Missing Half

Missing 45

Rubi James' POV

"I hate the Queen. I hate how this kind of world work. I hate how everything turns a mess in front of me because of the Queen. She's useless. Merciless and heartless. I don't want that. I hate her and nothing will changed that. I want you to know that I would never thank her for saving my life. She is no hero for me but rest assured she's a hero for saving her own son's life not mine" tumalikod siya sa amin habang kami ay naka pigil hininga dahil sa lamig ng boses at ka walang ekspresyon ng mukha niya. Hindi siya pinigilan ni dad umalis at ako nama'y hindi makagalaw sa aking kinatatayuan. Masaya ako at sa wakas nakita ko na rin siya, ang batang nilayo ko sa kanyang ina at pinagkaitan ng maraming bagay. I wanted to utter the word that I never used to say. I wanted her to know how I regret doing that mistake. I wanted her to know everything pero barado ang aking lalamunan at nasisigurado kong sarado din pati ang puso niya.

'Di nagtagal, ako'y nakasalampak na sa sahig at sa harap ko'y nag aapoy sa galit na si Dad.

"Dad its her.." namamaos kong samit. No doubt she's a replica of my own sister's features and attitude. Nakita kong napatango-tango si dad at lumapit sa akin at ginawaran na naman ako ng isa pang suntok.

"Look what you've done Rubi James! Ngayon paano mo magagawan ng paraan lahat ng iyon ha? Paano mo maaalis ang galit sa puso niya? Paano mo magagawang tanggapin niya ang pagkakamali mo!" galit na saad sa akin ni dad. Namumula siya sa galit at nakayukom ang kanyang kamao. Hindi ko magawang sumagot o kahit tumingin man lang sa mga mata ni dad. "Even me, I don't know what to say to you Rubi James. After hearing and seeing those cold eyes, I pity my daughter. Wala siyang ideya sa mga nangyayari. Wala siyang ideya na ang pinakamamahal niyang anak na babae ay kinamumuhian siya. But I pity you the most, ewan ko kung anong mangyayari sa iyo kapag dumating ang araw at malalaman nila Fara ang kagagohan mo!" with that, Dad stormed out of the room. Napasabunot ako sa buhok ko. What am I going to do? This is Cassandra's request. I cannot fail my wife bearing my child.

Nanginginig akong tumayo. Tinahak ko ang daan palabas at pumunta sa hospital kung nasaan si Fara. Nakita ko si Eivan, Ice at Luke sa labas ng kanyang silid. Tinapik ako ni Luke sa likod at tumango. Hindi ako nag-abalang tumango sa kanya at pumasok na agad ako sa silid ni Fara. I badly want to see my sister now.

"Princess.." I utter ng makalapit ako sa hospital bed. Hindi ko na alam ang dapat kong gawin. Enlighten me like what you always do. Tell me things only you can tell me. Call me stupid and all. I need to hear your voice Princess.

"Patawarin mo si Kuya" sabi ko at hinawakan ang kamay niya. Yumuko ako at inilagay ko malapit sa aking mga pisngi ang kamay niyang hinahawakan ko. Isa-isang tumatakas ang mga luha sa aking pisnge. "Patawarin mo si kuya dahil hindi kita naprotectahan sa abot ng makakaya ko. Patawarin mo si kuya dahil kailangan pang mangyari ang lahat ng 'to sayo. Patawarin mo si kuya dahil naging masama ako. Kinuha ko ang bagay na alam kong importante para sayo. Patawarin mo ako dahil sa akin nahantong sa ganito ang buhay mo..I'm sorry princess. I'm sorry" humagulgol na ako sa bawat bigkas ko sa mga salitan iyon. I wanted to say sorry not only for Fara but also for her daughter that I caused so much misery.

Tinitigan ko ang mapayapang mukha ng aking kapatid. Pinapangako ko sa sarili ko, lahat gagawin ko upang maitama ang aking mga mali. Hindi ko maipapangakong hindi na kailanman masasaktan ang mga tao sa paligid pero I thing is for sure, I'll give an happy ending to those I caused so much pain especially to ...

"Ayisha Cara Shine"

Napalingon ako ng marinig ko ang boses ni Zach galing sa likod.

"Tama ba ako Uncle? Ayisha Cara Shine ang pangalan ng kambal ko?" humakbang siya papalapit at ako namay nanlalaki ang mga mata dahil sa tanong niya. "All we thought she's dead. Uncle, how come?" matamang tanong niya.