Η Αγάπη Μοιάζει Ψέμα

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 47(Τελευταίο)

{Προσθεσα κάτι στο προηγούμενο κεφάλαιο. Πηγαίνετε να το δείτε. Ακούστε το τραγούδι :( }

15/1/2025

Όλα αυτά τα χρόνια ο Νικ έχει γίνει ο άγγελος μου. Με προσέχει και με αγαπάει όσο κάνεις. Τώρα πιστεύω στην αγάπη. Πότε μου δεν το έκανα, όμως τώρα είμαι σίγουρη ότι υπάρχει. Έχουμε περάσει σαράντα κύματα, αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να με αγαπάει. Ακόμα και τότε με το στοίχημα δεν σταμάτησε να με διεκδικεί. Αυτή είναι τελευταία σελίδα του ημερολογίου μου. Δεν έγραφα ποτέ κάθε μέρα. Θα μου λείψουν όλες αυτές οι αναμνήσεις. Αυτό το ημερολόγιο είναι γεμάτο αναμνήσεις με τον έρωτας της ζωής μου. Τον ανθρώπο που με έκανε, με κάνει και θα με κάνει ευτυχισμένη. Έχουμε μαζί μια κόρη την Κωνσταντίνα η οποία είναι τριών ετών. Εγώ ακολούθησα το όνειρο μου και έγινε νηπιαγωγος. Ο Νικ έγινε αλουμινας. Είναι όλα τέλεια. Με την Σωτηρία και τον Μανώλη δεν έχουμε σταματήσει να κάνουμε παρέα. Μένουμε δίπλα δίπλα και τα παιδιά μας είναι κολλητάρια. Αυτοί έχουν ένα τριχρονο αγοράκι και τον λένε Χρήστο. Είναι τα πιο γλυκά ξαδελφάκια στον κόσμο. Η Αριανα και ο Γιώργος μένουν απέναντι μας. Το παιδί τους είναι τόσο γλυκουλι. Δεν έχουμε χαθεί με κανέναν και αυτό με ευχαριστεί. Αα δεν σας είπα. Ο Μανώλης έγινε καθηγητής πανεπιστημίου!! Είμαστε τόσο περήφανοι για αυτόν. Η Αριανα συνέχισε το όνειρο της και έχει γίνει μια διεθνής φήμης τραγουδιστρια, ενώ ο Γιώργος έγινε ηθοποιός.

Καθώς έγραφα στο ημερολόγιο μου ένιωσα ένα μικρό χεράκι να με ακουμπάει.

Κωνσταντίνα - Μανούλα μου τσι γλαφεις εκεί;
Μαρία - Χαχα ψυχουλα μου και να σου δεν θα καταλάβεις.
Λέω και της χαιδευεω τα κάστανα μαλακια της.
Κωνσταντίνα - Μα μαμά σέλω να ξελω.
Λέει και με κοιτάει με αυτά τα υπέροχα πράσινα ματάκια της. Ευτυχώς πήρε τα υπέροχα ματιά του Νίκ
Μαρία - Γράφω όλα αυτά που έχω περάσει με τον μπαμπά σου αγάπη μου. Και σήμερα θα του πούμε και κάτι ωραίο. Θες;

Κω/να- Σελω μαμά σελω!!! Αλλά τι είναι ατο;
Μαρία - Λοιπόν Κωνσταντίνα μου σε λίγους μήνες θα έχουμε ένα άλλο παιδάκι δίπλα μας.
Λέω και τριβω την κοιλιά μου.

Κω/να - Και το μωλακι είναι εζω μέσα μαμά;
Λέει καθώς δείχνει την κοιλιά μου, ενώ της χαμογελαω.

Μαρία - Νια αγάπη μου. Ναι.
Της λέω και την βάζω να κάτσει στα πόδια μου. Τότε άκουσα τα κλειδιά και κατάλαβα ότι ήρθε ο Νικ.

Νικ - Γυρισαα.
Μαρία - Στην κουζίνα.

Έρχεται.
Νικ - Εδώ είναι οι αγάπες μου;