Afscheid ~ vervolg Spotlight (voltooid)

13

Sorry! Een dag te laat, maar beter laat dan nooit toch?

Vandaag zou Denise Jeffrey ophalen van het vliegveld. Hij had een langweekend en hoefde geen wedstrijd te spelen of te trainen.

"Jeffrey" Denise was opgelucht toen ze haar vriend zag en rende naar hem toe. Jeffrey nam Denise in zijn armen en drukte een kus op haar hoofd. Ook begroette ze Zian en Isabelle die mee waren gekomen. Van alle spelers en hun vriendinnen konden Jeffrey en Denise het beste met Zian en Isabelle opschieten.

"Ik heb jullie zo gemist" zuchtte Denise

"Wij jou ook hoor" glimlachte Zian.

"Kom deze kant op, mijn auto staat hier dichtbij"

"Je bent wel lekker bruin" glimlachte Isabelle die naast Denise liep.

"Achja, ik zit liever niet bruin bij jullie in Nederland dan bruin hier" Denise deed haar auto open en liet iedereen instappen. De koffers gingen in de kofferbak waarna Denise naar de villa reed die 15 minuutjes rijden buiten Sevilla lag.

Ze hadden expres voor een villa gekozen zodat er altijd mensen konden logeren. Zo hadden ze 6 slaapkamers en 4 badkamers. Er is plek voor 13 mensen en er is een balkon, een privé zwembad, een terras en een overkapping waar je heerlijk in de schaduw kan zitten.

"Vanavond gaan we barbecuen, hebben jullie nog iets specifieks wat jullie willen hebben?" Denise keek via de achteruitkijkspiegel de jongens aan die druk in gesprek waren. "Nee hoor, we lussen alles wel" antwoordde Zian.

"Het is hier wel aardig warm" Jeffrey die met zijn shirtje begon te wapperen keek even het raam uit, veel had hij nog niet gezegd tegen Denise en ook oogcontact vermeed hij zoveel mogelijk.

"De airco staat al aan thuis, het is gewoon een kwestie van wennen aan de warmte" glimlachte Denise. Ze keek even of er geen verkeer aankwam en stak de weg over. De hekken van de villa deed ze open waarna ze de oprit opreed.

"Wauw" Isabelle die naast Denise zat keek haar ogen uit. "Het is nog mooier dan op de foto's"

"Daar heeft ze zeker gelijk in" glimlachte Zian. "Hier gaan we ons zeker wel vermaken"

Denise deed de achterklep open en haalde alvast de koffers eruit. "Zian en Isa jullie hebben jullie eigen kamer en badkamer, ik loop eerst wel met jullie mee en geen zorgen over schoonmaken enzo. We hebben een schoonmaakster"
-
Na de rondleiding door het huis kwam Viktor thuis die de drie vriendelijk begroette. Zian en Isabelle keerden terug naar hun kamer. Jeffrey en Denise daarentegen besloten buiten op de bank plaats te nemen.

"Denies?"

"Ja?"

"Kom je mee naar Nederland?"

Denise zuchtte "hoe moet ik dat doen dan?"

"Gewoon, je doet alsof je ons naar het vliegveld brengt, maar stiekem vlieg je naar Nederland" onverschillig haalde hij zijn schouders op. "Ik ben er klaar mee, ik wil je elke week bij me hebben. Het liefst elke dag"

"M'n vader vermoord me als hij merkt dat ik in Nederland ben, geloof me. We hebben nu al vaak ruzie omdat hij me als een klein kind behandeld"

"Hij moet gewoon inzien dat je fucking negentien bent Denies"

"Maar dat doet hij niet, hij gaat het je niet in dank afnemen dat jij dit bedacht hebt."

Nu was het Jeffrey zijn beurt om diep te zuchten. Hij boog voorover en liet zijn hoofd in zijn handen rusten. Zijn ellebogen zette hij op zijn bovenbenen.

"Storen we?" Denise keek op en zag Zian en Isabelle staan.

"Nee, ga zitten" glimlachte Denise, gemeend was de glimlach niet, maar dat zouden ze wellicht niet merken.
-
"Waar is mam?"

"In de supermarkt denk ik" antwoordde Viktor terwijl hij in de schaduw op de loungebank plaatsnam naast de rest.

Ziva, die waarschijnlijk wakker geworden was door Viktor, kwam er ook aangelopen. De pup ging voor Denise haar voeten zitten waarna Denise haar optilde en op haar schoot zette.
-
"Hebben jullie een beetje trek?" Viktor kwam de hoek omgelopen en keek alle vier de 'jongvolwassenen' aan.

"Eigenlijk niet" lachte Zian.

"Naja ik zou zo maar de barbecue aansteken, Vajèn zou straks ook wel klaar zijn met het vlees" Viktor verdween weer uit het zicht en gelijk ging het geroddel over wat bekende uit Amsterdam verder. Heel erg op de hoogte was Denise niet meer aangezien ze in Spanje niet veel van het geroddel meekreeg. Ze zat er dan ook een beetje stil bij en luisterde naar alle verhalen die voorbij kwamen met Ziva op haar schoot.

"Willen jullie nog wat drinken?" Denise stond op, want veel van de verhalen die ze hoorde interesseerde haar niet.

"Ja lekker" knikte Isabelle die als enige opkeek.

"Jongens? Willen jullie ook nog wat te drinken?"

"Graag" zeiden beide jongens in koor. Toen Denise oogcontact maakte met Jeffrey keek hij snel weer weg. Ze draaide zich om en liep de hoek om.

Zuchtend liep ze naar binnen met Ziva achter haar aan. Waarom deed Jeffrey nou zo raar?

"Hey meisje" glimlachte Vajèn.

"Hey"

"Wat is er?"

"Niks" Denise schudde haar hoofd en vulde snel de vier glazen.

"Is het niet gezellig?" Bezorgd keek Vajèn haar dochter aan die oogcontact vermeed.

"Jawel"

"Maar?"

"Maar niks" Denise zette de glazen op een dienblad en liep snel naar buiten. Niet dat ze graag buiten wou zijn, maar daar kreeg ze tenminste geen vragen.
-
"Hoe gaat het eigenlijk met de andere?" Er was een kleine stilte gevallen aangezien iedereen aan het eten was. Deze stilte pakte Denise met beide handen aan om van onderwerp te veranderen.

"Goed" glimlachte Isabelle.

"Al zaten Stan en Lindy dicht tegen een break aan, maar ze zijn nog samen" vermeldde Zian.

Denise knikte, waarom wist ze ook hier niks vanaf? Dit was dan toch wel het bewijs dat ze er niet echt meer bij hoorde. Eerst werd ze wel eens op de hoogte gehouden van dingen die er gaande waren, maar na een paar maanden waren ze haar al aardig vergeten. Iets wat haar best pijn deed.