Always been YOU

Chapter 16

Thirdy

Nakipagbreak sakin si Jho. Syempre masakit parin sa part ko lamoyun. Napamahal naman na sakin si Jho e. I admire her for being brave. Siguro time na 'to para masimulan ko na plano ko. And that is to win the heart of my girl. 

Nagikot ikot ako dito sa Ateneo. Well kasi free cut yung next subject ko sa wala naman akong gagawin. When I saw two people. Si Cole and Bea. Nakabackride pa si Bea kay Cole tas papunta sila sa car ni Cole. Hays. Naunahan nanaman ako. Dahil dun I decided na mag UPTC nalang para makapag chill. Malibang man lang yung sarili ko. 

Bea

Paakyat ako ng hagdan when someone called me. Me being me, the babaeng malas when I looked around and was about to take a step back. Nagkamali ako ng fall. 

Cole: Uy, Bey! 

Bea: Ouch. 

Butj nalang nasalo ako ni Cole pero still masakit yung left foot ko. 

Cole: Tinawag lang kita nafall ka na agad sakin, buti nalang nasalo kita. 

Bea: Psh. Feeler Cole

I said and pushed him as I was trying to get back on my feet. 

Cole: Ano? Kaya mo? Pastrong masyado. 

Still, di ko siya pinansin and continue to walk pero shz ansakit talaga. And ayun nalaglag nanaman ako. Pumunta naman sa harap ko si Cole. 

Bea: Ano yan? 

Cole: Likod ko. Sakay na. Dalhin kita Moro. Patreat mo yan. 

So sinunod ko nalang siya. 

Cole: Being the Beatriz I knew, masyadong pastrong kahit di naman. 

Hinampas ko naman siya sa likod. 

Cole: Wag ka makulit! Malaglag ka bala ka! 

So I stopped, we reached his car and sinakay niya na ako and went to the other side para magdrive. As we reached Moro pinatreat ko na yung left foot ko and sabi na sprain lang daw. Nilagyan naman siya ng bandage para maayos yung nasprain. 

Cole: Tara hatid na kita! 

Bea: Thanks Cole. 

So hinatid na niya ako sa room ko, good thing same building lang kami. 

Bea: Thanks Cole tho ikaw may kasalanan neto! 

Sabay turo sa paa ko. I made beso to him and he bid goodbye. Dito nalang ako sa likod umupo para makalabas agad ako and di na mahirapan. Mapupuno na yung room pero wala pa rin yung prof ko. 

Sana sinabi na lang na free cut diba? Paasa. But after few minutes may hingal na hingal na lalaki ang tumambad sakin sa pinto. I looked at him and si thirdy yon. Hays. Malas Bea talaga. I saw him looking for an empty seat so sinundan ko yung tingin niya, unluckily sa tabi ko nalang pala yung space na available.  Sakto pag upo niya dumating na rin yung prof namin. 

So nagtuturo siya blah blah blah. Nakakatamad makinig. But one question caught my attention. 

"Have you ever loved someone so much that it made you cry?" 

Well, yes and that guy is right here sitting next to me. I sigh. Cry in the sense of not having him with me. Kasi di pwede, kasi bawal, kasi may masasaktan, kasi may nauna na sakin. Bat ba ganto tong tanong dito. Dahil sa tanong na yun lalo akong di nakinig sa prof ko. Nasa pinakalikod naman ako di naman ako kita kahit matulog pa ako. 

Aha! Tama matutulog nalang ako. I close my eyes and started to sleep. Yung pwesto pag nagmemeditate kami. 

Thirdy