The Neighbors

Κεφάλαιο 9

*Χαρι*

Είναι γύρω τις 6 η ωρα το πρωί.
Απορώ πώς κατάφερα και ξύπνησα τόσο νωρίς.

Προσπαθώ να σηκωθώ από το κρεβάτι και πραγματικά είναι πιο δύσκολο απ'οτι φαινεται .
Ύστερα από κάμποσες προσπάθειες τα καταφέρνω ,στηρίζοντας ολόκληρο μου το σώμα στα δύο αδύναμά μου πόδια.
Προσπαθώ να κατευθυνθω προς στην πόρτα του δωματίου για να βγω έξω ,κάνοντας αλλοπρόσαλλα βήματα.
Νοιώθω τα πάντα γύρω μου θολα και να γυρίζουν .

Ανοίγω την πόρτα,και κατεβαίνω αθόρυβα τις σκάλες.
Στο τελευταίο σκαλί όμως σκαλωσα.
Αντίκρισα τον Λου ,ο οποίος ήταν ξαπλωμένος πάνω στον καναπέ και κοιμόταν.
Οι δύο μικρές του χούφτες ήταν ενωμένες η μια με την άλλη στηρίζοντας το κεφάλι του.
Το σώμα του ειχε πάρει μια εμβρυακή στάση ,με τα γόνατα του να ακουμπάνε το στήθος του.

Μάλλον κρύωνε.
Χωρίς να το σκεφτώ πολύ ,έβγαλα την μπλούζα μου και τον σκέπασμα με αυτήν.
Είναι αρκετά μικροσκοπικός,και έτσι τον κάλυψε ολόκληρο.

Ύστερα...απομακρυνθηκα.
Στο μυαλό μου μου ερχόντουσαν οι σκέψεις μου που έκανα εχθές.
"Θα κάνω καιρό να του ξαναμιλησω...Δεν νοιώθω έτοιμος...με έφερε σε δύσκολη θέση.."
Πραγματικά νοιώθω τόσο μπερδεμένος.
Απο την μια, εχω θυμώσει τόσο πολύ με αυτο που έκανε!,να με φιλήσει μπροστά στην Τζει τόσο ξαφνικά, τόσο...απότομα!
Και από την άλλη ,το γεγονός ότι η μητέρα του δεν είπε τίποτα με καθησυχάζει.
Παρόλα αυτά δεν ξερω πώς μπορεί να νοιώθει.Ίσως δεν ειναι σωστό να αναστατωνω ετσι την οικογένειά της.Δεν ειναι σωστο και δεν το αξίζει!

Ίσως θα ηταν καλο και για εμένα.
Να ...να ξεμπερδεψω για ένα χρονικό διάστημα τις σκέψεις μου.

Κοίταξα ξανά τον Λουι .
Τον πλησίασα και του έδωσα ένα απαλο φιλί στο μάγουλό του.
Εκείνος χαμογέλασε,χωρίς όμως να ανοίξει τα ματια του.
Θα μου λυψει τόσο πολύ αυτό.
Η απόφαση μου όμως δεν θα αλλάξει..
Έσκυψα ξανά το κεφάλι μου,και αυτή τη φορά άρχισα να του ψιθυρίζω.
-Να ξέρεις Λου..Ο,τι κάνω, το κάνω για το καλό μας.
Εκείνος μουγκρισε και έπειτα απομακρυνθηκα.
Άνοιξα την εξώπορτα ,τον κοιταξα για μια τελευταία φορά και ύστερα ...έφυγα.