Missing Half

Missing 21

Josh's POV

[A/N: Mapapasabak na naman ako neto >_< Jusko Josh!!]

"Hindi ako aalis dito Tito. Bahay namin 'to ni tatay at dito lang ako" she said and turn to the other direction of her bed and hugged her pillow.

I suggested her to leave this small house and transfer to their mansion.

Yep, it's their mansion.

Zak keep it from her and all the wealth they have.

How can I possibly tell her?

"You haven't seen yet the mans- I mean house we would be transferring. I think you will love it there " I convince her.

"Hindi nga ako aalis dito Tito. Dito lang ako." She said while not facing me.

"Its your dad's request" I told her and she turn around, now she's facing me.

When I looked at her, written all over her face the sadness and loneliness of being left by a father. She used to glow with her bright eyes and shining smile but now, she's too far from the jolly and bubbly Sinag I know. Her eyes lacked in brightness, she doesn't even smile and honestly she looks like a panda now because of the dark circles around her eyes. I just chuckle in the thought of it. She eyed me questionably.

Sinag's POV

"Tao po" sigaw ng nasa labas. Lalabas na sana ng kwarto si Tito Josh at titignan kung sino pero nagpresenta ako na ako nalang ang titingin kung sino ang nasa labas.

"Okay. I'll just go to the kitchen" paalam ni Tito Josh.

Tanggap ko na. Hindi naman pang habang buhay ay magpapaniwala ako sa kasinungalingan na pinapakain ko sa sarili ko mismo. Ako lang ang aasa, ako lang ang masasaktan.

Sa libing ni tatay ay dun ko napagtanto na walang binigay na rason sina Tito sa akin. Anong rason ng pagkamatay ni tatay? Nasagaan ba siya ng bike? Nakagat ng langgam? O natalipod sa daan? Hindi ko alam. Wala akong alam.

Binuksan ko ang pinto at ang bumungad sa akin ay ang si Gino.

"Nandyan ba si Sinag?" Tanong niya at sinilip-silip ang loob ng bahay. "Ah miss, paki tawag kay Sinag paki sabi na nandito ang gwapong si Gino" utos niya sa akin.

"Wala siya" sabi ko.

"San siya pumunta?" Tanong naman niya.

"May pinuntahang lamay "

"Ha? Lamay? Kanino? Sino ang namatay?" Sunod-sunod na Tanong niya.

"Ewan. Gino Monterde daw eh."

"Anak ng! Ako yun! Pangalan ko yun! Hindi ako patay at mas lalong hindi ako pinaglalamayan."

"Hindi pa pero pag hindi ka tumigil ako mismo ang papatay sayo! Gino ako 'to si Sinag!"

"Sinag?! Pffft! HAHAHAHAHAHAHAHA. Natawa ako sa joke nayun miss ah" Tawa siya ng tawa. Napasimangot naman ako.

"Believe it or not. She's Sinag you've been looking for" bigla nagsalit si Tito Josh sa likod at namumula na ang mukha sa pagpipigil ng tawa.

*

"Grabeh ka. Ikaw ba talaga yung kaibigan namin? Ang lusog ng eyebags mo, ang itim ng ilalim ng mata mo,pwede kana maging panda. Pumayat ka pero hindi sumeksi. Ang buhok mo pwede ng maging pugad ng ibon. Ang labi mo dinaig ang epekto ng El Nino, ang dudumi pa ng kuko mo. Teka, naligo ka ba? Parang may mabaho. " inamoy-amoy pa niya ang paligid.

Wow lang wow. Iniisa-isa pa talaga niya! Ngayon parang tutuhanin ko na ang sinabi ko kanina na ako mismo ang papatay sa nilalang na Ito! Nilalait ako! Syempre nagluluksa ang tao, normal lang 'to!