Güzel Annabella

1. Bölüm ; Güzel Annabella

1707- İskoçya

Elindeki kağıdı buruşturup hırsla yere fırlattı. Olanlar gerçekten işin çığırından çıktığını ve kesinlikle bir müdahaleye ihtiyaç olduğunu gösteriyordu. Kontrolsüz öfkesini ortaya çıkaranların korkması gerekiyordu elbette ama genç İskoç beyinin bu halini görmedikleri için rahatlıkla emirlerini çiğneyebiliyorlardı şu an.

Oturduğu çalışma masasını, hışımla kalkarak yere devirdi. Hâlâ hıncını alamamış olacak ki ani bir hareketle ayakta dikilen elçiye döndü. Bu hareketi hem zavallı elçiyi hem de ayakta korkuyla bekleyen hizmetçi kızı oldukları yerde sendeletmişti. 

Nicolas bu hareketinin onu korktuğunu ne gariptir ki o öfkesinin arasında farketmişti.

"Leslie sen çık ve Desmond'u buraya çağır!"diye emretti. Küçük boylu sevimli kız endişeyle kaşlarını çatmıştı ama yapacak fazla birşey yoktu. Belki Desmond onu sakinleştirebilir miydi? Onun yeni bir öfke krizine girmesini istemediği için hızla selam verip çıktı odadan. 

Desmond'u bulmalıydı...

Genç erkek ise kızın onayını beklemeyerek tekrar elçiye dönmüştü. 

"Söyle bu nasıl olur?! Onlara bu iş bitti demiştim, ne cüretle sözümün dışına çıkıyorlar."

Haykırarak söylenmiş bu sözler ne kekeleyerek konuşan adamın dilini çözdü, ne de Nicolas'ın sorularına yanıt getirdi. 

Şubat ayının son günlerini yaşıyorlardı. Son dönemde İngiltere ve İskoçya arasında alınan kararlar bazı klan reislerinin hoşuna gitmemişti, bunu biliyordu ancak böylesine saçma bir girişimde bulunacak kadar ileri gideceklerini tahmin etmemişti. Halbuki onları toplamış ve kesin bir dille yeni parlementoya ayak uydurmalarını emretmişti.  

Artık hoşlarına gitse de gitmese de resmen İngiltere ile aynı parlementoyla yönetileceklerdi. Ne yazık ki şimdilik onlardan ayrılıp ayrı bir hürriyet oluşturacak takati yoktu ülkelerinin. 

Ancak taş kafalı McManet klan reisi onun emrine karşı gelip İskoçya'ya en yakın İngiliz köyüne bir saldırı düzenleme planları kurmuştu. 

Gün yenice batmıştı ancak iş işten geçmeden onları durdurması gerekiyordu. Aksi taktirde belini doğrultmaya çalışan İskoçya bir daha asla ayağa kalkmanın hayalini kuramazdı.

Kapı gürültülü bir şekilde açılınca çelimsiz elçi yeni bir öfke dalgasıyla karşılaşacağını düşüşünüp olduğu yerden bir adım geriye çıkarak gelen kişiye baktı. 

Bu adamın yüzü genç beyden daha sakin duruyordu kesinlikle. Bunu görerek rahatladı. Şüphe yok ki bir an evvel bu odadan çıkmayı arzu ediyordu. Tabi o vakte kadar tek parça kalabilirse...

Desmond odasında dinlenmeye çekilmişken hizmetçi Leslie'nin acilen onu çağırmasıyla apar topar gelmişti abisinin odasına. Yere ters bir şekilde devrilmiş masayı görünce gürültüleri nasıl duymadığına hayret etti. Halbuki keskin bir kulağı vardı her zaman. 

"Neler oluyor..?"diye sordu hafif merak ve sesindeki keskin tınıyla. Yeri geldiği zaman ağabeyinin bile ondan çekindiği doğruydu.  

Yürüyüşü dağın heybetini andırırdı... Sesinde belirgin bir asalet ve korku veren karanlık bir uğultu saklıydı sanki. 

Ancak bu özelliklerinden çekinmesi gereken yalnız düşmanlarıydı. Sevdiklerine karşı kalbini cömertçe açar, onlara şaşırtıcı derecede merhametle yaklaşırdı. 

Ve tam üç yıl öncesine kadar oldukça yumuşak yüz hatları olan bir insandı kesinlikle. Ancak ne yazık ki bu özelliği ölen karısıyla birlikte toprağa karışmıştı.