Tehlikelisin,tehlikedesin
Seni korumamız gerek
Yapma
Yapmamalısın
Şuna bir son ver artık.
Hayal kurma, bu seni daha çok yıpratır .
Kendi odan dışında başka bir yerde güçlerini kullanma.
Kan iç ! Kokunu ele veriyorsun
"Bıktım "
"Bıkma , başka çare yo...
Sonunda saraya gelmiştik . Araba durur durmaz arabadan hızla inip kimsenin yüzüne bakmadan saraya ilerledim . Saraya girdiğimde yardımcılarımızdan biri bana selam vermişti ama hiç birşey söylemeden hızla odama gittim . Odamda ayrı bir banyo vardı .Direk oraya girip üstümü bile çıkarmadan suyun altına girdim . Suyun gücüne ihtiyacım vardı hemde çok . Hala burada olduğuma inanmıyorum ya hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım bile . Kaç dakika yada kaç saat suyun altında geçirdiğimi bilmiyorum ama baya suyun altında durmuştum . Suyun altından çıkıp üzerimdekilerden kurtuldum . Üzerime bornozumu geçirip odama gittim . Üzerime rasgele bir şeyler geçirip yatağıma uzandım . Dylan aklımdan çıkmıyordu. Brenda aklımdan çıkmıyordu . Hiç kimse aklımdan çıkmıyordu . Acaba şimdi ne yapıyorlar ? Odamın kapısının yavaşça açıldığını duymuştum ama yine takmamıstım . Kendimi bir insan kadar güçsüz ve yorgun hissediyordum .
" Bella . " dedi annem benim kadar bitkin bir sesle . Ses çıkarmadım .
" Bella konuşalım mı? " dedi .
" Yalnız kalmak istiyorum . " dedim .
" Biliyorum . " dedi. Daha sonra elini saçımda hissettim .
" Bilmiyorsan git o zaman . " dedim ve geri çekildim .
" Bella yapma böyle lütfen babanı biliyorsun . Kimse ona laf geçiremiyor . " yaptığım yerden hızla kalktım .
" Ne yapmamı bekliyorsun anne . Babama laf geçmiyor öylemi ?! Ama şu halimi görmüyor mu ? Burada durduğum sürece bu halde olacağım . Sonsuza kadar bu saraya tıkılı kalmam anlıyor musun ? " dedim. Anneminde üzüldüğünü biliyorum ama elimde değil . Burada durmak istemiyorum . Eski hayatıma geri dönmek istemiyorum . Yavaşça yatağa oturup anneme sırtımı çevirdim ve ayaklarımı kendime çekip ağlamaya başladım . Beni sevdiklerimden ayırdılar beni sevdiğim adamdan ayırdılar .
" İstemiyorum anne burada durmak istemiyorum . " dedim hıçkırıklarla ağlamaya devam edip . Annem yanıma gelip oturdu ve bana sarıldı. Bende tek kolumu koluna sarıp ağlamaya devam ettim.
*Dylanın Ağızından*
"Emin misiniz profesör ? " dedim .
" Belki bu laf size klasik gelecek ama hayatımda hiç bu kadar emin olmamıştım çocuklar . Zaten o eve yıllardır gitmiyorum . Emin olun bana iyilik yapacaksınız . Ev baya büyük hepinizin rahatlıkla sığacağına eminim . " dedi . Profesör bize yıllardır gitmediği evini önermişti ve bize aylık para ve kan yollayacağınıda söylemişti .
" Ama Bella hiç insan içine çıkmadı . Alışacağından emin miyiz? " dedi Tyler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tyler)
" Bellanın kan ihtiyacı kurt yanı sayesinde daha az olduğundan hepinizden daha çabuk alışacaktır. " dedi Profesör .
