Siz beni anlamazsınız
Ben bile anlamıyorum bazen kendimi
Bir anda elimi kalemin etrafında buluverişlerimi
Anlamıyorum mesela, boşvermişliğinizi.
Siz beni anlamazsınız
Tıpkı anlayamadığım gibi sizleri
Anlayamadığım gibi dünyadaki bütün zalimleri
Anlayamadığım gibi acı çektirmekten alınan vahşet dolu keyfi
Siz beni anlamazsınız belki
Boşverin ben bile anlamıyorum kendimi
Tanımadığım insanların
Hattâ bakıp da ilk kez gördüğüm canlıların kırılmışlıklarına kırılmama anlam veremiyorum mesela.
Anlam veremiyorum yıkım makinesi gibi davranmanıza
Siz beni anlamazsınız
Ben de anlamam sizi
Sizin beni anlamadığınız gibi
Farklı pencerelerden bakıyoruz hayata
Sizin bazı pencereleriniz açık benim bazı pencerelerim kapalı
Benim bazı pencerelerim açık sizin bazı pencereleriniz kapalı
İzole hissettiğim olur kendimi bazen dünyadan
Ama kendimi hiç ayrık hissetmedim doğadan.
Bir düzen var ve bozmamalıyız bunu biz insanlar
Bunun da bize geri dönüşü olur çünkü
Her şeyin olduğu gibi geri dönüşü
Siz bizi anlamazsınız
Biliyorum
Ama durup dinlenmeden anlatmaya çalışıyorum
Pes etmiyorum
Neden çabalıyor bu insanlar?
Niye "yeryüzüne insana hayvana özgürlük " sloganları atıyorlar
Ses telleri kısılana kadar?
Siz beni anlamazsınız biliyorum.
Ama anlayacak olanlar var.
Aranızdalar.
Siz beni anlamazsınız biliyorum
Ama anlayanları da anlatmaya davet ediyorum
Bir iyilik yaptığımızda aslında kendi ruhumuza yaptığımız iyiliği
Bir canı kurtarmanın ne denli iyi hissettirdiğini
Ve aslında her bir kötülüğün insani yönümüzü hızla körelttiğini
Anlatıyor ve anlatmaya davet ediyorum
Karanlıkları aydınlatacak meşaleyi ellerimizde tuttuğumuzu
Ve aslında gerçek güneşin yüreğimize doğduğunu...
Anlatıyor ve anlatmaya davet ediyorum
Ölümün yakın
Hesabın çetin olduğunu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirsel Damlalar
PoetryŞiir yazmak âşık olmakla eş değerdir. Herkes sever ama âşık olamaz aslında birçoğu... Âşık olduğunu sanar ama sadece sevmiştir. Sevgi sıcak bir közken; Aşk yüreğe düşen cemredir. Dedim ya, herkes sever ama herkes âşık olamaz. Herkes yazabilir, Ama...
