Warrior Cats Gele Ogen (#3)

Hoofdstuk 21

Grasvoet staarde in de verte. Hij zat op een gevallen boom. Voor hem lag het Donderclan bos. Zijn thuis. Grasvoet wachtte even en sprong toen van de boomstam af. Hij liep langzaam naar de grens. Ik moet dit doen. Daarna rende Grasvoet de grens over. Ik moet ze waarschuwen voor Zandklauw. Grasvoet rende sneller. Toen zag hij een zwarte flits waar hij tegenaan botste. Grasvoet landde op zijn rug. Hij krabbelde weer overeind. "Grasvoet?" Vroeg een stem. Grasvoet herkende de kat. "Nachtpels? Wat doe jij hier nou alleen?" Vroeg Grasvoet. "Dat kan ik beter aan jou vragen" miauwde Nachtpels met een vijandige toon. Daarna zuchtte hij. "Wat maakt het ook uit, je bent hier vast niet om me te vermoorden" miauwde Nachtpels. Grasvoet knikte alleen. "Maar de andere Donderclan katten denken er niet zo over als mij, je kunt beter terug gaan" miauwde Nachtpels ernstig. Grasvoet opende zijn mond om iets te zeggen. "Je komt echt het kamp niet in" miauwde Nachtpels. "Hoe gaat het met jullie?" Vroeg Grasvoet daarom maar. Nachtpels haalde zijn schouders op. Daarna keek hij bedroefd. Grasvoet legde meelevend zijn staart op de schouder van zijn vroegere clangenoot. "Wat is er" vroeg Grasvoet. Nachtpels zuchtte weer. "Goed, niet doorvertellen maar... Haankreet verwacht kittens" miauwde Nachtpels. "Dus?" Vroeg Grasvoet. "Van mij", gooide Nachtpels eruit, "de kittens zijn van mij." Grasvoet keek geschrokken naar Nachtpels. Hij kon geen woord meer zeggen. "Maar Haankreet komt toch uit de Windclan?" Vroeg Grasvoet na een tijdje. Nachtpels knikte alleen. "Ga nu" miauwde hij. Grasvoet vertrok in stilte. Toen hij bij de Zandclan grens was, herrinerde hij het zich weer. Ik moet ze nog waarschuwen! Grasvoet wou terug gaan, maar de bosjes ritselde. Grasvoet zocht een plek om zich te verstoppen maar hij was te laat. Een witte poes kwam de bosjes uit. Ijstand. Grasvoet voelde zijn vacht warm worden. Ijstand verstijfde. "Wat doe je hier?" Vroeg ze streng. Grasvoet keek recht in haar mooie ogen. "Ehm..." Begon Grasvoet. "Oke, maakt niet uit. Ik vertrouw je nog steeds" miauwde Ijstand. Ze liep naar Grasvoet. "Ik krijg kittens" miauwde Ijstand opgewonden. Grasvoet voelde zijn hart verscheurd worden. Nee! "Maar je bent nog een leerling!" Miauwde Grasvoet. Ijstand keek Grasvoet vreemd aan. "Ik ben al krijger, toen je weg ging was ik dat al bijna" miauwde Ijstand. Grasvoet's vacht prikte van schaamte. "Maar ehmm, Houtbries komt er zo aan dus ik zou maar snel wegwezen" miauwde Ijstand. "Wat is je krijgersnaam?" Vroeg Grasvoet snel. "Ijstand" miauwde Ijstand. "Mooie naam" miauwde Grasvoet. "Snel, ga" miauwde Ijstand en ze duwde Grasvoet weg. Grasvoet liep naar het Zandclan territorium. Waarom zegt ze tegen mij dat ze kittens krijgt? Dacht Grasvoet. Hij sjokte terug naar het kamp. Toen hij er was, was het al donker. Hij rolde zich snel op in zijn nest en viel in slaap.