UYUMSUZ PRENSES(Düzenleniyor )

Korkuyorum

Bellanın Ağızından

Nefes nefese yerimden doğruldum .Etraf simsiyahtı . Güçsüz hissetmiyor aksine güçlü hissediyordum . Ayağa kalktım rahatlıkla ve rasgele yürümeye başladım .

Gerçekten burası kap karanlık tek bir cisim veya madde göremiyorum . Kendimi zorladım kurt gözlerimi açmaya çalıştım ama olmadı melez yüzümü çıkaramıyorum. Soğuk geldi birden bire istemdizce titremeye başladım . . Kendimi ısıtmak için ellerimi etrafımı sardım . Ama ben üşümem ki . Koşmaya başladım ama hala ne bir cisim ne bir madde hiç bir şey yoktu. Karanlığın içindeydim .Daha demin üşüyorken simdi terliyordum . Beyaz bir ışık belirdi bi anda elimle yüzümü kapattım . Işık Çok fazlaydı ama sadece bir bölüm ışıktı diğer yerler aynı karanlığında duruyordu . Gözüm ışığa alışınca ışığa doğru yürümeye başladım . Yürüyüşüm gittikçe koşmaya dönerken ışığın içinden kendimi attım .

Işıktan geçince sert bir zeminde yatıyordum . Etrafımda dört kişi vardı ama yüzlerini tam çıkaramıyordum . Gözlerimde ki boğuluk gitmesi için gözümü birkaç defa kırptığımda herkezin yüzünü daha net bir şekilde görebiliyordum . Dylan , Tyler, Alvin ve Teressa başımda toplanmış endişeli gözlerle bana bakıyordu . Yavaşça doğrulmaya çalıştım ama kendimi çok güçsüz hissediyordum . Ne olmuştu ?

" Bella iyi misin ?" Dedi Dylan endişeli ses tonuyla.Konuşacak gücü bulamadığımda kafamı rasgele salladım .Dylan yanımdaki boş yere oturdu ve kafamı kaldırıp göğüsüne dayadı . Bende ona daha çok sokuldum . Çocuklar bizi yanlız bırakmak için çadırdan çıktı.

"Konuşa bilcek misin ?" Dedi . Bende başımı aşağı yukarı salladım .

"Daha iyi misin ? "

" İyiyim . Ne oldu ? " dedim . Herşeyi bölük böçük hatırlıyordum ve yapbozun parçalarını bir araya getirince hiç birşey çıkmıyordu .

"Hayatımızı kurtardın Bella . " Dedi kısaca . Devam etmesi için başımı salladım . Hayat kurtarmak mı ?

" Bütün elementleri içinde birleştirdin ve sonra dışarı yansıttın . " dedi . " Şa eserini görmek ister misin ? " dedi . Sanki normal bir şey demiş gibi . Anlamsız bakışlarla ona baktım .

"Hatırlamıyorum musun ? " dedi .

"Herşeyi bölük böçük hatırlıyorum ve bir anlam çıkaramıyorum . " dedim .

" O zaman hatırlamana yardımcı olalım . " dedi ve ayağa kalkıp bana elini uzattı . Elini tereddütsüz sıkıca kavradım . Tek hamlede beni ayağı kaldırdı . Şimdi ise bana göre çok ama çok güçlü duruyordu . Elimi bırakıp kolumdan tuttu ve kendi koluna geçirip yürümeye başladı . Bir adım attığım da başım dönmeye başladı ve kafamın belli belirsiz yerlerinde ağrı saplandı . Bir boşta duran elimin parmaklarını şakağımı ovmaya başladım . Dylan bana döndü .

" Bella iyi olduğuna emin misin ? "

" Pek sayılmaz . " dedim ve başımda ki zonklamayla yüzümü buruşturdum.

Hızlı bir şekilde kolunu bacaklarıma geçirip benim yerle olan temasımı kesti . Düşmemek için kollarımı sıkıca dylanın etrafına sardım " Temiz havaya ihtiyacın var . " dedi .

Gözlerimi devirdim sonra acıyla yüzümü buruşturmam bir oldu ."Burda ne kadar hava alabili- " Sözümü yarıda kesen şey gördüğüm şeyle hayrete düşmemdi . Bu ormanda böyle birşey nasıl olurdu ? Olduğumuz arazinin bizim olduğumuz tarafı birçok çeşit bitki ile döşenmişti. Yeşilliğin bittiği yerdeki ağaçlar ise yarısı kahverengi diğer yarısı ise yosun ile kaplıydı . Kendimi ağzım açık bir şekilde etrafı izlerken buldum . Bunu ben mi yapmıştım ? Dylan beni yavaşça yere indirdi . Çıplak ayaklarım taze toprakla buluşunca ister istemez gülümsedim . Dizlerimin üstüne çöktüm ve ellerimi çimenlere sürttüm .