Love Triangle (Herschrijven)

hoofdstuk 10

Pov Peter

Noor heeft het aan Kelvin verteld en nu is hij boos weg gegaan. Ze was aan de telefoon helemaal overstuur. Ik daarin tegen voel me wel rot,maar ben niet heel ongerust. Kelvin is een grote jongen,die kan bent een nacht alleen zijn.

Er word aan geklopt. Het is Noor die me met opgezwollen ogen aan kijkt.
"Kom binnen" zeg ik. Ik wijs haar naar de woonkamer en zet wat thee voor haar. "Peter, ik heb het verpest" zegt ze en ze ploft neer op de bank. Ze legt haar hoofd ik haar armen. Dan  begint ze weer te huilen.

Ik loop naar haar toe en aai kalmerend over haar rug. Ze doet niks. Ze blijft liggen en ik merk dat haar gesnik wat minder wordt.

"Ik ben zo bang peet. Waar is hij nou toch" zegt ze. Ze komt recht op zitten.
Ik veeg met mijn duim een traan van haar wang. "Het komt vast goed. Hij iz 20, Noor. Niet 8" zeg ik geruststellend.

Ineens omhelst ze me. Ze legt haar hoofd op mijn schouder. Ik sla mijn armen om haar heen. "We hadden het gewoon nooit moeten doen" zegt ze zacht. "klopt" zegt ik. Na een tijdje is haar ademhaling heel rustig en als ik even kijk zie ik dat ze slaapt. "Slaap lekker Noortje" en ik druk een kus op haar hoofd.

De volgende ochtend worden we wakker in de zelfde positie als we in slaap gevallen zijn. "Hai" zegt ze slaperig. "Zal ik ontbijt maken?" vraag ik. Ze schud haar hoofd. "Heb geen honger" zegt ze. Ik haal mijn schouders op en loop naar de keuken.

Als ik terug kom met een kop koffie voor haar zit ze op de stijger en kijkt wat over het water. Ik kom bij haar zitten en sla mijn armen om haar heen. "Hij komt echt wel terug" zeg ik. "Maar wanneer" vraagt ze wanhopig. Noor kijkt op haar mobiel. Niks.

Ze is zo verdrietig. Ik snap dat Kelvin boos is maar wat hij Noor nu voor een pijn doet is niet oké. Ze is mooi. Ik moet zoveel moeite doen om haar niet nog eens te zoenen. Maar ze vertrouwd mij en dat wil ik niet verpesten. Ze heeft vanacht in mijn armen geslapen. Het vielde zo goed. Alsof het zo hoorde. Ze is verdrietig en ik moet haar troosten.

Zo zitten we even op de stijger totdat Noor  de deur hoort. Snel staat ze op en loopt ze de kamer in. Het is Kelvin. Ze rent naar hem toe en knuffelt hem, maar hij beantwoord haar niet.

Pov Noor

Hij zegt niks en loopt naar zijn kamer en pakt wat spullen. "Kel?" vraag ik. "Wat?!"zegt hij. "Waar was je?" vraag ik bezorgt. "Wat maakt het uit. Ik hoop dat jullie een fijn weekend hebben gehad samen" zegt hij semi kwaad. Ik leg mijn hand op zijn schouder,maar hij draait zich gelijk weg.

"Wat wil je nou nog" roept hij. "Ik wil dat je luistert" zeg ik rustig. Ik voel mijn tranen weer branden maar ik houd ze tegen. Hij gaat gewoon door met pakke .  "Alsjeblieft Kel, ik voel niks voor Peter" begin ik.

" Waarom zoen je dan met hem" zegt hij tegen me. " waar ga nou heen?" vraag ik wanhopig. Geen antwoord "Reageer op me,Kelvin. Ik ben de afgelopen 2 dagen super ongerust geweest. Gehuild omdat ik niet wist waar je was en nu negeer je me" zeg ik. Dan valt er toch een traan over mijn wang. Peter komt binnen." Kel, kom op. Luister even naar haar" zegt hij.  "Jij moet helemaal je bek houden. En dat noemt zich een vriend. Zoent met MIJN vriendin" schreeuwd hij. Nu is hij echt heel boos.

"Het was mijn schuld. Ik zoende haar. Ik kon het niet uitstaan dat ik niet eens de kans had bij Noor " zegt peter beschaamt. " Is dat waar?"vraagt Kelvin aan me. Noor knikt verdrietig. "Wat ben jij een klootzak" zegt Kelvin zacht en dan haald hij uit naar peter.

"Oke, die verdiende ik" geeft peter toe. Maar kelvin stopt niet. Hij scheld en tiert, maar Peter laat zich niet helemaal in mekaar slaan. Hij slaat ook terug en er ontstaat een gevecht.

Ik  schreeuw dat ze moeten ophouden en ik trek aan Kelvin's arm. " hou op jongens. Kappen" roep ik. Maar Kelvin haald net uit en raakt mij op m'n hoofd. Ik val op de grond en dan wordt het zwart voor mijn ogen.