt dan is het nooit bedoeld
Laat me dan maar gaan naar een onbestemd bestaan

"Mam kan het iets zachter?"

"Is toch gezellig?" Vrolijk was Vajèn aan het dansen. Na al die jaren kon ze nog steeds goed dansen.

"Ik ben aan het FaceTimen met Jeffrey"

"Oh doe hem de groeten van mij" ze liep naar de boxen en zette de muziek iets zachter.

"Dankje, zou ik doen" snel liep Denise weer terug naar haar slaapkamer.

"Sorry hoor" Denise plofte weer op haar bed en klikte snel haar mobiel aan om te zien of ze nog een berichtje had, maar dat was niet het geval.

"Geeft niet, ondanks dat ik dit soort muziek amper luister, is het een mooi lied"

"Klopt, je krijgt trouwens de groeten van m'n moeder"

"Doe haar maar de groeten terug"

"Doe ik zodra ik haar zie" lachte Denise.

"De tekst klopt wel een beetje, ik bedoel we zijn elkaar nu een soort van kwijt, maar het is zeker nog niet voorbij"

"Ik ben blij dat het nog niet voorbij is"

"Ik ook"
-
"Ik hou van je"

"Ik ook van jou, ik spreek je snel weer"

"Is goed, doei"

"Doei lieverd" Denise zwaaide en klikte Jeffrey weg. Inmiddels was het al half tien en Denise moest Ziva nog uitlaten voor haar derde wandeling van vandaag. S'avonds kreeg ze meestal een langere wandeling tenzij Ziva heel moe was.

"Ik ga Ziva even uitlaten en ohja mam je krijgt nog de groeten terug"

"Zou ik met je meelopen?" Vroeg Viktor

"Mag" knikte Denise die een aantal zakjes en brokjes pakte.

Viktor stond op van de bank en trok zijn slippers aan. Achter Denise aan liep hij naar buiten.

"Ik kan wel genieten van avondwandelingen" Viktor deed de poort dicht en ging naast Denise lopen.

"Ik ook" glimlachte Denise "Spanje is best mooi, maar ik mis Nederland wel"

"Ik soms ook wel hoor, ik kan niet meer zo 1,2,3 naar Daley en natuurlijk Kasper. Ik ben blij dat ik jou hier nog heb"

"Mja" Denise wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Eigenlijk zat ze nu veel liever in Nederland.

"Spreek je Kasper vaak?"

"Niet meer, Donny, Nikky en Jeffrey wel bijna elke dag"

"Ik denk dat Kasper het druk heeft met Felicia en voetbal denk ik, ik spreek hem ook weinig" lachte Viktor als een boer met kiespijn.

"Het is ook niet niks als je hele gezin opeens in Spanje zit"

"Dat is zeker waar" knikte Viktor die het duidelijk moeilijk had met dit onderwerp net zoals Denise.

"Zou je niet terug willen naar Nederland?"

"Als m'n avontuur hier is afgelopen wel, maar het gaat nu heel goed met Sevilla en ik heb het hier best naar m'n zin"

"Ik zou eerlijk gezegd best terug willen naar Nederland, daar heb ik veel meer. Met de Spaanse meiden op dansen gaat het ook niet echt lekker" zuchtte Denise.

"Dat komt vast wel"

"We zijn al fucking twee maanden verder pap, het gaat niet meer gebeuren" Denise begon een beetje geïrriteerd te raken.

"Denise let op je taalgebruik" streng keek Viktor zijn dochter aan.

"En dat klote Spaans wilt ook maar niet lukken. Ik bedoel mooie taal, maar ik heb dus totaal geen talenknobbel"

Viktor zuchtte even. "Het is niet anders lieverd, zou ik anders iemand regelen die je Spaans gaat leren?"

"Heel lief van je, maar daar heb ik nu nog even geen behoefte aan"

Viktor deed er alles aan om Denise gelukkig te maken in Spanje, maar het enige waar Denise gelukkig van zou worden is haar familie en vrienden om haar heen.