Chapter 17

2.9K 46 0
                                    

Bea

Well, kinikilig na naiinis ako kay Thirdy. Iwanan ba naman ako dun?! Pero binackride niya ko infront of other people plus he bought me may fav foods. Who am I to say no naman diba? He even kissed me on my eyes just to let me stop from crying. Hays. #LandiBea2016 nadulas pa ako sakanya kanina. Aish!

Pero I am still thinking about Jho, tinataksil ko na kasi talaga siya e. Knowing na inamin ko na rin na gusto ko si Thirdy well, sa sarili ko lang naman pero still... Diba. Medyo iiwas muna ako sakanya pero right now. I'll be the happiest person. Yey.

Ate Den: Oh Bey what happened? Sino nakaaway mo?

Yea right got two swollen eyes plus a sprained foot.

Bea: Aynako, Ate Den.

Sabay akbay ko sakanya.

Ate Den: Hmmm... Someone's happy. Dahil ba kay Thirdy?

Nagulat naman ako.

Bea: Hala siya ate Den. Kay Jho yun e.

Ate Den: Ge tago lang. Kala mo hindi namin nahahalata ah.

Bea: Hala ate Den. Whole team ba?

Ate Den: nahuli rin. HAHAHA. Well kaming team besh lang naman kaya don't worry.

Nagwink pa siya sakin.

Ate Den: So ano kwentoooooo na!

Since I can't contain this kilig feeling of mine nagkwento na ako sakanya but first naghanap kami ng safe place. Syempre sa room na nila yon. HAHA.

Ate Den: Thank you sa sprain nabackride ni crush!!!!

Ate Ella: Pero never ko ikikiss yan mata mo!!!

Ate Aly: Bitter besh. Nako.

Bea: Basta ates quiet lang ah. Di ko pa rin alam sasabihin ko kay Jho na I've fallen inlove with my bestfriend.

I sighed. Inakbayan naman ako ni Ate Aly.

Ate Aly: Ganto kasi yan baby besh, medj distance ka ng konti. Pero be real. Just like what you're doing now. Di ka nagcocommit into words. Kasi once na nasabi mo na mahirap ng bawiin yon.

Bea: Well, thanks Ate Ly!

I hugged all of them and made my way out and dumeretso ng room namin. Good thing tulog na tong dalawa na 'to. Naawa nga ako e. Wala parin silang kaalam alam hanggang ngayon. Pero ayoko naman magkwento baka mamaya ano pa mangyari magkakampihan pa. Knowing these two ganun sila.

I changed into my sleeping clothes and slept with a smile on my face. Yay!

The next morning well di ako makakapagtrain pero sumabay ako sa team ng gising. Pupunta pa ako ng Moro para magpatreat. Sabi naman sakin 2 weeks lang daw 'to. So I'll still be able to play for the team.

When I reached Moro dahan dahan akong bumaba masakit pa rin kasi. Paika ika lang naman ako pero ewan ko OA ni Thirds kagabi kaya ko naman e. Inaalalayan pako. "Well kilig ka naman dun" sabi ng conscience ko. I know right hihi.

So nagpatreat nako syempre medyo makirot kasi hinihilot hilot pa siya e. Para daw macondition and mas mabilis gumaling. Napapangiwi naman ako sa sakit.

Thirdy: Hey!

Bea: Uy andito ko pala.

As I try to smile para di niya mahalata.

Thirdy: here oh.

And he gave me a paperbag

Bea: what is this for?

Always been YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon