MONOLOG

Tek Bir Söz

Bazı şeyler ne çabuk kırılır. Cam mesela... Bir taş yeter bazen.  Kemiğin kırılır. Bir düşüş yeter bazen. Kalbin kırılır. Bir söz yeter bazen.

Bir söz her şeye yeter. Bazen bir kapı açarken önünde bazense önüne engeller diker. Duvarlar inşa eder. Bazen geçmişi getirir gözünün önüne bazense siler bütün geleceğini.

Bazen ayağa kaldırır, güç verir. Bazense sana bitirici vuruşu yapar. Düşürür. Sadece seni düşürmez. Bazen hayallerini de düşürür suya.

Tek bir sözü küçümsememek lazım bazen. O tek bir söz seni beklemediğin şeylerle karşılaştırır. Kaderini belirler bazen.

Çocuğunun ilk anne/baba dediği an, o tek kelime, anne/baba olduğunu o an iliklerine kadar tekrardan hissettirir ve sorumluluklarıni hatırlatır.

Değer verdiğiniz o insanın git dediği an, o tek kelime, şaşkınlığınla harmanlanmış hüzün ne yapacağını şaşırtır. O dedi diye gitmek istersin ama bir yanın ondan ayrılmaya razı olmaz.

Uzun süredir görmediğin dostunun özledim dediği an, o tek kelime, çaresizliği hissettirir, sadece o tek kelimeyi söyleyebilmekten başka birşey yaptıramaz. Ulaşılmazdır, uzaktır, mesafeler yormuştur.

O tek bir sözdür ama anlamı çok fazladır. Söylediğin her söze dikkat et. Başkasını kırmasın. Çünkü o tek söz döner gelir ve seni bulur.