The Neighbors

Κεφάλαιο 14

*Λούι*

Όταν φτάσαμε στην είσοδο του λούνα παρκ σταματήσαμε και έριξα μια ματιά και στους δύο.
Ο Χάρι γύρισε και με κοίταξε και μου έριξε ένα γλυκό χαμόγελο,σε αντίθεση με την Λοττι η οποία ήταν έτοιμη να τζιριξει από τον ενθουσιασμό της.
-Εχουμε παρά πολυ καιρό να παω σε λούνα παρκ!Βασικά δεν θυμάμαι καν ποτέ πήγαμε!,ειπε πριν μπούμε .

Στα δεξιά μας,βρίσκονταν μια τεράστια πίστα με μικρά ,πολύχρωμα αμαξάκι, τα συγκρουόμενα.
Λίγο πιο κάτω ,μπορούσα να δω την "ροδα" και μερικά μικρά σταντ με διάφορα παιχνίδια.
Η αριστερή πλευρά ήταν όλη καλυμμένη με ένα μεγάλο τρενάκι!

-Λου Λου Λου!Πάμε στο τρένο!Πάμε!,μου είπε η μικρη καθώς μου τραβούσε την μπλούζα ενθουσιασμένη.Την αγνοησα και γύρισα και κοίταξα τον Χάρι.Φαινόταν ανήσυχος.
-Εμ...Δεν νομίζω ότι είναι πολύ καλή ιδέα..εννοώ..Δεν..
-Φοβάσαι?,ειπα παιχνιδιάρικα.
-Όχι..απλά δεν μου αρέσουν..
-Άρα φοβάσαι!
-ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ!,ύψωσε την φωνη του.
-Δεν σε πιστεύω!,ειπα σταυρονοντας τα χέρια μου.
-Τωρα θα δεις,ειπε και μας τράβηξε και τους δύο μας και μας κατεύθυνε προς το τρενάκι.
-Εμείς οι τρεις..,ειπε στον υπάλληλο.
-Περάστε!Καλή διασκέδαση!,ειπε ο υπάλληλος και μας έδειξε τις θέσεις μας για να κάτσουμε.
Οταν καθησαμε εκείνος ζήτησε από την Λοττι ενα λαστιχάκι για τα μαλλιά και έπιασε έναν ψηλό κότσο τα μαλλιά του,κάνοντας να δείχνει ακόμα πιο όμορφος.
-Θα μου έρθουν στην μούρη τα μαλλιά μου,ειπε γελώντας.

Όταν οι ασφάλειες κλείδωσαν,η καρδια μου άρχισε να χτυπα δυνατά.Ποσο μάλλον του Χάρι που φοβάται.Είναι όμως αρκετά εγωιστής για να το παραδεχτεί.

-Φοβάσαι?,τον ρώτησα ξανά
-Όχι!
-Αν θες κράτα μου το χερι αν φοβάσαι...Μόνο αν..,ειπα και μου κράτησε σφιχτά το χερι.Τότε του χαμογέλασα με ενα τεράστιο χαμόγελο.

Η βόλτα με το τρενακι άρχισε αργά και ύστερα επιτάχυνε την ταχύτητα.
Η Λοττι από διπλα μου τσιρίζε και ο Χάρι απλα είχε κλειστά τα μάτια του σε όλη την διαδρομή.