Η ζωή του Louis αλλάζει όταν μετακομίζει σε μία νέα περιοχή μαζί με την μητέρα του και τις τρείς αδερφές του.Εκεί δημιουργεί νέες φιλίες και καταφέρνει να ερωτευτεί ένα ψηλό αγόρι με καστανόξανθες μπούκλες και καταπράσινα μάτια.
Αντίστοιχα και η ζωή...
Η πρωινή δροσιά είχε διαπεράσει μέσα από τα δερμα μου χτυπούσε τα κοκαλα με αποτέλεσμα να με κάνει να ξυπνήσω. Σηκώθηκα σιγά σιγά από τον άβολο καναπέ και έβγαλα το μουδιασμένο χερι μου που ήταν τοποθετημένο στο πίσω μέρος του λαιμού του.
Με τα δάχτυλα στις μύτες κατευθύνθηκα προς την κουζινα. Χμ...για να δούμε τι έχει... Άνοιξα το ντουλάπι με προσοχή για μην κάνω φασαρία. 3 βαζάκια nutella, 1-2-3-4-8 σοκολάτες γάλακτος, α!δημητριακά. Πηρα το κουτί με τα δημητριακά και τα αδειασα σε δύο μπολ. Ύστερα πήγα στο ψυγείο ,πηρα το γάλα.
[..]
Έχοντας φτιάξει δημητριακά,καφέ και κρέπες και χυμο ,κατευθύνθηκα παλι πισω στον καναπέ. -Lou..Louis! -Χχχμμ...,μουρμούρισε -Looouuuiss...σηηκωωω -Harry δράκουλας εισαι;Γιατί με σηκώνεις τόσο νωρις;;... -Η ώρα είναι 15:30 το μεσημέρι..,ειπα και ένα γέλιο μου ξέφυγε -Ειναι νωριιιις. -Εφτιαξα πρωινό σηκώ.
Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ το πόσο δύσκολο ειναι να τον ξυπνήσω.
Παίρνοντας το πρωινό μας έξω στον κήπο,χαζεύοντας τα κυματα της άγριας θάλασσας.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
[..]
-Σε μια εβδομάδα αρχίζει παλι το σχολείο... Τελευταία χρόνια φέτος και μετά θα γίνω κολλεγιοπαιδο!,του χαμογέλασα από τον ενθουσιασμό μου. -Εδώ και χρόνια περιμένω αυτή τη στιγμη. Ελπίζω με τους βαθμους που θα βγάλω φέτος να με δεχτούν στην "Μουσική Σχολή". -Οπα...Harry είναι πρωί ακόμα και δεν τα πιάνω εύκολα. Τι ακριβώς εννοείς "Μουσική Σχολή ";Αυτη βρίσκεται τουλάχιστον 70 χιλιόμετρα μακριά από εδώ.Πώς ακριβώς θα πηγαινεις; - Θα μείνω εκεί...εχει εστίες για να κοιμούνται οι φοιτητές. - Και...και αμα σε δεχτουν εκεί...τι..τι θα γίνει με εμας;Εγώ δεν μπορώ να μείνω εκει.Και ούτε μπορώ να μετακομίσω από εδώ.Αυτο το είχες σκεφτει; -Εμμ...οοχι ακριβώς. -Harry!Έλειψες από κοντά μου μια εβδομάδα και κόντεψα να πάθω κατάθλιψη χωρίς εσένα.Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό.Για να αποφοιτήσει από την σχολη χρειάζονται τουλάχιστον 4 χρόνια.Δεν... δεν θα αντέξω μακριά σου τόσο καιρό. -Μα θα έρχομαι να σαν βλέπω κάθε Σαββατοκύριακο. -το κάθε Σαββατοκύριακο θα γίνει 2 φορές τον μήνα και μετά μόνο στις γιορτες...Harry το ξέρω αυτό το σύστημα. -Louis...οσο και αν δεν θέλω να σε στεναχωρήσω και όσο θέλω να είμαι δίπλα σου μέχρι το τέλος της ζωής μου...ηρθε η ώρα μου να σπουδάσω και να αποκτήσω δουλειά έτσι ώστε να γίνω ένας ολοκληρωμένος ενήλικας.Δεν ξερεις ποσο καιρο το περιμενα αυτό.Για καποιους το κα γινεις σπουδαίος δεν τους νοιάζει.Εμενα όμως είναι το όνειρό μου. Πώς όμως θα το καταφέρω αυτο Louis; Θυμό τότε είδα να τον κυριαρχεί.Το κάτασπρο δέρμα του προσωπου άλλαξε σε ένα ροζ-κοκκινο. -Πως μπορείς να είσαι τόσο εγωιστής;,υψωσε την φωνή του. Θα με παρατήσεις έτσι απλά για να μείνεις μακριά μου; -Εσυ το έκανες αυτό πρώτος...οχι εγώ.Ηρθε η σειρά μου. -Μα... - Lou..δεν θέλω να δουλεύω άλλο σε φούρνους.Δεν θέλω..Θελω να γίνω μεγάλος μουσικός και διάσημος. -Σκεψου λίγο ρεαλιστικά Harry..μην ζεις σε ένα παράλληλο σύμπαν.Ξερεις ότι δεν θα το καταφέρεις αυτό. Τόσο πολύ θες να τρέχουν πίσω σου εφηβα κοριτσάκια τραγουδώντας τα τραγούδια σου;,είπε με ένα λογικό αλλά ταυτόχρονα σαρκαστικό ύφος. -Του-Τουλαχιστον αυτά τα εφηβα κοριτσάκια θα με υποστηρίζουν . Σε αντίθεση με σένα που αμφισβητείς το γεγονός ότι μπορεί να γίνω "μεγάλος ".,ειπα θυμωμένα και πήγα γρηγορα μέσα στο σπίτι και εκατσα στον καναπέ οκλαδόν. Περίμενα για κάποια δευτερόλεπτα μέχρι να με ακολουθήσει και τότε άκουσα την πόρτα να ανοίγει. Κατευθύνθηκε προς εμένα και κάθησε δίπλα μου ,χαϊδεύοντας το πόδι μου
