When angels fail ~Boek 1. The battle to the curse~. #Netties2017

Hoofdstuk 1

Vandaag mijn eerste dag in het kasteel. Ik ben de persoonlijke bediende van prins Jackson -junior.-

Ik zet zijn middageten op het kastje naast de deur en klop op de deur. 'Binnen.' Zegt de prins. Ik doe de deur open, pak het middageten en loop naar binnen. De prins zit aan zijn bureau,

'Alstublieft.' Zeg ik vriendelijk en overhandig hem zijn middageten. 'Je werkte toch in de stallen?' Vraagt hij. 'Uwe vader zij dat ik u moest bedienen.' Zeg ik. Hij kijkt op ik kijk regt in zijn hemels blauwe ogen.

'Dan wil ik graag je naam weten of moet ik je het meisje met de gouden ogen noemen?' Vraagt hij. Ik glimlach ik voel dat mijn wangen rood worden. 'Mijn naam is Louise.' Zeg ik glimlachend. 'Mooie naam.' Zegt hij dromerig. 'Als u het niet erg vind ik moet gaan uw paard op zadelen voor de middagrit.' 'Oke ga maar wees voor zichtig. Storm is best gevaarlijk.' Zegt hij. 'Ik kan hem aan ik heb hem vaker opgezadeld hij is een engel.' Zeg ik glimlachend en loop weg.

Bij de stallen ga ik even langs Nighteye. 'Heey schat ik mis je ik Beloof dat ik je vanavond ga rijden. Ik moet storm op zadelen.' Bij Storms naam gaan haar oren omhoog. 'Ik zal vragen aan de prins of Storm bij je in de wei mag.' Zeg ik zacht. Ik laat haar los en ze maakt vrolijke bokken sprongen.

'Ik vind het oke dat Storm bij haar in de wei staat. Hij mag nu zelfs.' Zegt een stem achter me. Ik draai me om, Jackson staat recht achter me.

'Maar uwe rit dan?' Vraag ik. 'Die kan wachten.' 'Ik haal hem wel wil jij even wat eten uit de keuken pakken voor een picknick in het bos.' Zegt hij ik knik en loop naar de keuken. Ik pak een fles appelsap paar appels lekkers (chocolade snoep enz.) en doe het in een mant. Pak een kleed en loop naar de weide.

Bij de weide staan Nighteye en Storm ze hebben alleen hun hoofdstel om, Jackson heeft hen vast. Ik kijk hem vragend aan. 'Kan je rijden ronder zadel?' Vraagt hij, Ik knik.
Hij pakt een kruk en stijgt op.

'Kom ik wil je iets laten zien.' Zegt hij en hij spoort Storm aan hij draaft dol blij richting het bos. Ik spoor Nighteye aan ze draaf achter Storm aan.

Na 10 minuten draven.

Laat Jackson Storm halt huiden op een prachtige open plek. 'WoW.' Zeg ik. 'Mooi he.' 'Hier is uwe picknickmand.' Zeg ik, geef hem een de mand en spring van Nighteye af.

'Zeg maar gewoon Jackson.' Zegt hij. Ik kijk hem verbaast aan. 'Kom tast toe.' Zegt hij. Ik ga op het kleed zitten. Vertel eens iets over je zelf.' Zegt hij. Ik word rood.

'Ik heet Louise ben 17 jaar bijna 18. Nigh.. Ik bedoel Black is mijn paard. Ik werk al 2 jaar voor uw vader.' Zeg ik. 'Waar woonde je voor dat je hier kwam?' 'Overal en nergens.' Zeg ik snel.

Na een tijdje krijg ik het koud en begin te rillen. 'Heb je het koud?' Vraagt Jackson, ik knik. Hij doet zijn jas uit. Daar door komen zijn vleugels tevoorschijn, ze stalen moet en kracht uit.

'WoW.' Zeg ik. 'Hier.' Hij geeft me zijn jas. 'Nou zo mooi zijn ze niet ik heb gehoord dat meiden mooiere vleugels hebben.' Zegt hij met een jongens achtige grijns op zijn gezicht. Ik word rood. 'Ik moet gaan sorry.' Ik sta op en bestijg Nighteye.

'Heb ik iets fout gedaan?' Vraagt hij angstig. 'Nee ik moet nog veel doen sorry. Kom Black.' Zeg ik en spoor Nighteye aan we galoppeert weg.

Ik zet Black in de wei en loop het kasteel in naar de keuken. Het middag eten klaar maken. Kan de dag nog erger.

Tijdens het avondeten.

'Mijn koning ik moet van de gegraaf dit aan u vertellen.
Heer Wood. Organiseert een feest om zijn zoon een vrouw te laten kiezen. Er gaan geruchten dat zijn zoon Rafe u wilt gaan aan vallen of uw zoon prins Jackson.' Zeg ik. 'Wat, dan organiseren wij dit weekend een feest. Morgen ga jij Jackson meten, zo dat jij voor hem gala kleding kan maken.' Zegt de koning tegen mij. Ik knik snel. 'Ga nu maar weer.' Zegt hij. Ik buig en loop weg.
'Louise wil je me vanavond om negen uur twee kopen warme chocomelk brengen?' Roept Jackson richting mij. 'Zal ik doen mijn prins.' Zeg ik.
Ja dus de dag kan nog erger.