UYUMSUZ PRENSES(Düzenleniyor )

Sinir Krizi

*Bella'nın Ağzından *

Hava kararmak üzereyken kendimi Dylan'nın sıcacık kollarının arasından çekip aşağıya inmeye zorladım. Ben odadan dışarıya çıktığımda Dylan'da hemen arkamdaydı. Hâlâ onları peşinde sürüklemek istemiyordum ama ne dersem diyim boşa çıkacağından emindim. Aşağıya indiğimde merdivenlerin başındayken durdum. Herkes bir iş ile meşguldü ama beni görünce herkes duraksadı. Bense durumu açıklamak için kafamı sallamak ile yetindim. Herkes sevinçle gülümseyip birbirine bakarken Brenda üzerime atlayıp boynuma yapışmıştı.

“Evet bu harika bir haber. “ dedi.

“Okul ne zaman bitiyor ? “ dedim.

“ Bu hafta bitiyor, kapanışı yıl sonu balosu ile yapacağız . “dedi Corley .

“Okul hayatım burada bitti. Ne güzel !”dedim .

“Sence bu iş bittiğinde vampir okuluna geri dönebilecek miyiz ? “ dedi Alice .

Gülümseyip ,”Tabii ki ! “dedim.

“Gelsene buraya niye ayakta duruyorsun ?”dedi Scott.

“Şey aslında ben depoya gitmek istiyordum. “ dedim. Jensenın yanında bu konuda bahsetmek bana çok garip geliyordu.

“Tamam hadi beraber gidelim .”dedi Dylan ve omuzlarımdan tutup beni depoya yönlendirdi. Depoya yaklaştığımda dişlerim kan kokusuna sızlamaya başlamıştı bile.Uyandığımda susamamıştım ama şimdi gerçekten üç ay boyunca kan içmemiş gibi hissediyordum . Depoya indiğimizde sabırsızlıkla Dylan'nın kan torbası çıkarmasını bekledim. Dylan bir torbayı bana verirken bir torba daha çıkardı.Ben torbanın ağzını ağzım ile açarken ağzıma gelen kan tadı ile gözlerimi yumdum ve bütün kanı içime çektim. Torba bitince Dylan hemen diğer torbayı uzattı . Onu da alıp içtikten sonra soluklandım .

“Daha iyi misin ? “ diye sordu Dylan. Kafamı salladım.

“Partiye katılacak mısın? “ diye sordum.

Gülüp,”Neden olmasın? “dedi .

Kaşlarımı çatıp,“ Neden olsun Dylan?!”dedim .

Dylan önüme gelen saçlarımı arkaya atıp,”Sensiz bir parti hayal bile edemiyorum. O yüzden sende geliyorsun. “ dedi.

“Şuna bak sanki bilmiyorum artık o okulun bir öğrencisi olmadığımı.” dedim.

“Benimle birlikte geleceksin Bella. Bence bir sıkıntı varmış gibi gözükmüyor.” dedi.

“Tamam daha bir hafta var neredeyse, düşünürüz .”dedim .

“Konuyu açan sensin . “dedi.

“Olabilir. O zaman kapatan da ben olmalıyım. “ dediğimde Dylan belime doğru aniden sarıldı.

Gülerek ,“Ne ?!”dedim.

“Hiç sadece sarılmak istedim. Biraz böyle dursam kalbinin atış sesini dinlesem olmaz mı ? Aylardır bu sese hasretim. “dediğinde eğilip ona sarıldım.

“Seni seviyorum Dylan. Ölsem de kalbim de atmasa ,seni seveceğim.”dedim. ansızın gelen göz yaşlarıma hâkim olamıyordum .

“Sen benim bu dünyada tek yaşama sebebimsin. Sen olmasan bende olmam.” dedi. Omuzlarından tutup bana bakmasını sağladım. O da göz yaşları akıp gidiyordu .

“Eğer ben geri gelmeseydim ne olacaktı Dylan ? “dedim.

Kararlı bir şekilde ,”Peşinden gelecektim.”dedi.