Afscheid ~ vervolg Spotlight (voltooid)

32

Laatste hoofdstuk van dit boek, op de epiloog na.

Samen met Donny en Wesley liep Denise Schiphol in.

"We lopen mee tot de douane" deelde Donny mee.

Denise knikte even en zuchtte diep.

"Hey, het komt allemaal goed" bemoeide Wesley zich ermee.

"Weet ik wel, maar naja laat maar"

"Vertel maar" spoorde Donny aan.

"Gewoon geen zin"

Donny sloeg een arm om zijn nichtje heen.

"Lopen we gelijk door naar de douane?" Vroeg Denise toen ze haar koffer hadden ingecheckt.

"Ja, doe maar wel. Is het makkelijkst voor jou denk ik"

Denise knikte, in de verte zag ze een groepje mensen bij elkaar staan. De krullen van Nikky kon je uit duizenden herkennen.

"Donny, wie heb je allemaal gevraagd om te komen?"

"Gewoon een paar mensen" glimlachte hij onschuldig.

Denise was al bijna bij het groepje toen Daley haar opmerkte.

"Hey, grote meid" glimlachte hij en liep op haar af met zijn armen gespreid.

Denise stapte in zijn armen, gelijk kwam er een glimlach op haar gezicht.

"Doe de groetjes aan je ouders"

"Zou ik doen" knikte Denise en stapte in de armen van Candy.

"Komt helemaal goed lieverd"

Denise knikte en stapte in de armen van de volgende. Terence wel te verstaan.

"Klein cadeautje van mij en Nik" glimlachte hij en gaf het met roze papier ingepakt cadeau aan Denise.

"Maak maar open" glimlachte Nikky "ik hoop dat je het leuk vind"

Denise scheurde het papier eraf. Een grote teddybeer kwam tevoorschijn.

"Hij is zo leuk" glimlachte Denise breed "dank jullie wel"

Na nog een knuffel van Nikky en Wesley ging ze ook nog Zian en Isabelle af. Ergens had ze gehoopt dat Jeffrey er was. Maar het was logisch dat hij er niet zou zijn. Hun relatie was al even voorbij. Voordat ze naar Donny ging gaf ze Kasper en Felicia nog snel een knuffel.

"Last but not least" glimlachte Denise zwakjes en knuffelde haar neef. "Bedankt voor de leuke tijd"

"Jij ook bedankt, ik vond het enorm gezellig met je"

"Ik ook met jou, ik ga je missen"

"Ik jou ook kleintje" Denise hoorde een brok in Donny zijn keel waardoor ook Denise haar ogen volstroomden.

Donny liet haar los en drukte nog een kus op haar hoofd. Uit haar zakken pakte ze haar telefoon en oortjes. Ze deed alvast één oortje in en zette haar muziek aan.

"Nou, dit was het dan" begon Denise en lachte even cynisch om zichzelf. "Ik ga jullie missen, maar jullie moeten weten dat ik enorm veel van jullie hou"

"Wij ook van jou" glimlachte Daley waarna iedereen een instemmend geluidje maakte.

"Tot ziens" glimlachte Denise zwak, de teddybeer stevig tegen zich aan gedrukt. Ze draaide zich om en liep richting de rij voor de douane terwijl iedereen nog naar haar zwaaide.

Am I asking all these questions for nothing?
I'm wondering if anyone's there
And I really need to make a confession
I hate to say that I'm a little bit scared

Ze blies nog een handkusje naar de groep. Ze kreeg er nog een paar terug van onder andere Nikky en Donny.

I'm calling all my friends after midnight, yeah
To remind 'em that I'll always be there for them
It gets lonely when there's no one to talk to
But it's good to know that somebody cares

Langzaam dwarrelde er een traan over Denise haar wang. Terwijl ze haar spulletjes in de bakken voor de douane deed keek ze nog één keer om. Nog steeds stond de hele groep daar. Te kijken naar Denise. Op een dag zou ze ze weer zien en Denise hoopte zo snel mogelijk.