MONOLOG

Güneş Gitmiyor

Uzun süredir yeni bölüm yazamadım çünkü Teog vardı. Bir de sınavdan sonraki hafta test kitaplarını atmaya falan çalışıyordum bayağı zaman aldı. Birde tembellik yapma zamanı vardı tabi. Ben bu süreç içinde kitap yazmayı unuttum. Ama geri döndüm ve yazmaya devam ediyorum. <3 okumaya devam...

Sevdiklerim, yanınmda olun. Bırakmayın beni yalnız. Beni gerçekten seviyorsanız her anımda yanımda olun. Bırakmayın sevgimi karşılıksız. Gitmeyin işte, kalın yanımda. Yalnızlığımı paylaşmak istiyorum. Tek paylaşılmayan şeyi sizinle paylaşmak istiyorum.
Gökyüzüne bakıyorum. Her yıldız benim hayatımdan biri... Bazısı kayıp gidiyor hayatımdan. Unutuyorum ve arkasından sadece dilek diliyorum. El sallıyorum ve gitmesi beni sadece mutlu ediyor. Bazısı gezegen çıkıyor biz onu yıldız zannederken. Bazen hayat oluyor içinde. Biz farketmiyoruz. Bazılarının yıldız ile alakası bile olmuyor bazen. Göktaşı çıkıyor. Sadece can yakmak, hayat söndürmek için orda dikiliyor işte.
Hayatım gökyüzüne benziyor. Uçsuz bucaksız. Bitmiyor. Bazen kararıyor. Ne yapacağını bilmiyorsun. Ayın ışığı umut oluyor sana. Bazen güneş çıkıyor. Aydınlanıyor yolum. Ve şunu farkettim ki, her karanlık günden sonra güneş doğuyor. Ve biz karanlıkta iken ışığını bize ay ile gönderiyor. Asla yanımızdan ayrılmıyor güneş. Sadece biz arkamızı dönüyoruz. Zaten her daim güneşe yürüyemeyiz ki! Elbet düşeceğiz. Ama güneş gitmiyor. Herkes gitsede güneş gitmiyor.
Her karanlık günden sonra güneş doğuyor. Herkes gitsede güneş gitmiyor.