The Famous And Me

Chapter 18: Enemy?

Sa sobrang tagal mag-update ni Author di mo na aakalaing buhay pa ko :D

Dahil sa tagal nun may surprise ako~

Enjoy reading~

Vanes POV

Lalapit sana sya sakin pero lumayo ako.

"Ano Pa? Masaya? Masarap ba sa pakiramdam?" Tanong ko habang nakatingin sa mata nya.

"A-anak let me exp--"

"What will you explain? Nakita ko na. Anong ie-explain mo? Na hindi mo sinasadya? Huh! Hindi ako t@nga Pa.. " Lumapit ako sa kanya. "Pa. Mahal mo pa ba kami?"Sinusubukan ko lang kung pwede pa si ng mabuo yung pamilya namin kaso, mukhang hindi na. Hindi ko na malay ang umiiyak na pala ako.

"Hoy babae! Alam mo nama--"

"Shut Up Bitch! I'm not talking to you!" Sigaw ko. Alam kong marami ng tao sa paligid namin pero walang akong oras sa kanila.

Humarap ulit ako kay Papa. "Vanessa. Please wag mong idamay dito si Arian" sabi ng magaling kong ama.

" Sya ba?" Turo ko sa mama ni Anya. Oo, ang Kabit ng tatay ko ay ang babaeng iyon.

Mrs. Arian Mercado is the one who's flirting with may Father.

"Oo maganda na sexy--" I cut her.

"Kinakausap kita? Hindi diba? Shut The heck Up!" Humarap ulit ako kay papa. "Ano Pa? Mahal mo pa ba kami? " Kahit alam kong masasaktan ako tinanong ko parin sya, wala namang masamang sumubok diba?

"Hindi. Hindi na. Sorry anak, sana mapatawad mo ang papa" Umiyak si papa habang nakaluhod sa harap ko.

I bit my lower Lip. Sinusubukang pigilan yung luha ko.

Umangat lahat ng dugo ko sa ulo at tila nag-iinit to.

Nagagalit ako. Naiinis ako. Makakapatay na ko!

"F*kc naman Pa! Nag-intay ako ng 3 years para makita ka. But, oh well seems I lose the game." Inayos ko yung sarili ko at tumingin sa mga taong masa paligid namin. "Ano dyan lang kayo? Hindi kayo aalis ko pwersahan ko kayo palalayasin?!" Umalis sila pero nakatingin parin. Tumingin ako sa kanya. For the finale. "Hindi. Hinding hindi kita mapapatawad. Kahit lumuha ka pa ng dugo at bato." May biglang humila sakin paalis sa lugar na iyon.

"Ayos ka lang ba?" Tanong nya. Tumingala ako at nakita ko yung brown eyes nya. Tumango ako at tumungo.

"O-oo ayos lang. U-uwi na tayo. P-pagod na ko. Pagod na pagod na ko." Sabi ko sabay lakad papuntang kotse. Pero.

"Ilabas mo lahat ng sakit. Nandito lang ako. Isipin mo ako yung lalakeng yun." Tinignan ko sya habang nakayakap sakin.

Sa puntong iyon pinaghahampas ko sya pero di ko rin inalis sa isip kong si Vash yun at hindi ang papa ko.

"WALANGYA KA! SABI MO HINDI MO KAMI IIWAN! NANGAKO KANG HINDI MO KAMI IIWANAN!! HAYOP KA! UNFAIR KA DAD!!" nanghina yung tuhod ko at napaupo sa sahig. "Nangako ka. Naniwala ako. Umasa ako. Sinaktan mo ko."

"Vanes tara may pupuntahan tayo." Napatingin ako sa kanya. Ngumiti lang sya at sabay kaming naglakad papuntang kotse.

***

"Natext ko na sina Travis na nasa parking tayo. Kaso bakit ang tagal?" Sabi ni Vash. Na ka tungo lang ako habang umiiyak.

"V-Vash. " nauutal kong sabi habang nakayuko sa passenger seat. Si Vash nasa Driver seat.

"Hmm bakit? May gusto ka bang kainin? Nagugutom ka ba?" Oo gutom na ko.

"Sabi kasi nila *hink* pag malungkot ka *hink* dapat kumakain ka ng *hink* ice cream, Pizza, Chips, burger, *hink* Soda, tsaka ice cream." I said while snobing.