23. Bölüm

4.7K 204 58
                                    

-

Hazal (3 Ay Sonra)

"Burak, sakın!"

"Ne yaparsın güzellik" deyip göz kırpmasıyla elimi yumruk yapmıştım.

"Kes artık bizle uğraşmayı! Bıktık lan senden. Arkadaşımı, beni, Ardayı ve Mete'yi rahat bırak"

"Çok korktum" deyip kahkaha atmasıyla yüzümü buruşturdum. Bunun kadar aşağılık iğrenç bir herif görmemiştim.

"Niye geldin? Yazıyı okuyup gelmeye de bilirdin?"

"Merak ettim ne diyecek bu gereksiz diye. Üzerine alınma hemen"

Buluşmuş olduğumuz yer pek hoşuma gitmese de ne diyebilirdim ki?

"Kabul et, Elçinle çıkarken biz, sen hep Elçin'i kıskanırdın. Bana sahip olmak isterdin"

"Kafadan hastasın bence" dediğimde gülmeye başladı.

"İtiraf et hadi. Tuttuğun günlükten bahsediyorum. Yazmışsın oraya"

Günlüğümü sallamasıyla kaşlarımı kaldırdım.

"Allah aşkına o yazıyı hangi sayfa da buldun"

Sayfayı açmasıyla dikkatle sayfaya baktım.

"Bu benim yazım değil. Biri yazmış bunu!"

"Acaba kim?" deyip kahkaha atmasıyla gözlerimi sinirle kapattım.

"Amacın ne?"

"Elçin bu sayfayı okursa, sana ne kadar güveni kalır acaba?"

"Ne saçmalıyorsun sen? Elçin böyle bir şeyi yaptığıma inanmaz"

"Emin misin?"

Emindim. Adım gibi emindim.

"Hiçbir şey yapamazsın" dediğimde üzerime gelmeye başladı. Saçlarımı boynumdan çekip boynuma öpücük kondurduğunda hızla gerilemiştim.

"Pekala, eğer bu geceden sonra olanları öğrenirse?"

"Neyden bahsediyorsun sen?"

Dudaklarımı sertçe öpmeye başlamasıyla ittirmeye çalışıyordum ama bu mümkün değildi. Çok güçlü tutuyordu beni.

Gözümden akan yaşla yastığa kafamı koydum. Aradan 3 ay geçmişti ve ben hamileydim.

Sizce kimden?

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettiğimde kapım çalmıştı. Elçin'in geldiğini düşünmüyordum. Kapıya gidip açtığımda kapıdan bana sırıtan Burak'ı görmemle elimi yumruk yapmıştım.

"Ne işin var ya senin burada. İstediklerini yapıyorum daha ne istiyorsun?"

"Hamileymişsin. Hayırlı olsun" diyerek içeriye girmesiyle gözümden akan yaşı sildim ve kapıyı kapattım.

"Sen ne diyorsun?"

"İnkar etme bebeğim. Biliyorum" demesiyle, karşımda oturan şerefsizin yüzüne tüküresim vardı.

"Pekala hangi yüzle geliyorsun?"

"Böyle davranma bana. Ben bebeğinin babasıyım"

"Ağlama bu kadar. Bebeğe zarar verirsin" diye gülmeye devam etmesiyle sinirlerim iyice bozulmuştu.

"Ne derdin var benimle Allah'ın belası. İstediğini yaptın. İstediğini de yaptırıyorsun. Daha ne istiyorsun benden? Ne ya ne!" diye bağırmamla oturduğu koltuktan dikleşti.

Ev ArkadaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin