The Neighbors

Κεφάλαιο 15

❌⚠⚠⚠Πριν αρχίσετε αν διαβάζετε...Διαβάστε αυτό πρώτα σας παρακαλώ:⚠⚠⚠❌ Λοιπόν..ξερω ότι έχω αργήσει παααααραα πολυ που δεν εχω κάνει update και ο λόγος είναι(για να είμαι ειλικρινής) ότι ξεχάστηκα από δω κι από κει. Μπήκα σε καινούρια fandoms τα οποία έπρεπε να εξερεύνηση,είχα άλλες ασχολίες ,άρχισα να Σιπαρω και άλλα σιπς..και Ναι..ως αποτέλεσμα έχει να συμβεί αυτό.. Άλλος λόγος που δεν εχω γράψει είναι ότι δεν εχω καθόλου μα καθόλου έμπνευση οπότε...Μην με παρεξηγείτε😭 Πολλοί μου κάνατε παράπονα και πραγματικά εχετε δικιο και σας ζητω χιλια συγγνώμη😔 Anyway για να μην πολυλογώ,αποφάσισα σιγα σιγά να τελειώνω αυτήν την ιστορία...Δηλαδή να περάσω κάποια γεγονότα που είχα σκεφτεί και να πάω κατευθείαν προς στο τέλος και θα γράψω και ένα extra κεφάλαιο που θα είναι το sequel. Στο κάτω κάτω όλο αυτό που έκανα (το να γράφω )το έκανα (και το κάνω )καθαρά από χόμπι..Και η συγκεκριμένη ιστορία ήταν ουσιαστικά εξάσκηση για μια καλύτερη ιστορία που έχω σκεφτεί! Τέλος πάντων αυτό είναι το 15ο κεφάλαιο το οποίο μάλλον θα είναι το προ-προτελευταίο ...αν βρω χρόνο κάποτε όμως στο μέλλον θα προσθέσω και άλλα κεφάλαια ,τα ενδιάμεσα.

✴✴❤Ευχαριστώ και την προσοχή σας και σας ζητώ και πάλι συγγνώμη! ❤ ✴✴

*Λουι*

Η ώρα έχει πάει 3:30π.μ. και η Λοττι φαίνεται πολύ κουρασμένη.Σχεδόν τα μάτια της κλείνουν.Το ίδιο και του Χάρι. Γι'αυτό,πήραμε τα πόδια μας και αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς την γειτονιά μας,κρατώντας ο καθενας μας το αρκουδάκι του. Όταν φτάσαμε έξω από το σπίτι μου,ειπα στην Λοττι να μπει μέσα κι εγω έκατσα έξω μαζί με τον Χάρι.
-Λοιπόν..Πώς πέρασες σήμερα?,τον ρώτησα κάπως άβολα.(χωρίς να ξέρω γιατι) Εκείνος δεν απάντησε ..αλλά μου έριξε ένα πανέμορφο,γλυκό χαμόγελο.Τα ματια του έλαμπαν..έλαμπαν και φώτιζαν το πρόσωπο του με ένα πράσινο έντονο χρώμα. Χωρις να μου έχει απαντήσει ακόμα ,με κόλλησε απότομα στον τοίχο και αρχισε να με φιλα παθιασμενα στο στομα. Το φιλί ήταν μόνο δόντια και γλώσσα με αποτέλεσμα να κάνει όλο μου το σώμα να ανατριχιασει.
-Πέρασα υπέροχα σήμερα..σε ευχαριστώ,μου είπε ψιθυριζοντας στο αυτί μου και πιπιλωντας το λοβό.

Όταν απομακρύνθηκε με χαιρέτησε και μου φώναξε ότι στις 12:00 θα συναντηθουμε στο πάρκο με τα αγόρια. Τον είδα να μπαίνει μες στο σπίτι του και εγώ έκατσα για λίγο να κοιτάζω τον ουρανό,με κολλημένη την πλάτη μου στον τοίχο.

Νοιώθω τόσο ηλίθιος ...τόσο βλάκας να είμαι ερωτευμένος με κάποιον τόσο πολύ. Νοιώθω ότι χάνω το κεφάλι μου.
Έχω ξανα-αγαπήσει και άλλες φορές..αλλά δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν τόσο έντονο το αίσθημα αυτό!