Bea
I sighed. 😩
Naalala ko nanaman yung first time namin magkita and magkakilala. Nalulungkot lang ako. Everything's different now.
College nako. College na siya. I haven't receive any news about him after graduation. Actually di ko nga rin siya nakita nung graduation e.
Di ko lang talaga lubusang maisip na how can I distance myself from him? Ang hirap e. Though 2years lang yung samahan namin sobrang naattach lang talaga ko plus we have same set of friends, same grounds and same sentiments.
Dito nga pala ako nagcollege sa Ateneo de Manila University. Part narin ako ng vb team. I'm now officially a lady eagle. Well, di lang naman ako actually kaming magtotropa. Saya ngae. Teammate ko ang PHENOM. Who would have thought that my passion for vb will lead me here?
Anyways, andito ako ngayon sa Bellarmine Field wala nagpapahangin lang. Naglakad naman ako papunta sa Gesu. Siguro I need to talk to Him para malinawan sa mga bagay bagay. I went inside and kneel.
Bea: G, bakit ang hirap turuan ng puso? Mahal ko siya mahal niya ko pero bakit mali? Mali dahil wrong timing? Mali dahil mahal siya ng kaibigan ko? Mali dahil alam kong tinatraydor ko ang kaibigan ko? Pero, di ko naman siya trinaydor e. Nagpaubaya pa nga ako e. Naging masaya ako para sakanila. Pero bakit ganito yung nararamdaman ko? Hindi ko na alam gagawin ko.
I felt tears on my cheeks grabe ganto ba kasakit? Anhirap talaga pag tago. Anhirap pag wala kang malabasan. Nakwento ko naman na 'to kila Trey pero indirect lang, parang kumbaga ginawan ko ng situation analysis para lang malaman ko kung anong gagawin ko.
Napaupo naman ako. Wala nakatingin lang sa krus. Naalala ko naman yung time na nagtanungan kami ng crush sa simbahan sa Poveda.
Flashback~
Uwian so it means antayan nanaman. Actually nakasanayan na namin 'tong magtotropa simula first year. First year kami nabuo then nung nagsecond year naghiwahiwalay kami ng section kaya napagusapan namin magintayan pag uwian para magkaron ng catch up.
So we always wait sa tapat ng simbahan tas after nun magdadasal lang saglit tas bahala na if kakain outside or uwian na agad.
Ngayon inaantay namin si Jho and Jia, magkaklase naman sila so madali nalang yun. Nagkwentuhan naman kaming tatlo ng kung ano-ano.
After 10 mins.
Finally! Dumating narin sila.
Trey: Thank God! Lumabas na rin kayo.
Maddie: Oo nga. Bat ba kayo napatagal?
Jia: Eto kasi si Jho sumilay pa sa crush niya sa gym.
Bea: Aynako. Mamaya na yan. Let's pray muna. Eat nalang us after.
So ayun nagpray lang kami. Syempre I thanked God for always guiding me everyday. Tas after namin magpray naglakad kami palabas. While walking nagkatanungan naman kami kung sino crush namin. Si Jho kasi kilig na kilig.
Therese: Ay ako si Rex! Yieee!
Maddie: Kaya pala di naangal pag inaakbayan. 😏
Jia: aynako guys, may bf nako so wala ng iba kundi si
All except Jia: MIGUEL!!!
Nagblush naman si Ji.
Bea: Ay akin si Thirdy
Jho: THIRDY AKIN!!!
nagkasabay kami ni Jho ng pagbanggit ng Thirdy. Well, syempre mas narinig siya cos lam na kilig na kilig. Therese asked me kung sino akin di daw nila narinig ang ingay daw ni Jho. Nagsorry naman siya.
I smiled bitterly
Bea: Wala. Sinabi ko na. Pag di niyo narinig, di niyo narinig. 😝
Trey: anyways, kaya pala ang tagal niyo e noh? Sumulyap pa 'to si Jhoanna kay Thirdy sa gym.
Jho: e kasi naman...
Maddie: hala siya... Wala pa ngang ano namula agad.
Well, ako nakikinig lang that time.
~~~
So ayun nga di nila ko narinig that time. Well, di ko naman na pinilit pa crush lang naman e. Plus naging sobrang close talaga kami ni Thirdy. Mas nasabihan ko pa nga siya ng problems ko that time e. Parang naging bestfriends na kami ganun.
***
Votes and comments if you liked this chapter. Hihi. Sorry sa typos. First time ko po. ✌ALEheartsrong_ 💙💪
BINABASA MO ANG
Always been YOU
FanfictionCos no matter how much pain you've caused me I will always love you