MONOLOG

Güven

   Güven ne garip şeydir. Kırılmış bir camdır bazen. Yapıştırılsada eskisi gibi değildir. Kullandıkça eline batar canını yakar.
   Sevgi gibidir güven. Ama tek farkları yıkıldıktan sonraki halleri. Sevgin boşa çıkınca yine serversin vazgeçmeden. Ama asıl kırılan güvenin olmuştur. Bir daha eskisi gibi güvenemezsin.
   Gittiğin yolda bir engel çıkınca o yola güvenemezsin. O yolda daha ne engeller ne tuzaklar var bilemezsin. Sadece her adımını bir öncekinden daha dikkatli atarsın. Sağlam basarsın hayata. Yani güven sana hayatta nasil sağlam duracağını öğretir.
   Bir kere kırıldı mı güven bardağı daha çok kırılmasından korkarsin. Kırılan her parça daha çok batar kalbine. Her an daha derine.
   Kurşun gibidir güven. Ya delip geçer ya da kalbinin bir köşesine saplanır. Ve o kalbinde kaldıkça daha çok yakar canını. Ne kadar çok güvenirsen o kadar zarar verirsin kendine. Bir kurşun daha saplarsın kalbine.
   Tehlikelidir güven. Yara da açabilir, açılan yarayı kapatabilirde.