Beni seviyor biliyorum. Ben de onu seviyorum. Onun yanında iken kılıma zarar gelmez biliyorum. Çünkü onun sevgisi öyle böyle değil. Onun sevgisini ancak onun gibi olanlar anlar. Onun gibi anne olanlar. Kimse bir anne gibi sevemez bir başkasını yada baska bir çocuğu. Ilk görüşte aşktır bizim annemize olan sevgimiz. Çünkü gözümüzü açtığımızdan beri onu severiz. Attığı terliklerin hepsinde haklı o. Yemem lazım o terliği. Iyi bir şey yapıyor sonuçta. Terlik aklimizi başımıza getiriyor. Hem cennet annelerin ayakları altında değil mi?
Annene küsme. Herkes gider ama en son o kalır. İki dakika sonramız garanti değil bu hayatta. Bir bomba patlayabilir yada bir araba evinize girebilir. Annen ile küs bir şekilde mi ölmek istersin? Haklı olsanda özür dile. Ona bağırdığın için. Seni affeder. Sonra sakin bir dille anlat isteklerini. Dinler o seni. Hayır diyorsa vardır bir bildiği. Tecrübe konuşuyor sonuçta.
Sen sen ol üzme anneni. Bu dünyada yok onun gibi biri. Sadece bir tane annen var ve lütfen bil onun değerini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MONOLOG
Non-FictionBu bir hikaye kitabı değildir fakat herkes bu kitapta kendi hikayesini bulacaktır.
