When angels fail ~Boek 1. The battle to the curse~. #Netties2017

Hoofdstuk 2

Ja dus de dag kan nog erger.

Het is vijf voor negen ik loop naar de keuken.

'Wat doe jij hier?' Vraagt de kok. 'De prins wilde 2 kopen chocomelk.' Zeg ik rustig. Hij knikt. Vlug pak ik 2 bekers en wat chocomelk, hou het boven het vuur. 

Als de chocomelk warm is schenk ik het in de bekers en loop naar Jacksons kamer. Ik klop zo als gewoonlijk op de deur. 'Binnen.' Roept hij.

Ik doen de deur open. 'Alstublieft uw chocomelk.' Zeg ik terwel ik naar de grond kijk. 'Dankjewel Louise.' Hij pakt één beker. 'Zal ik de andere op uw bureau?' Ik loop richting zijn bureau.

'Nee hij is voor jou.' Zegt hij. 'Ik kan het niet aannemen. Sorry.' Zeg ik en zet de beker op zij bureau. 'Oke.' Zegt hij zacht. Ik buig en loop weg. 'Louise? wil je Storm opzadelen?' 'Zal ik doen mijn prins.' Zeg ik zonder om te kijken.

Daar gaat mijn nachtrit.
Ik loop naar de stallen. 'Sorry schat. De prins wil op Storm rijden.' Zeg ik zacht tegen Nighteye. Ik geef haar een kus op haar neus.

'Kom Storm je moet gaan rijden.' Zeg ik terwijl ik Storm uit zijn stal haal. Ik pak zijn zadel en hoofdstel en poets hem even. Dan zadel ik hem gauw op.

'Blijf hier maar staan hij zal zo wel komen.' Fluister ik tegen Storm. 'Dankje.' Zegt een stem in mijn oor.

Ik draai me om en Jackson staat recht achter me. 'Ik moet gaan.' Zeg ik snel en lopen weg, Jackson pakt mijn pols vast. 'Ik moet echt gaan anders krijg ik problemen.' Zeg ik en trek mijn pols los. Hij knikt en ik loop zo snel ik kan weg naar mijn kamer.

~~~

Op mijn kamer.
Ik ga op mijn bed liggen. Wat heeft hij toch, was Skye er maar zij weet altijd wel wat. Piekerend val ik in slaap.

De zon maakt me wakker. Ik stap mijn bed uit en kleed me snel om en loop dan naar de keuken.

'Louise hier is het ontbijt van de prins.' Zegt de kok die me een dienblad in de handen dieuwt. 'Dankje.' Zeg ik.

Bij de kamer klop ik. 'Binnen.' Zeg Jackson. Ik loop naar binnen. In het midden van de kamer staat hij zijn vleugels gesprijd. 'Goedemorgen mijn prins.' Zeg ik beleeft. 'Goedemorgen Louise en zeg maar gewoon Jackson.' 'Oke. Waar moet ik het neer zetten.' 'Zet hier maar neer en kom er bij zitten.' Zegt hij terwijl hij naar een tafel met twee stoelen Gebaard.

Ik doe wat hij zegt. 'Neem maar wat.' Zegt hij. 'Nee dankje ik heb net gegeten en ik ga zo rijden op Black.' Zeg ik snel. 'Oke, hoelaalt ga je mijn kleren maken?' Vraagt hij. '12 uur mijn prins. Ik moet gaan.' Ik sta op. 'Tot dan Louise.' Zegt hij.

Ik loop naar de stallen. Op een of andere manier vond ik het wel fijn bij hem. 'Black we gaan rijden.' Zeg ik terwel ik haar opzadel. Ik pak mijn dolk voor de veiligheid je weet maar nooit wat daar rond spookt,

Ik het bos galopperen we naar een open plek. Ik zucht. Jack spookt rond in mijn hooft.
'Wat moet ik doen? Jackson doet zo gekt tegen me.' Zeg ik zuchtend tegen Nighteye. Ze biest.
Ik hoor achter me iets kraken. Ik wil de stuik aan de kant blazen met een spreuk, maar inplaats schreeuw ik; 'Kom te voorschrijn! Ik heb een wapen hoor!' Ik pak mijn dolk.

Storm komt uit de bosjes met Jackson er op. Ik zucht.

'Wat wil je?' Vraag ik bot. 'Ik maak alleen rit op Storm.' Zegt hij schouder ophalend.

'Waarom begluur je me?' 'Dat doe ik niet.' 'Waarom stond je dan achter de bosjes?' Vraag ik. 'Ik hoorde mijn naam ik wou weten waarom.' Zegt hij rustig. 'Oke ga dan.' 'Nou nee ik mag staan waar ik wil.' 'Mijn best ik moet toch me naai spullen voor zo halen.' Zeg ik snel en geeft Nighteye de sporen ze galoppeert meteen weg richting het kasteel.
Zijn ogen zijn zo mooi. 'STOP LOUISE HET KAN NIET.' Zeg ik boos tegen me zelf.

Met tranen in mijn ogen -van de wind én mijn gevoelens- stap ik af.
Ik zadel nighteye af en loop naar mijn kamer.