Indestructible Love [EDITING]

Chapter 40: Butterfly

Third Person's POV

"James! What happened?"

Agad na nilapitan ni Bryan ang kaibigang si James pagkadating na pagkadating niya sa presinto.

"Bret..."

Hindi na napigilan ni James ang emosyon niya kaya napayakap na siya kay Bret.

"Bret, I don't know what to do. I'm fvcking lost."

Patuloy ang pagtulo ng luha ni James. Si Yassi naman na kasama ni Bret ay tinitingnan lang ang dalawang magkaibigan.

"James, I can't help you if you won't tell me what really happened."

Lalong napa-iyak si James sa sinabi ni Bret.

Tama siya, walang ibang sinabihan si James sa pinagdadaanan nila ni Nadine.

Bakit nga ba hindi nila naisip na sabihin sa mga kaibigan nila ang tunay na nangyayari sa kanila, sana may nasasandalan sila, sana hindi sila nahihirapan, at sana hindi pa hahantong sa ganito.

"Sht, this is fvcking gay."

Tumawa ng pilit si James bago pinunasan ang luha sa mukha niya gamit ang palad niya.

He cried, this is really fvcking serious. Sabi ni Bret sa isip niya.

"Nadine and I, we are going to be parents of twins."

Ngumiti si James bago ituloy ang pagsasalita.

Nabigla si Yassi kaya napatakip siya sa bibig niya na nakita ni James.

"Yes, I know it's too... fast. We were both drunk, that happened after the premiere night. I don't know where she lives so I just brought here to the unit. That time, Yassi was too drunk too and I wasn't able to ask her where Nadine lives. And I drank beer alone, and there. Something happened."

Hinawakan ni James ang sentido niya.

"And after two weeks, we confirmed that she is pregnant. Her parents knew about it, I told them."

Nagulat si James ng bigla nalang siyang higitin ni Bret sa may kwelyo.

"You! Why didn't you tell me that you're gonna be a dad?! I should've be happy for the both of you!"

Binitawan din agad ni Bret si James at naupo muli.

"Yes, I guess I was wrong with that decission of not telling you what happened to the both of us."

Bumuntong hininga si James, isang mabigat na buntong hininga.

"And Ericka, she can't accept that I already broke up with her. So she ask for Nadine's ex boyfriend's help, to keep me and Nadine apart."

Kinuwento pa ni James ang lahat ng hindi niya kinukwento kay Bret, lahat lahat ikinuwento niya.
Third Person's POV

Dumating ang mama at papa ni Nadine sa hospital ng malaman nila ang kalagayan ng anak.

Pagkapasok na pagkapasok palang nila ang agad nilang nakita si Nadine na nakahiga sa kama kaya nilapitan siya ng mama niya.

"Nadine anak, may masakit ba sayo?"

Hindi sumagot si Nadine, tulala lang siya.

"Anak?"

Muling tawag ng mama niya kay Nadine at doon na biglang tumulo ang luha mula sa mga mata niya.

Hindi niya man lang kung ano ang pinagdaanan ng anak niya para humantong pa sa ganito, naawa siya dito pati na din sa sanggol sa sinapupunan nito.

Niyakap siya ng asawa nito at saka umiyak.

"Nadine, kapit lang. Para sa sarili mo, sa baby mo, sa amin at kay James. Kapit lang Nadine."

Lumabas ang mama ni Nadine upang kausapin ang doktor.

Ayon sa doktor na kanyang nakausap ay sobrang na-stress si Nadine sa mga nangyari at bilang resulta ay hanggang ngayon nasa state of shock ang utak niya and traumatized siya sa mga bagay sa paligid niya.

"So doc, ano po bang kailangan naming gawin para bumalik si Nadine sa normal?"

Tanong ng mama ni Nadine sa kasalukuyan niyang kausap na doktor.

"Well, I require you Mr. and Mrs. Lustre na ipa-under go ng psychiatric sessions si Nadine to ease her feelings na naiipon pa sa kanya, that would be the best thing to do. And after that you could move her to another place that won't stress her out."

Bryan's POV

Pagkadating ko sa bahay ni Ericka agad kong binuksan ang pintuan at pumasok sa loob.

Nakita ko siyang umiinom ng tubig habang nakaupo sa isang high stool sa may kusina.

Ang daming pitsel ng tubig ang nakapatong sa lamesa at sa tingin ko lahat yon nainom niya na.

Nilapitan ko siya at hinawakan ang basong hawak niya.

"Ericka."

Pilit niyang hinihila pabalik ang baso niya para muling uminom pero hindi ko binigay.

"Ano ba?!"

Sigaw niya dahilan para parehas naming mabitawan ang baso.

"Ako na."

Sabi ko at kinuha ko ang walis at niligpit ang mga naiwang bubog ng baso sa sahig.

"Ericka mag-usap nga tayo."

Hinila ko siya pababa ng upuan at saka dinala sa sala.

"Ikaw ba? Ikaw ba ang nagpapunta ng mga pulis sa hospital?!"

Hindi ko mapigilan ang pagtaas ng boses ko dahil naaalala ko na naman ang nangyari kay Nadine.
Imbes na sagutin ang tanong ko ay yumuko si Ericka.

"Ericka. Sagutin mo ang tanong ko. Ikaw ba?"

Mas malumanay at mababang boses kong tanong. Nag-angat siya ng ulo niya at nakita ko ang pagtulo ng mga luha niya.

"B-bryan, kasi may dumating d-dito."

Sagot niya sa gitna ng kanyang mga hikbi.

Pero teka, ano daw? May dumating?

"Ano? Sino?"

Pinahid niya ang kamay niya sa mukha niya para punasan ang mga luhang patuloy na bumabagsak mula sa mga mata niya.

"H-hindi ko alam. Basta ang sabi niya lang, wag ko na daw itanong kung sino siya kasi hindi din niya sasabihin."

Kumunot ang noo ko. Sino naman kaya yun? Na para bang alam niya ang lahat ng nangyayari sa amin?

"Anong itsura niya?"

Pilit na inalala ni Ericka ang itsura ng taong tinutukoy niya, lumipas ang ilang segundo bago siya sumagot.

"Hindi ko alam, masyadong balot ang katawan niya."

Biglang natahimik si Ericka na para bang may iniisip pa kaya naghintay ako ng sasabihin niya.

"A-alam ko na. May nakita ako sa bandang kamay niya, may tattoo siya. Maliit na butterfly tapos may letter B sa baba nun."

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Butterfly tapos may letter "B"?

Hindi pwede, hindi pwedeng mangyari yon.

Paanong nalaman niya ang lahat ng ito?

××××
A/N: Soon to end na po ito haha hindi lang halata. Kasi as far as I remember matagal na talaga to, hindi ko lang masyadong napagtuunan ng pansin kaya hindi agad natapos. :)

Twitter: @trickzien

Words ni Author:

"Naniniwala ako na sa milyon-milyong tao sa mundo, mayroong isa diyan ang nakalaan para sa atin."