Κεφάλαιο 4

1.1K 97 50
                                    

Δυο μήνες μετά

*Χάρι*

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που γνωρίστηκα με τον Louis  και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν οι καλύτεροι 2 μήνες που έχω περάσει ποτέ!
Βέβαια..τωρα τελευταία δεν βλεπόμαστε και πολύ ,γιατί δίνω εξετάσεις και δεν εχω πολυ χρονο.Δεν πηγαίνουμε πλέον πολύ συχνά στο δασάκι ή στο "στέκι" μου.Ο Lou  βέβαια μου έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλει να με ενοχλεί όταν διαβάζω.Ιδικά τώρα στις εξετάσεις!
Πάλι καλά που μου έχουν μείνει μόνο δύο μαθήματα ακόμα και μετά ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Ήδη εχουμε κανονίσει με τον Λουί,τον Ζειν,τον Λιαμ και τον Ναιλλ να πάμε εμείς οι 5 διακοπές .Δεν έχουμε αποφασίσει πού,αλλά το σίγουρο είναι ότι θα είναι ένα μέρος με θάλασσα και λιακάδα.

Η ώρα είναι 21:00 και αρχίζει να βραδιάζει σιγά -σιγά.Όχι ότι με ενοχλεί ,απλά φοβάμαι λιγο να είμαι μόνος μου στο δάσος το βραδυ.Ποτέ δεν ξέρεις τι παραμονεύει εκεί έξω!Το πρωί νοιώθω πιο ασφαλής εδώ.Εχει φως και εχω καλη ορατότητα.

-Ίσως πρέπει να σταματήσω να διαβάζω βιολογία!Δεν βγάζει πουθενά,δεν καταλαβαίνω τίποτα!Είναι τόσο δύσκολη!Θα γράψω χαλια αύριο!,λέω από μέσα μου και ξεφυσω...
Το σκοτάδι έχει ήδη αρχίσει να πλημμυρίζει στο δάσος και μια ψύχρα αρχίζει να με καλύπτει.
-Πρέπει να φύγω,ξαναλέω στον εαυτό μου.
Ξαφνικά ,άκουσα κάτι βήματα,που με έκαναν να τρομοκρατιθω.
-Hazza?,ειπε μια ψιθυριστά, απαλή φωνή μέσα στο σκοτάδι .
-Ποιος είναι?ρώτησα..και πλησίασα.
Ήταν ο Λουι...μα τι να θέλει εδώ τέτοια ώρα?Ξανασκεφτηκα την ερώτηση μου και ξαναρωτησα
-Λουίς!Τι θες εδώ τετοια ώρα?τι έγινε?,τον ρώτησα ανήσυχος φτάνοντας του το χέρι και κατευθυνοντας τον προς την αιωρα να κάτσει.
-Μου έλειψες,ειπε και κατέβασε το βλέμμα του.
-Κι εμένα Λου,του απάντησα παίρνοντας τον αγκαλιά.Πραγματικά μου έλειψε είχα καιρό να νοιώσω την αγκαλιά του!
-Τι συμβαίνει Λου?Γιατί είσαι στεναχωρημένος?,τον ρώτησα αφήνοντας τον από την αγκαλιά μου.
-Τίποτα...είπε αδιάφορα κατεβάζοντας πάλι το κεφάλι του
-Ω έλα τώρα Λούις..μπορεί να σε ξερω 2 μήνες μόνο ,αλλά νοιώθω πως σε ξέρω μια ζωή..Δεν είσαι καλά..πες μου τι έγινε?,τον ξαναρωτησα
-Να..Τώρα τελευταία με τις εξετάσεις σου ..Δεν.Μου δίνεις και πολύ σημασία.Είσαι συνέχεια πάνω από τα βιβλία σου και διαβάζεις και δεν έχεις χρόνο για μένα.
-Δεν το ήξερα Λουι...συγγνώμη!νόμιζα ότι ήσουν εντάξει με αυτό..ξέρεις αφού μου το είχες πει και ο ίδιος..
-Ναι το ξέρω,και δεν εχω άλλαξει γνώμη για αυτό..απλά ξέρεις έχουμε καιρό να κάτσουμε να μιλήσουμε,να παίξουμε μπάλα ...Γενικά να περάσουμε χρόνο μαζί!
-Θες να περάσουμε χρόνο μαζί?ρώτησα
-Δεν είναι προφανές?είπε και γέλασε
-Ωραία αφού είναι προφανές,βοήθησε με σε αυτήν την καταραμένη βιολογία!Δεν καταλαβαίνω τίποτα!
-Μα η βιολογία είναι εύκολη!,ειπε και μου άρπαξε το βιβλίο που είχα στα χέρια μου και άρχισε να διαβάζει.

[..]

-Τα καταλαβες?με ρώτησε και του απάντησα καταφατικα και συνέχισε να μου διαβαζει.Πραγματικά τα κατάλαβα!Είναι φοβερός!Με έκανε να καταλάβω την βιολογία!
Η ώρα είχε πάει 5 το πρωί και αυτός απλά συνέχιζε να μου διαβάζει και να μου διαβάζει μέχρι που έφτασα στο σημείο να τον διακόψω.
-Λούις...κουραστηκα,του λέω και του κλείνω το βιβλίο πετώντας το μακρυά.
-Εμ..διάβαζα!!!,μου είπε και σήκωσε το ένα του φρύδι.
-Ναι το ξέρω λουις,πραγματικά όμως κουράστηκα!Σε λίγες ώρες δίνω και πρέπει να κοιμηθώ.
-Θα σε αφήσω να κοιμηθείς μόνο αν μου πεις ότι τα κατάλαβες!
-Τα κατάλαβα!Τώρα πάμε σπίτι?
-Σπίτι?τέτοια ώρα?δεν θα ανησυχήσει η μητέρα σου ότι γύρισες τέτοια ώρα?
-Εμ ..Ναι αλλά δεν πειράζει.,του απάντησα.
-Να προτεινω κάτι?
-Για πες...
-Θέλεις να κοιμηθούμε εδώ?Είναι αρκετά ευρύχωρη η αιωρα...Μας χωραει και τους δυο!,ειπε ενθουσιασμένος με την ιδέα του.
-Εγώ και εσύ?..μαζι?ρωτησα,αλλα μου φανηκε γελοια μετα η ερωτηση μου.
-Όχι χώρια..Φυσικά και μαζι Χάρι!Τι νόμιζες?
-Εμ..Δεν ξέρω.,του απαντησα και φανηκα διστακτικός.
-Ειμαι μέσα!το ξανασκέφτομαι.
-Ωραία!Φέρε την κουβέρτα!,μου είπε δείχνοντας μου την κουβέρτα που είχα δίπλα μου.Τακτοποιηθηκε και μετά με πηρε αγκαλιά.Τόσο υπέροχο συναίσθημα!Μέσα στην αγκαλιά του νοιώθεις μια ασφάλεια,μια ζεστασιά που κυριεύει όλο σου το σώμα!



Χεεευ,ξανα😂..Αυτό ήτα το 4ο κεφάλαιο και απορώ πως μπόρεσα και το έγραψα.Αυτήν την εβδομάδα γράφω 4 διαγωνίσματα και πραγματικα δε έχω πολύ χρόνο!Τέλος πάντων..ελπίζω να σας άρεσε🙊
Τα κλασικά..σχολιάστε ,για να με βοηθήσετε να συνεχίσω την ιστορια μου❤👊
Τα λεμε👋💙💚







The NeighborsOnde histórias criam vida. Descubra agora