Doğada olan olaylar ne garip değil mi? Bazen depremler oluyor. Bazen toprak kayıyor. Bazen yanardağlar patlıyor. Bizim duygularımız da böyle değil mi? Bir olay olur sarsılırız. Üzüntüden herkese, herşeye zarar veririz. Bazen çok sinirleniriz. Sabrımız taşar.
Gittiğin bu yolda her şey olabilir. Dağ çok uzakta değil mesela. Ulaşacaksın oraya. Ve pes etmek istemiyorsan gittiğin yola bak. Gideceğin yola bakma. Yolun sonu gelmişken pes etme, bırakma kendini. Umudunu kaybedersen her şeyini kaybedersin. O oyunu, o yarışmayı kaybedersin. O dağın zirvesi senin, merak etme. Başkası gelecek diye endişelenme. Çünkü zirve, herkesi geçip ilk oraya varanın, daha iyi performans gösterenin değil, amacına ve hayallerine ulaşanındır. Sen hayallerinden vazgeçme. Gittiğin bu yolda elbet engeller olacak. Zaten doğru yol engelsiz yol değil, engellerini aşabileceğine inandığın yoldur. Sen gerçekten inanırsan aşabileceğine, engel kalmaz ortada. Ve takıldığın engellerde tutabileceğin bir el olsun. Düştüğün çukurlarda çıkmana yardım edecek birileri olsun. Çünkü zireveler tek, yollar iki kişiliktir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MONOLOG
Non-FictionBu bir hikaye kitabı değildir fakat herkes bu kitapta kendi hikayesini bulacaktır.
