Warrior Cats Gele Ogen (#3)

Hoofdstuk 13

Grindvacht schrok wakker. "Waarok ben je hier?" Blies een stem. Het was Nachtpels. "Waarom zijn jullie hier?" Vroeg Grindvacht en hij sprong op. Nachtpels gromde naar zijn beste vriend. "We hebben een veel groter probleem! De zon komt op en straks merken onze clangenoten dat we weg zijn!" Miauwde Haankreet. Nachtpels rende al naar buiten met Haankreet op zijn hielen. Grindvacht volgde. De katten sprongen naar beneden. Grindvacht voelde de koude wind tegen zijn vacht drukken. Toen ze bij de grens waren nam Nachtpels snel afschijd en rende samen met zijn vriend naar het kamp. Onderweg kwamen ze Houtbries en Ijspoot tegen. Grindvacht stopte en Nachtpels botste tegen hem aan. "Hoi" miauwde Grindvacht zo normaal mogenlijk. "Ik ben krijger!" Miauwde Ijspoot blij. "Ik heet nu Ijstand." "Gefeliciteerd" miauwde Nachtpels maar Grindvacht vond het nogal raar dat de ceremonie zo vroeg was. "Eigenlijk zou ik gister al krijger moeten zijn maar het werd te laat voor een ceremonie" miauwde Ijstand alsof zw Grindvacht's gedachte kon lezen. "Wij gaan weer" miauwde Grindvacht en hij trippelde weg. Nachtpels volgde hem. Toen Grindvacht en Nachtpels het kamp in kwamen zat iedereen om de hogerots. In het midden lag een kat. Het was Vleugelster. Is hij dood? Dacht Grindvacht bang. Maanregen kwam op Grindvacht af. "Geen zorgen, hij viel alleen van de hogerots af en hij is een leven verloren, hij belande niet op zijn poten maar ongeveer op hij hoofd" miauwde ze. Pijnlijk, maar hij leeft nog dacht Grindvacht. Vleugelster stond op.  "Weet je wat dit betekend?" Vroeg Bladpoot die opeens naast Grindvacht stond. "Vleugelster heeft nog maar 1 leven" miauwde hij voordat Grindvacht antwoord kon geven. Grindvacht versteende. Meteen dacht hij aan Mospels. Mosster, dat klinkt vreemd... Dacht Grindvacht nadenkend. Vleugelster was al Grindvacht's hele leven zijn leider en hij kon zich niet goed voorstellen dat Mospels zijn leider zou zijn. En wie zou de nieuwe commandant zijn? Misshien ik wel! Dacht Grindvacht blij. "Grindvacht, ik wil je spreken" fluisterde Maanregen tegen Grindvacht. Grindvacht liep achter Maanregen mee naar het meer. Misschien vind ze me toch leuk! Dacht Grindvacht blij. Hij wachtte vol spanning af. "Ik...." Begon Maanregen. Sneller! Dacht Grindvacht ongeduldig. "Ik ga naar de Zandclan" miauwde Maanregen. Grindvacht keek vol teleurstelling naar Maanregen. Daarna prikte zijn vacht van woede. Het komt allemaal door dat muizestomme plan van Zandklauw. Nu raak ik iedereen kwijt! Dacht Grindvacht boos. Maar aan de andere kant hield Maanregen toch niet van hem dus maakte het niet uit of ze nou bij hem was of niet. Grindvacht zuchtte. "Dus?" Vroeg Maanregen. Grindvacht schrok op uit zijn gedachten. "Wat?" Vroef Grindvacht. "Ga je mee naar de Zandclan? Ik wil niet alleen reizen" miauwde Maanregen. Hoop rees op in Grindvacht's gedachten. Ze kiest MIJ om dit te doen en niemand anders! Misschien houd ze toch een beetje van me! "Tuurlijk ga ik mee" miauwde Grindvacht. Hij had meteen een beetje spijt. Dan moest hij zeker Zandklauw weer zien. En Grasvoet. Sinds Grasvoet met Zandklauw is meegegaan is hij heel boos op hem. Grasvoet heeft me gewoon alleen gelaten! Ik stond wel altijd voor hem klaar! Dacht Grindvacht boos. Maanregen stond op. "We gaan, nu" miauwde ze. Grindvacht keek verbaasd maar protesteerde niet. Samen gingen ze op reis. Samen gingen ze de Zandclan zoeken.