KIZIM İÇİN

21. BÖLÜM

Bölüm Şarkısı: Ayşegül Aldinç ft. Gökhan Türkmen- Durum Leyla

                  Keyifli Okumalar...

DEMİR'DEN...

Sabah yanıma konan öpücüklerle uyandım. Gözlerimi araladığımda minik kızım ışıl ışıl gözleriyle bana bakıyordu. Bir insanın, bir babanın bu şekilde uyandırılması ne kadar da güzelmiş...

-Günaydın prensesim.

MASAL: Günaydın babam.

-Baban seni yer, deyip Masal'ı gıdıklamaya başladım. O kahkaha attıkça benim yüzümdeki gülümseme daha da büyüyordu.

ARYA: Rahat bırak kızımı Demir.

Kapıdan gelen sesle Masal'ı gıdıklamayı bıraktım.

-Kızımla arama girme Arya.

ARYA: Kızınla arana girmiyorum. Sadece çok gıdıklama, gülmekten ne hale geldi baksana, deyip yanımıza geldi.

-Madem Masal'ı gıdıklayamıyorum o zaman biz de seni gıdıklayalım, deyip Arya'yı belinden tuttum ve yanımıza uzanmasını sağladım. Ardından Masal ile birlikte gıdıklamaya başladık. Arya yaptığım ani hareketle şoka uğramıştı. Kahkahaları arasında bizi durdurmaya çalışıyordu. Elimi tutmasıyla birden durdum. Birbirimize çok yakındık. Gülmenin etkisiyle nefes nefese kalmıştı ve nefesini yüzünde hissediyordum. Farkında olmadan Arya'ya yaklaşmaya başlamıştım. Arya'nın ise çoktan gözleri kapanmıştı. Tam öpecekken gelen sesle durmak zorunda kaldım.

MASAL: Hadi baba, gıdıklayalım anneyi.

Ah be kızım, iki dakika beklesen ne olurdu? Benim Masal'a dönmemi fırsat bilen Arya yanımızdan kalktı.

ARYA: Hadi kızım gel hazırlanalım. Baba da hazırlansın sonra da kahvaltı yapalım, deyip Masal'ı alıp odadan çıktı. Ben de yataktan kalktım ve odadaki banyoya ilerledim. Hala aklımda az önce yaşananlar vardı. Bir kez daha anladım ki ben Arya'ya ilk günkü gibi aşığım.

ARYA'DAN...

Sabah hazırlandıktan sonra Masal'a bakmak için kaldıkları odaya gittim. İçeriden Masal ve Demir'in kahkahaları geliyordu. Kapıyı açtığımda Demir'in Masal'ı gıdıkladığını gördüm. Gülümsedim. İkisi de çok mutlu gözüküyordu. Ama bu olaya bir an önce son vermem lazımdı çünkü kızım gülmekten kıpkırmızı olmuştu.

- Rahat bırak kızımı Demir.

Demir konuşmamla Masal'ı gıdıklamayı bıraktı.

DEMİR: Kızımla arama girme Arya.

-Kızınla arana girmiyorum. Sadece çok gıdıklama, gülmekten ne hale geldi baksana, deyip yatağa ilerledim.

DEMİR: Madem Masal'ı gıdıklayamıyorum o zaman biz de seni gıdıklayalım, dedi. Ardından ben daha ne olduğunu anlayamadan kendimi yatakta buldum ve Masal ile birlikte beni gıdıklamaya başladı. Kahkahalarım arasında onları durdurmaya çalışıyordum. Çırpınırken Demir'in elini tutmamla durdu. Ama ben nereden bileyim bu kadar yakın olduğumuzu? Gıdıklanmanın etkisiyle nefes nefeseydi. Nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. O kadar yakındık ki nefeslerimin yüzüne değdiğine eminim. Yavaşça yaklaşmaya başladı. Anın etkisiyle gözlerim kendiliğinden kapandı. Masal'ın sesiyle gözlerimi açtım. Demir de benim gibi durmuştu, Masal'a bakıyordu. Fırsattan yararlanarak yataktan kalktım. Sonrasında Masal'ı alıp odadan çıktım. Banyoya ilerledim ve Masal'ın yüzünü yıkamasına yardımcı oldum. O yüzünü kurularken ben de yüzüme su çarptım. Az önce neler olmuştu öyle? Belki de Masal araya girmese öpecekti beni. Kendine gel Arya, böyle bir şeyin olması doğru değil. O sadece senin kızının babası. Evet, doğru, o sadece Masal'ın babası. Bizim Demir ile yaşadıklarımız çok eskide kaldı. Toparlamalıyım kendimi.

Aynada son kez kendime baktım ve Masal'ı da alıp kahvaltıya indim. Çok geçmeden Demir de geldi. Hep birlikte kahvaltıya başladık. Genel olarak annem ve babam konuşuyordu. Arada da Demir onlara katılıyordu. Bense kahvaltıya başladığımdan beri hiç konuşmadım. Bu durum babamın dikkatini çekmişti sanırım.

BABAM: Arya, neden sen hiç konuşmuyorsun? İyi misin?

-İyiyim babacığım, sadece kendimi biraz halsiz hissediyorum o kadar.

BABAM: İstersen bugün şirkete gelme?

-Yok baba geleceğim işe. Yapmam gereken birçok iş var.

BABAM: Peki sen bilirsin kızım. O zaman kahvaltını bitir de kalkalım.

-Tamam.

DEMİR: Ben de kalksam iyi olur. Ellerinize sağlık.

ANNEM: Afiyet olsun oğlum. Bir şeyler daha yeseydin niye kalkıyorsun ki?

DEMİR: Doydum sultanım, hem eve gidip üzerimi değiştireceğim daha. Geç kalmayayım.

ANNEM: Peki öyle olsun madem. Bir dahaki sefere artık.

DEMİR: İnşallah sultanım. İyi günler, deyip evden çıktı. Önceden de hep anneme sultanım derdi. Annemle her zaman öz anne-oğul gibiydiler. Hatta onların bu hallerini kıskanmıyordum desem yalan olur.

BABAM: Doyduysan kalkalım bizde kızım.

-Tamam baba, çıkalım. Görüşürüz anne, Masal sana emanet.

ANNEM: Tamam kızım, sen merak etme. Dikkat et kendine.

-Tamam anne, siz de dikkatli olun.

Masal'ı da öptükten sonra evden çıktım. Babamla birlikte şirkete doğru yola çıktık.

Şirkete gelince oyalanmadan odama çıktım ve dosyaları incelemeye başladım. Bugün gerçekten işler çok yoğundu. Yeni bir ihaleye girecektik ve bunun için iki kat daha fazla çalışmamız gerekiyordu. Bu ihale bizim için çok önemliydi ve rakiplerimizde oldukça güçlüydü. Masamın üzerine gerekli dosyaları dizdim ve çalışmaya başladım.

DEMİR'DEN...

Üzerimi değiştirmek için eve geldim. Babamlar hala kahvaltı yapıyordu. Onlara 'günaydın' deyip hızlıca odama çıktım. İhaleye çok az bir zaman kalmıştı ve bir an önce gerekli işleri bitirmem lazımdı. Hızlıca duş alıp hazırlandım. Aşağıya indiğimde Esra'yı gördüm. Annemle birlikte oturmuş, sohbet ediyorlardı. Ne işi vardı şimdi bunun burada? En iyisi ona görünmeden evden çıkmak. Sessizce merdivenlerden inmeye başladım. Son basamağa gelmişken Esra'nın sesiyle durmak zorunda kaldım.

ESRA: Günaydın hayatım, gelsene yanımıza.

Gelmesem daha iyi aslında ama annem orada olduğu için gelmem lazım. Yavaşça onlara ilerledim.

-Günaydın Esra. Sabah sabah nerden çıktın?

ESRA: Unuttun mu yoksa Demir? Bugün düğün için yer bakacaktık ya?

-Evet doğru. Ama bakmamıza gerek yok.

ESRA: Nasıl yok? Neden bakmıyoruz?

-Çünkü o düğün olmayacak.

BEEEEEN GEEEELDİİİİİİİİİMMMM :)

GELİŞİM ÇOK MUHTEŞEM OLDU GÖRÜLDÜĞÜ GİBİ :)

ANAAAAAM O NE HAREKETLİ BİR BÖLÜMDÜ ÖYLEEE :) AZ ÖNCE ŞUNU FARK ETTİM Kİİİİİİİ AKLIM DOLUYKEN DAHA İYİ BÖLÜM YAZIYORUM...

BÖLÜM HAKKINDA DÜŞÜNCEKERLİNİZİ BEKLİYORUM. SİZİN YORUMLARINIZI OKURKEN ÇOK MUTLU OLUYORUM. İÇİM HUZUR DOLUYO...

PAZARTESİ FİNALLERİM BAŞLIYOR BANA DUA EDİN OLUR MU? FİNALLERİM BAŞLAMADAN BİR BÖLÜM DAHA PAYLAŞAYIM DEDİM. BU ARADA BURDAN ECE'YE SESLENİYORUM : ARTIK ŞU BÖLÜMÜ ATAR MISIN LÜTFEN BANA? HERKES SENİ BEKLİYOR. AAAAA OLMAZ Kİ AMA BÖYLEEE :D

LAFI UZATMIYCAAAM ÇÜNKÜÜÜÜÜÜÜÜ ÇALIŞMAM GEREKEN BİR SÜRÜ KONU VAR. BÖLÜMÜ BURAYA BIRAKIYORUM VEEE DERS ÇALIŞMAYA KAÇIYORUM... :D

SİZİ SEVİYORUUMMM...

ÖPÜLDÜÜÜNÜÜÜÜÜZZZZ....