Özlediğim insanların yerini dolduran, başımı omzuna yasladığım insanları özlemekten bıktım. Canımı acıtan, beni umursamayan, karşılıksızı, imkansızı sevmekten bıktım.
Haklı iken haksız duruma düşmekten, hakkımı savunacakken susturulmaktan, susmaktan bıktım.
Başkalarını toparlarken kendimi toparlayamamaktan, güçsüz kalmaktan bıktım.
Güvenememekten, alınmaktan, hayallerimin suya düşmesinden ve de düştü diye hayallerimi kısıtlamaktan bıktım. Hayaller suya düşmek içindir.
#15temmuz
#buvatanbolunmez
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MONOLOG
No FicciónBu bir hikaye kitabı değildir fakat herkes bu kitapta kendi hikayesini bulacaktır.