- Söz Vermiştin -

568 37 4
                                    

yanan bir kağıdın külleri bunlar
küllere düşen acı bir gözyaşında
kanayan bir yüreğin ağrısı var

hiç duymadığın bir melodide ölen bir adam
sessizliğinde bozduğun asırlık bir gecem var

duyma beni
sağırsın yalvarışıma
esen rüzgara bak
saçlarına takılacak bir çift söze,
seni andığım satırlara
canımın yandığı anılara bak

papatya dan ürkek kelimelerim var
adını koyamadığım bir his
köşesi yırtılmış bir not var

öldüğüme inanmadığın bir gün,
ah ne lanet bir gece
sıfatsız bir renk katacak kalbime
bir sokak lambası şarkısıyım
dans eden böcekler ateşten
gömdüğün yerdeyim gidemedin senden
gidemem ben bitmedi hikayem

uğrarsan mezarı cennetime
bir papatya açar belki
düşerse gözyaşın kalbime
kalkar yüzünü silerim belki

ben siyahın hükmü
sen şairin düşü
sadakatim saçlarına
yaşattığın mutluluğa

nasıl biter bu hikaye
nasıl unutulur
yazılmadık ki hiç aynı satırda

benim şehrim hep sessiz
gün doğmadı sabah altıda
bu şehir hep sensiz
kelebekler uçmadı yanımda
adın vardı belki aklımda
içim paramparça belli yaramda
korkuyorum şimdi bu ayazda
kalbim donarda unutursam seni ya
affedersin mi beni papatya

kaybolup gidecek zaten bu sayfam
sende unutacaksın sonunda
bir daha ölümden korkmam ben
sessizliğinde öldüm nasıl olsa

sol yanağındaki gamzeni unutmam
kifayetsiz o gülüşün hâlâ aklımda
Ne yaşarsan yaşa
Söz Vermiştin gülecektin hatırla :( & :)

"benden ziyade sana hediye"

YILDIZLARA ASTIĞIM ŞİİRLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin