UKALA (Askıya Alındı)

YAŞIYOR

Uzun bir aradan sonra tekrar sizinleyim.Yorunlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar:*

Saat beş buçuğu geçmiş ve kapının önünde beklemekten ağaç olmuştum.Of Aras,nerelerdesin?

Çantamdan telefonumu çıkarıp Aras'ı aradım.Fakat meşgule alınca merak edip Hakan'ı aradım.

"Efendim kanka?"

"Yine Hakanlasın dimi,adam bi sorar Esila napar bensiz diye seni bencil şahıs."

"Esila nerdesin şu an?

"Evin önünde.Nolduki?"

"Tamam bak anlatıcam biz şimdi yoldayız oraya geliyoruz."

Tamam diye cevapladıktan sonra kaldırımın önüne oflayarak oturdum.Neler oluyordu?

-Yarım Saat Sonra-

"Burak da bugün okula gelmedi,yani gelmemiş hoca bugün yoklama falan alınca.."

"Esila Burak'la aranızda bişey var anlayabiliyoruz ama Aras'ında sana karşı birseyler hissettiğini unutma.Ayrıca o piçin nesini sevdin?"

Hakan'ın dediklerine karşılık gülünce bana olan şaşkınlığı arttı."Burakla aramızda.... Bişey yok ve Araslada buluşacaktık ona bişey hissetmediğimi söyleyecektim ama gelmedi."

Burakla aramızda olan kısmında tam olarak henüz ne olduğumuzdan emin değildim ve bu yüzden bişey yok demem gayet mantıklı geliyordu.En azından şu an için.
"Neyse ne sonuç olarak ikiside bugün okula gelmedi ve eminim bi haltlar dönüyor."

Esin önce Hakan'a sonra bana baktıktan sonra konuşmak için ağzını açtı fakat hemen söze atıldım."Barıştırmanın bir yolu yok mu?Hem zamanında siz de kardeşti.."

"Esila başka şeyler var,bu konuyu bi daha açmanı istemiyorum."

Olduğum yerde kaskatı kesildikten sonra hak verdim,ne saçmalıyordum?Burakla hayatta barışmazlardı ve Arasda...Sanırım bu iş olmazdı.Ayrıca başka şeyler var derken?

"Biri bana neler olduğunu anlatabilir mi?"

Bi müddet sessizlik oldu ve kimse cevap vermedi.Cidden endişeleniyordum,kim için,ne için bilmiyordum ama endişeleniyordum işte.

Çok geçmeden bu gergin ortamın sessizliği bozuldu ve Hakan konuştu.

"O yaşıyor,Hande yaşıyor Esila kardeşim yaşıyor ve şu an o sikik Burak umrumda değil tamam?"

"Ne?"

Ama bu çok ..Bu nasıl olabilirdi?Ölmediyse bunca zaman ne yapmıştı da yaşamaya devam edebilir haldeydi?Nedense endişem yerini meraka bıraktı fakat bunun bir yanılgı olabileceği ihtimalini de düşünüp Hakan'ı umutlandıracak sözler söylememek için susmayı tercih ettim.

Yaklaşık yarım saat sonra bir yere vardık.Eski bir fabrikada ne işimiz olabilirdi,Hande kaçırılmıştı belkide ve şimdide kurtarılması gerekiyordu.O zaman neden öldü olarak gösterilmişti?Bu soruların cevabını birazdan öğrenecektik zaten ama tek bildiğim bişey vardı.O da eğer gerçekten yaşıyorsa ortada bir yalan veya buna benzer bi oyunun olduğuydu.

...Burak'tan...

"Aras!"

Bu ses bu.. ne sikim işler dönüyirdu burda?Kafamı çevirmemle gördüğüm yüz gözümün önünden bütün yaşadıklarımın bir film perdesi gibi geçmesine sebep oldu.Çektiğim acılar,siren sesleri,herşey için geç kalınmış sözü,onu sen öldürdün diye suçlanmam hepsi ama hepsi.O lanet günler gözümün önünden hızlıca geçerken bi anda şimdi uğrunda acı çektiğim kız karşımda beliriveriyordu.Hemde hiçbirşeyi yokmuş gibi,capcanlı,herşeyden önemlisi ise o yaşıyordu.Hande Gölgesiz yaşıyordu..