Tehlikelisin,tehlikedesin
Seni korumamız gerek
Yapma
Yapmamalısın
Şuna bir son ver artık.
Hayal kurma, bu seni daha çok yıpratır .
Kendi odan dışında başka bir yerde güçlerini kullanma.
Kan iç ! Kokunu ele veriyorsun
"Bıktım "
"Bıkma , başka çare yo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şiddetli bir öksürük ile uyandığımda herkes odanın içinde benim bu hamlemi bekliyor olacakki, öksürüğümü duyan herkes etrafımda toplanmıştı .
" Dylan iyi misin ?'' diye sordu Bella . Tam yanımdaydı ve elimi dürdütüyordu.
'' Sanırım '' dedim ve doğrulmaya uğraştım biraz başım dönse de Bella sayesinde doğrulabilmiştim.
"Nasıl hissediyorsun ? "Diye sordu Gabriel .
"Birşey hissetmiyorum sadece başım dönüyor . " dedim .
"Yarana bakalım mı ? " Diye sordu Bella .
"Hiç bir şey hissetmiyorum . Acı bir anda gitti . "Dedim ve t-shirtümü çıkarıp kolum da ki saygıyı çözmeye başladım . Herkes merak ile kolumun durumunu merak ediyordu ama ben ne acı ne de ağrı hissediyorum . Sargıyı çözümünde herkes derin bir nefes aldı ve Bella çığlık atıp boynuma atladı ve bana sıkı sıkı sarıldı bende kollarımı onun beline sarıp sarıldım . Yaramdan eser yoktu ama biraz sarsılmış gibi hissediyordum . Ölüyken bir daha canlanıp tekrar ölmüştüm . O acı tarif edilmez bir acıydı . İlk defa bir yara yüzünden bu kadar ter akıttığımı hatırlıyorum . İlk kez gerçekten nefes almadığımı anladım . Ama geçmişti her zaman olduğu gibi ama sanki geçmeyecekmiş gibiydi . Kafamı Bella'nın saçlarına gömüp saçlarının kokusunu derince içime çektim . Kokusu, bir daha kokusunu bu kadar çok sevdiğimi düşünmedim . O acıyı çekerken elimde olan eli git gide soğuyordu benim için ,ama şimdi belki bir insan için buz gibi ama benim için sıcacık teni vardı . Kafamı kaldırıp çocuklara baktım sonra gülüp bir kolumu açtım ve onları da yanımıza çağırdım. Herkes çevremize toplanıp bize sarıldı . Herkes gülüyordu . Böylece bir sorun daha ortadan kaybolmuştu çünkü .
"Sizleri seviyorum lan . " dedi Scott ve güçlü kollarını daha çok sıkılaştırıp iyiye hepimizi kendi içine aldı .
***
Üzerimde ki kan lekelerini gidermek için yukarı çıkmıştım . Bella da peşimden gelmişti . Zaten herkes bir süre sonra dinlenmek için odalarının yolunu tutmuştu . Ken ve Babası da durumu diğer aile üyelerine iletmek için gitmişlerdi . Gabriel de daha fazla dikkat çekmemek için her zaman ki gibi tek hamlede havaya karışmıştı . Onun hakkını gerçekten ölsem ödeyemezdim .
"Nasıl hissediyorsun ? Garip mi yoksa eksik mi ? " dedi Bella .
"Neden eksik hissediyim ki ? " dedim . Bella nın bu sorusuna anlam verememiştim.
" Sonuçta o anki acı bir anda gitti . Kendini bir boşlukta hissetmedin mi ? " dedi . Elime aldığım t-shirtü yatağın üzerine koydum ve yatağın bir köşesinde oturan Bella'nın önünde diz çöküp önüne düşen saçlarını geriye doğru attım .
"Hayır rahatladım . Seni çok özledim biliyor musun ? " dedim .
